
Kan mij goed voorstellen dat het niet de bedoeling is iets te verplichten maar wel heel fijn dat jullie er iets meer bewustwording richting de ts/sa mee willen geven

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Shadow0 schreef:Ik vind het allemaal eigenlijk nogal vrij claimerig overkomen. Het lijkt me ieders absoluut goed recht om niet meer verder te reageren. Jammer als je moeite in een reactie hebt gestoken, maar niet meer dan dat.
Zeker bij SA's kan ik het bovendien ontzettend goed begrijpen en geef ik de schrijvers volkomen gelijk in een aantal gevallen. Die topics krijgen met regelmaat een vrij onaangename sfeer die eerder gericht lijkt op het klem te praten van de TS dan op het bieden van steun. Daarvan weglopen is wellicht het beste wat iemand zichzelf kan geven. Juist in die gevallen komt het ook niet echt over als oprechte betrokkenheid of bezorgdheid met de TS, maar vooral als een soort toeeigening, waarbij niet de oorspronkelijke schrijver centraal staat maar de rechten van het 'publiek.'
Mijn lijkt dat geen goede zaak.
(Nog vreemder vind ik dat in context van het idee dat gebruikers aangeven in hun reacties niet teveel rekening te willen houden met de gevoelens van de TS. Maar als de gebruikers die reageren aangeven dat ze vinden dat ze het recht hebben om dingen te schrijven die de ander als kwetsend ervaart, waarom zouden ze dan verwachten dat die ander wel rekening houdt met hun gevoelens? Het klinkt nogal als een vrij eenzijdige situatie dan.)
Ik hoop dan ook dat alle gebruikers zich vrij blijven voelen om topics weg te klikken, niet meer te volgen, niet meer te reageren als dat het beste voor ze is.
Het wordt door mij absoluut gewaardeerd om iets terug te horen hoor, maar als dat niet zo is: prima. Die vrijheid heeft iedereen nadrukkelijk wat mij betreft.
Lente schreef:Is dat zo? hmm.. apart. Het staat ook wat haaks op de zelfverklaarde titels die afgelopen tijd bij SA's soms voorbij kwamen. Familielid X heeft ziekte Y (een ziekte dat nog geen 1% van de bevolking treft en te complex is om even op een of ander websitetje te checken) wat kan ik doen!!!!!! En dan vraag je of een dokter deze diagnose heeft gesteld dan is het antwoord "Nee, dat niet, maar... (en dan volgt er het opzoeken op internet en symptoom A tot en met D die prima passen of persoon O heeft gezegd dat.. of nog leuker, 'nee maar dat denk ik dus..') Voor zover de screening en het counseling dus... (en het ergste is nog dat mensen op basis dáárvan ook nog eens hun advies gaan geven!! Dat kan in sommige gevallen gewoon echt levensgevaarlijk zijn.)Ik neem aan dat in bijvoorbeeld het geval van het SA over mishandeling, de moderators die gaan over het goedkeuren van de SA ook het ministukje councelling van het doorverwijzen naar mogelijke hulpverlenende instanties op zich nemen. Ik meen me althans te herinneren dat dat vroeger wel zo was.