Robijntjah schreef:En toch...
In mijn gezin is vorige week mijn schoonbroer (30) ook door identiteitsverwisseling doodgeschoten....
Ik vind de ramp super erg maar voor ons als familie voelt dit heel wrang.. Was hij niet ook belangrijk?
Sterkte.
Natuurlijk is dat ook verschrikkelijk. Jullie verdriet is net zo erg als dat van deze nabestaanden (tot op zekere hoogte, want 3 of 4 mensen in één klap verliezen is nog weer van een andere orde), maar treft veel minder mensen. Er zijn ongeveer 4 miljoen mensen zijn die iemand (van familie tot kennissen) verloren zijn. Dat zijn 4 miljoen mensen die verdrietig zijn, en misschien nog wel eens zoveel mensen die niemand zijn verloren maar wel erg meeleven en geraakt zijn, of iemand kennen die iemand is verloren. Dat zijn er veel, veel meer dan bij jouw schoonbroer. Voor de individuele betrokkenen is elk verlies even erg, maar er zijn nu uitzonderlijk veel betrokkenen en dáárom is er een dag van nationale rouw. Niet omdat het erger is, maar omdat meer mensen getroffen zijn.
No hard feelings dus maar ik ben er alergisch voor dus vandaar dat ik er over viel. 
Nu, dat moet mensen vooral niet tegen houden om er aan mee te doen, echt niet. Maar is meer even onderbouwen waarom ik vind, wat ik vind.