Elnienjo ik heb deze post geplaatst naar aanleiding van paar posts van Jan die vrij stellig is over een definitie van racisme. Ik heb het vroeger op school ook zo geleerd, en toch versta ik nu iets anders on der racisme. Dus toen Jan weer met zijn definitie kwam, vond ik dat zo interessant dat ik dacht: "wat wordt er eigenlijk heden ten dage over racisme geschreven?
Ik kwam uit op een zeer interessant artikel, dat ik maar een stukje mocht lezen want moest lid worden, dus weg geklikt en verder gezocht.
De woordenboeken hanteren nog steeds de definitie van Jan.
En toen zag ik dit stuk, en daarin staan vanuit verschillende organisaties het onderwerp "wat is nu eigenlijk racisme" omgeschreven.
De conclusie die je hieruit kunt trekken is dat het nog niet zo heel gemakkelijk is om racisme nu precies in één zin samen te vatten, en dat dit woord (zoals zoveel woorden/ begrippen) aan ontwikkeling onderhevig is.
Ik vind het een interessant artikel en ik herken erin dat racisme van NU in ieder geval veel breder is als het racisme begrip van vroeger.
Zelfs als veel Nederlanders direct zouden zijn, is dat nog geen reden om die bevolkingsgroep als geheel maar te benadelen. Ik begrijp best dat in bepaalde culturen deze eigenschap een nadeel is want past niet in de cultuur. Aan de andere kant geeft het als we het bij dit vb houden ook voordelen. Ik weet dat onze vriend en buurman ooit aarzelend NEE zei bij een vraag van mij, waarop ik laconiek antwoordde: "dat dacht ik al, jammer dan→ dommage". Ik gaf hem een kus (voor covid kuste iedereen elkaar hier) en ging verder met de orde van de dag. Hij bleef sprakeloos achter en toen ik me omdraaide met de vraag wat er aan de hand was→ lachte hij opgelucht en zei: "die Nederlandse directheid, nuchterheid, heeft ook veel voordelen. Het gemak waarmee je ook mijn nee aanneemt, daar zou ik hier toch niet zo gemakkelijk mee weg komen en denk ik niet eens zo durven zeggen". "Het maakt de relaties wel minder complex en eerlijker".
Dus alle eigenschappen die als nadeel worden ervaren hebben ook een voordeel. Daarom vind ik zelf het leven in een multiculturele samenleving zo leuk en verrijkend. Ik mis al die letterlijk verschillende geuren en kleuren echt en ik vind het erg leuk dat er nu naast de gîte een creoolse familie is komen wonen uit Reünion. De familie is enorm trots (en terecht) op hun roots en cultuur en stelde zich ook zo voor dat zij horen bij de originele Creoolse families van Reünion. I weet het nog niet

, maar ze gaat mij in de toekomst de kneepjes van de Creoolse keuken bijbrengen, want er komen weer heerlijke geurtjes langs

Wat de opmerking van Jan betreft: "ik zie het vaak andersom, mensen die niets met een bevolkingsgroep te maken hebben (gehad) die groep vaak het hardste veroordelen". Ik zelf heb 10 jaar als alleenstaande ouder met mijn drie kinderen in een wijk gewoond waar de autochtone "koppies" verre in de minderheid waren, en ik heb er fantastisch gewoond. Ik vond het heerlijk en heb er nooit problemen ervaren integendeel.
Net zoals toen ik buren was van het woonwagenkamp, daar kennis ben gaan maken met mijn kindjes (doe ik altijd overal) daar een kopje koffie heb aangeboden gekregen en gedronken en er hele toffe buren aan heb gehad en onze kindertjes speelden over en weer.
Dus als de definitie al moeilijk is om te doen, dan is modereren op racistische uitlatingen ook nog niet zo gemakkelijk. Want wat de een als racistisch beschouwd vindt de ander normaal taalgebruik. Ook al denk ik dat er wel voorbeelden te noemen zijn die als racistisch duidelijk aangewezen kunnen worden.