Na een tijdje op Bokt te hebben mee gelezen,toch maar besloten om een account aan te maken. Ook omdat ik van plan ben nog wel meer dingen hier te komen lezen.
Mijn naam is Renata en ik woon in een klein dorpje in Belgisch Limburg, Wilderen genaamd. Ik heb 2 dochters (17 en 10jaar) en we zijn alle 3 gek van paarden. We hebben (jammer genoeg) geen eigen paard maar we verzorgen zo goed mogelijk een manègepaard. ok, het is ons paard niet maar het paard in kwestie is niet zo populair op de manège. In het begin dat hij op de manège was heeft hij enkele mensen van zijn rug af gegooid en hij schrikt heel erg snel, gaat er dan als een speer vandoor of steigert. Hij heeft te veel meegemaakt denk ik (legerpaard geweest in het hongaars leger) waardoor hij het vertrouwen in de mens is verloren. Kost tijd en energie om zijn vertrouwen te winnen en iemand die er 1 keer per week een uur op zit, zal dat vertrouwen niet krijgen (denk ik dan toch). Nochtans is het een lief paard (volgens ons) en wij hebben er zelf nog geen echte problemen mee gehad. We verzorgen hem nu toch al ruim een half jaar en zelfs mijn jongste dochter rijdt hem. Ik ga er elke dag naartoe om met hem bezig te zijn of al is het maar om zijn stal schoon te maken.
Ik ben pas sinds enkele maanden weer met paardrijden begonnen na een 6-tal jaar niet te hebben mogen rijden wegens gezondheidsperikelen. Echt voor 100% wordt er nog niet achter gestaan door dokter en fysio maar de emotionele pijn om zelf niet te kunnen/mogen rijden terwijl mijn dochters wel reden en ik die dan langs de kant stond toe te kijken, woog zwaarder dan de fysieke pijn die ik voel tijdens en na het rijden. Als ik rijd is dat ook echt rustig en voorzichtig aan, voel wel dat ik niet meer kan wat ik vroeger kon maar het gevoel dat ik heb als ik van het paard af kom, daar kan ik dan gerust enkele dagen op teren

Zo, dat in het kort

Groetjes,
Renata