Nee geen rare paarden hier in die tijd. Ja nu nog niet
Gewoon mijn knappe Kawa.
Na bijna een kwart eeuw,
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Warboel
- Berichten: 14911
- Geregistreerd: 04-11-08
- Woonplaats: Leiden
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 02-04-25 23:12
- moonfish13
- Berichten: 18469
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 02-04-25 23:42
Cinnepin schreef:Volgens mij niet genoemd nog, maar volgens mij heette de bokker waar ik het over heb Bianca. Zij reed op haar oudere verzorgpaard buiten en die kreeg een hartstilstand ofzo? Paard zakte in elkaar en zij viel er onder en overleed ook uiteindelijk. Weten jullie welk topic ik bedoel?
Klopt, en een familielid had haar paard op stal bij mijn verzorgpaard.
Ze was heel geregeld mee, Ferdi kreeg met een stapritje op bejaarde leeftijd een hartstilstand.
En hij was groot en helaas heeft directe hulp niet mogen baten.
Het was ook best nog een ding op stal, enkelen waren ziedend over het bloemstuk van bokkers.
Zij kenden haar al vanaf heel jong enzo en wie bokt was met een bloemstuk te komen.
Anderen vonden het echt prachtig, iedereen rouwt anders.
Ik heb het met rust gelaten; iedereen was emotioneel en ik weet zeker dat het idee dat ze nog altijd gemist wordt.
En het prachtige bloemstuk, gewaardeerd is.
Maar het was ook voor mij surrealistisch, ik had haar geen 2 weken eerder nog gezien.
En dat was heel gewoon, de schok was buiten bokt om ook enorm groot.
Ik heb ook een helmpje tot maat 49 van uvex.
En alles op mijn pony zo veilig als kan, want het was niemands schuld en stel dat mijn oh zo brave pony dood neervalt met klein kind.
Het helmpje doet me altijd denken aan hoe snel het fout kan gaan hoe braaf ze ook zijn.
Dit paard zette geen stap fout, maar was oud en ze genoten van een stapritje.
Ik ben haar nog altijd niet vergeten.
Zij liet me wel inzien hoeveel pech een mens hebben kan destijds.
Als mensen geen cap op zetten vraag ik of ze een verhaal willen horen, en dat ding opzetten.
Dat een oud stalgenoot haar doodbrave verzorgpaard een hartaanval kreeg op buitenrit, en ze er niet meer is.
Dus dat hij doet niets echt voor mij geen excuus is en dan is het pech kan altijd.
En dan zeg je hoe dichtbij het was, niet via via via via, en dan vallen ze stil.
Ik zeg ook: zet desnoods een skihelm op, iets.
Want deze deed geen stap fout en toch een harde smak gemaakt met een groot paard.
Ze heeft elk geval gezorgd dat ik iedereen vertel dat je paard niet schuldig hoeft te zijn.
En minimaal dus een helm en geen voetjes in beugelriemen ofzo.
Ze mochten ook mijn kinderzadel lenen, iedereen met een klein nichtje ofzo mocht mijn wintec kids pakken met korfbeugels.
En de helm, ook wat rijlaarsjes na sluiting manege in kleine maten: daar had ik een kast voor extra ook.
Mijn stalhoudster wist de sleutel en er lagen verschillende maten singels bij ook.
Ze had er niet over nagedacht maar zei dat gaan we doen.
Dat is zeker naar aanleiding van dit ongeval zo geboren.
Mensen schrikken ook echt dat het zo simpel fout gegaan is en doen er godzijdank iets mee.
- nine1987
-
- Berichten: 8543
- Geregistreerd: 14-07-08
- Woonplaats: Alphen aan den Rijn
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 00:02
- Cinnepin
-
- Berichten: 9384
- Geregistreerd: 26-02-15
- Woonplaats: Vdaal
Geplaatst: 03-04-25 10:11
moonfish13 schreef:Cinnepin schreef:Volgens mij niet genoemd nog, maar volgens mij heette de bokker waar ik het over heb Bianca. Zij reed op haar oudere verzorgpaard buiten en die kreeg een hartstilstand ofzo? Paard zakte in elkaar en zij viel er onder en overleed ook uiteindelijk. Weten jullie welk topic ik bedoel?
Klopt, en een familielid had haar paard op stal bij mijn verzorgpaard.
Ze was heel geregeld mee, Ferdi kreeg met een stapritje op bejaarde leeftijd een hartstilstand.
En hij was groot en helaas heeft directe hulp niet mogen baten.
Het was ook best nog een ding op stal, enkelen waren ziedend over het bloemstuk van bokkers.
Zij kenden haar al vanaf heel jong enzo en wie bokt was met een bloemstuk te komen.
Anderen vonden het echt prachtig, iedereen rouwt anders.
Ik heb het met rust gelaten; iedereen was emotioneel en ik weet zeker dat het idee dat ze nog altijd gemist wordt.
En het prachtige bloemstuk, gewaardeerd is.
Maar het was ook voor mij surrealistisch, ik had haar geen 2 weken eerder nog gezien.
En dat was heel gewoon, de schok was buiten bokt om ook enorm groot.
Ik heb ook een helmpje tot maat 49 van uvex.
En alles op mijn pony zo veilig als kan, want het was niemands schuld en stel dat mijn oh zo brave pony dood neervalt met klein kind.
Het helmpje doet me altijd denken aan hoe snel het fout kan gaan hoe braaf ze ook zijn.
Dit paard zette geen stap fout, maar was oud en ze genoten van een stapritje.
Ik ben haar nog altijd niet vergeten.
Zij liet me wel inzien hoeveel pech een mens hebben kan destijds.
Als mensen geen cap op zetten vraag ik of ze een verhaal willen horen, en dat ding opzetten.
Dat een oud stalgenoot haar doodbrave verzorgpaard een hartaanval kreeg op buitenrit, en ze er niet meer is.
Dus dat hij doet niets echt voor mij geen excuus is en dan is het pech kan altijd.
En dan zeg je hoe dichtbij het was, niet via via via via, en dan vallen ze stil.
Ik zeg ook: zet desnoods een skihelm op, iets.
Want deze deed geen stap fout en toch een harde smak gemaakt met een groot paard.
Ze heeft elk geval gezorgd dat ik iedereen vertel dat je paard niet schuldig hoeft te zijn.
En minimaal dus een helm en geen voetjes in beugelriemen ofzo.
Ze mochten ook mijn kinderzadel lenen, iedereen met een klein nichtje ofzo mocht mijn wintec kids pakken met korfbeugels.
En de helm, ook wat rijlaarsjes na sluiting manege in kleine maten: daar had ik een kast voor extra ook.
Mijn stalhoudster wist de sleutel en er lagen verschillende maten singels bij ook.
Ze had er niet over nagedacht maar zei dat gaan we doen.
Dat is zeker naar aanleiding van dit ongeval zo geboren.
Mensen schrikken ook echt dat het zo simpel fout gegaan is en doen er godzijdank iets mee.
Was dat de oorzaak van haar overlijden? Dat ze geen cap droeg? Ik kan het me niet heel goed meer herinneren.
- pmarena
-
- Berichten: 51418
- Geregistreerd: 09-02-02
Geplaatst: 03-04-25 11:02
En toch hoor je het wel vaker, paarden die ineens dood neerstorten.
Maarja mensen natuurlijk ook.....
Collega van mij tientallen jaren geleden, wandelde met hond door de Biesbosch.
Er kwam een groepje wielrenners langs. Ineens stort de achterste neer. Rest van het groepje fietste door, had niks in de gaten.
Of dat ze op het voetbalveld ineens in elkaar storten ofzo hoor je ook wel vaker
- Charaz
-
- Berichten: 25166
- Geregistreerd: 12-04-02
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 13:01
- moonfish13
- Berichten: 18469
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 03-04-25 13:21
En viel op haar hoofd van een echt groot paard.
De impact was gewoon veel te groot helaas.
Paard was 1.80 en viel om.
Ja dat is vet pech maar daarom zeg ik bij geen helm op altijd dat je paard ook neer kan vallen maar de klap was zo enorm in haar geval.
Ik weet niet eens of ze er een droeg maar de klap was ook echt heel erg hard.
Met of zonder helm te hard is gezegd zover ik me herinner.
En mensen schrikken dan best wel en zeggen: ik heb thuis wel een skihelm, maar daar is ze vast alweer uitgegroeid…
Ik kon geen passende vinden ook…
Als ik mijn capje aanreik zijn ze me altijd dankbaar zeker zodra ze zien dat het nog een uvex is ook.
In mijn kast neemt hij ruimte in ja, maar als hij één kind beschermd heeft ben ik dat al vergeten.
Maar de les zet hem op, en na nonchalant reageren dat het ook zo kan gaan.
Dan zijn ze zo geschrokken dat ze zeggen dat ze op zoek gaan naar iets van een helm.
Want dat ze daar nooit bij stil hadden gestaan.
Ik heb als zesjarige op een pony gezeten met een waarschijnlijk gescheurde aorta ofzo.
Pony was traag en ik moest haar maar een tik geven.
Ik zei: maar ze trilt zo!
Toen hebben ze me van de pony afgetrokken, pony naar stal gebracht met meerdere mensen.
En voor de dierenarts er zijn kon was ze weg.
Jonah, een oudere beginnerspony.
Gelukkig heb ik niet geluisterd naar het tikken met mijn zweep en is er direct een dierenarts gebeld toen ze in beweging kwam.
Meer dan 25 jaar geleden, mijn moeder zei gelukkig is ze niet gevallen met jou erop nog.
Het had jou kunnen overkomen dit.
Het was mijn moeder die zei; weet je het nog van Jonah?
Dit had ook in draf of galop kunnen gebeuren in plaats van op de a-c lijn stilstaand met jou erop.
Zij is dus ook pro bescherming.
Ik wil tzt als een kleine uk interesse krijgt en groot genoeg is ook hetzelfde zadel en toebehoren.
Zonder mogen ze er niet op.
En met barebackpad en vasthouden ook cap op.
Geen uitzonderingen.
- moonfish13
- Berichten: 18469
- Geregistreerd: 20-08-07
- pmarena
-
- Berichten: 51418
- Geregistreerd: 09-02-02
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 13:59
- Charaz
-
- Berichten: 25166
- Geregistreerd: 12-04-02
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 16:50
- Roosch
-
- Berichten: 38084
- Geregistreerd: 04-07-03
- Woonplaats: Anywhere
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 16:58
memberlist.php?mode=viewprofile&u=5276
- Cinnepin
-
- Berichten: 9384
- Geregistreerd: 26-02-15
- Woonplaats: Vdaal
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 17:45
- moonfish13
- Berichten: 18469
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 03-04-25 18:21
pmarena schreef:Moonfish, je hebt het steeds over kinderen. Was het een kind dan bij wie dat gebeurde...?
Nee maar ik heb een C pony, en echt een doodbrave die kids geweldig vind.
Maar veel ouders denken wel even hun kind erop te kunnen zetten.
En ik wijs ze er op dat dat van mij absoluut niet mag, enkel met mij erbij en helm op.
En geschikt zadel.
Op de stal waar ik stond was het ook nadrukkelijk verboden omdat de stslhoudster zei; een kind overziet de gevolgen niet.
Maar heeft mogelijk wel levenslang gevolgen als het niet erger is.
Dus ik wil dat ábsoluut niet hebben, ze had een manege en was dus ook verantwoordelijk bij een ongeval met haar paarden.
Maar los daarvan zei ze mijn toko staat in de krant met dat er een kind zwaargewond geraakt is door het gedrag van de ouders!
En mijn naam gaat eraan!
Mijn pony werd alleen verzekerd gehuurd en de instructrice mocht wel een nichtje meenemen bijvoorbeeld.
Of een vrouw met angst voor paarden met dochter gék ervan, wees mijne aan dat ze die wel durfde te poetsen.
Een vriendin van de instructrice dus, dus dan mocht hij even therapeuthisch knuffelpony zijn.
Maar erop even voor een foto, niet.
Alleen met helm op en haar begeleiding.
Maar dat is wel zeker na dat ongeluk van de bewuste bokker bij mij heel streng geworden ja.
Een ongeluk zit in een klein hoekje en ik kende haar in real life, de impact is groot geweest vooral omdat het veel ons kent ons is die omgeving.
En ja talloze mensen kende ik in die hoek, maar dit was dus echt dichtbij.
- pmarena
-
- Berichten: 51418
- Geregistreerd: 09-02-02
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 20:09
Is toch alleen maar mooi
Dat anderen ook iets moois willen doen.Volgens mij voegt dat alleen maar iets toe en pakt dat toch niets van stalgenoten af....
- prompter
-
- Berichten: 13941
- Geregistreerd: 28-09-02
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 20:47
- Suzanne F.
-
- Berichten: 53176
- Geregistreerd: 03-03-01
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 20:49
- Renske_W
-
- Berichten: 14140
- Geregistreerd: 07-03-05
- Woonplaats: Friesland
Re: Na bijna een kwart eeuw,
Geplaatst: 03-04-25 21:18
- moonfish13
- Berichten: 18469
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 03-04-25 21:45
pmarena schreef:Wel suf trouwens dat mensen serieus boos worden dat er een krans van Bokt kwam.
Is toch alleen maar mooi
Volgens mij voegt dat alleen maar iets toe en pakt dat toch niets van stalgenoten af....
De emoties waren gewoon intens.
Als familie kun je ook nee zeggen en zover ik weet hebben ze dit niet gedaan.
Maar sommige mensen vonden het niet ok.
Ik heb wel gezegd: het is toch mooi dat ze zo geliefd was en het was toch prachtig…?
Heel veel mensen hebben met liefde gedoneert omdat ze geliefd was.
Nouja toen was het ‘ze kenden haar niet’.
Ik zou als familie het mooi gevonden hebben.
Vanuit stal is er ook een bloemstuk gekomen uiteraard, waarvoor je kon doneren.
Maargoed emoties zijn soms niet te begrijpen.
Ik heb niet iedereen gesproken uiteraard maar denk dat wie het ok vond, wellicht velen er niet op zijn ingegaan en je bent niet overal bij.
Mogelijk trof ik met pech diegene die het minder vonden, en een groot deel is vervaagd.
Ook omdat het gewoon zo plots was en je hoopt dat het goed komt.
En hoe ga je om met iemand die net een familielid zo verloren is?
Ik weet dat niet eens meer hoe ik dat heb gedaan eerlijk gezegd.
Behalve dat het in mijn geheugen gegrift staat hoe ze op stal rondliep en dat zo gewoon was.
Ik sta er overigens al heel lang niet meer.
Het paard van de familie ook niet zover ik weet.
Maar soms zijn mensen denk ik machteloos en uiten dat op manieren die je niet verwacht.
Maarja ik zit al in struggles bij overlijden van een bokker of het gepast is een roos met kaartje te kopen.
Dat heeft een bokker een keer gedaan en voor wie er niet kon zijn heeft zij ze neergelegd.
Omdat ze van bloemen hield heb ik dit gedaan maar vond het tekstje heel lastig.
Je wil de familie condoleren maar ook een lief bericht achterlaten, wat ik als vreemde lastig vond wat te laten opschrijven.
Ondanks de toestemming vond ik het lastig.
Het kan nog lastiger, vorig jaar een ongeval hier op een rotplek onveilig.
En de scancode van de roze rozen deden het niet dus liep naar een meisje toe ervoor.
Ik zei ook ik hoop dat het goed is, geen idee wat ik moest kiezen.
Zo langs plek x voor bloemen, maar wat kies je voor een vreemde?
Bleek het een klasgenootje te zijn en vriendin…
Ze heeft zelf de bloemen uitgekozen met de opmerking de prijs maakt niet uit.
De mooiste, dat was wel slikken.
Maar met afrekenen mooie roze linten eraan gedaan want ze hield van roze.
De aanblik van hoe ze de bloemen uitzocht is lastig te beschrijven.
Ze vroeg of ik online misschien de petitie wilde tekenen, dat was een wens van de familie.
En dat alles goed was.
Wat voor bloemen ook en dat elk lief kaartje gewaardeerd werd.
Ze was echt lang weg om ze uit te zoeken en er zat een overdosis liefde extra in.
Ik heb het droog gehouden tot buiten de winkel, daarna lukte dat even niet meer.
Maar dat is ok. Je verwacht zoiets niet.
Dus ja wat is fout?
Persoon die zo boos was was gewoon intens verdrietig, en misschien zeg je dan dingen die niet eerlijk zijn.
En nooit gebeurt het zonder toestemming dus ik heb niemand veroordeelt op het uiten van emoties.
Maar het is anders als een nieuwsbericht lezen.
Feit dat ik dingen echt niet meer weet zegt genoeg over de schok en ook het verdriet bij mij
Terwijl ik de gekste dingen kan onthouden van zeer jong.
Maar om terug te komen ontopic koudbloedkim en maarten..
En zo nog enkele maar kbk en maarten kregen constant overal kritiek op maar vind ze een gemis op bokt.
En zo nog wel een paar.
- Juut
-
- Berichten: 7071
- Geregistreerd: 10-01-04
- Woonplaats: Vlakbij het vagevuur
Geplaatst: 04-04-25 13:35
pmarena schreef:Wel suf trouwens dat mensen serieus boos worden dat er een krans van Bokt kwam.
Is toch alleen maar mooi
Volgens mij voegt dat alleen maar iets toe en pakt dat toch niets van stalgenoten af....
Joh, op zo'n moment gaat emotie torenhoog, en alle kanten op. Ik kan me voorstellen dat het popie jopie kan voelen voor mensen die Bianca van kleine meid af aan hebben zien opgroeien. Nu jaren later voelt het voor hen wellicht ook anders.