Tja, ik had mijn merrie nog zo ingefluisterd om geen veulen te krijgen als ik naar Polen zou gaan...
Ik wist al een tijdje dat ik naar Polen zou gaan met een paar vriendinnen en een paar begeleiders. We zouden daar een kindertehuis opknappen. Bijzondere ervaring die ik niet had willen missen, de kinderen waren enorm dankbaar. Maar ja, dan zit je wel met de kans dat het veulen in die vijf dagen geboren wordt..
Ik zou maar bij het begin beginnen. Twee weken geleden op een zaterdag hebben we zelfs nog meegedaan aan de clubkampioenschappen op onze club. Totaal niks verwacht, gewoon weer even voor de ervaring. Ik wist dat Larissa het erg moeilijk had met de galop, dus rustig aan gedaan. Kom ik die proef in, zet ze echt haar beste beentje voor en doet ze zo haar best! Ze gaf zelfs na in de galop, ik heb de hele tijd met een glimlach gereden omdat ik zo trots was dat ze ondanks alles zo ontzettend haar best deed! Na de proef had ik haar uitgestapt en even ergens vastgezet, pony viel meteen in slaap haha. Bleek uiteindelijk ook nog eens dat we 184,5 punten hadden en 4e van de 14 in de B dressuur Toppony is het toch ook!
Na de clubkampioenschappen heel rustig aan wat afgebouwd, omdat ik ook naar Polen zou gaan en ik haar niet plotseling stil wilde zetten. De uier bleef redelijk constant, nog niet echt vol, dus verwachtte dat ze het wel binnen kon houden dat ik terug was.
Toen kreeg ik dinsdag een berichtje dat het veulen er was. Bevalling is gelukkig heel gemakkelijk gegaan. Het is echt een reusachtig hengstje! Nu al net zo groot als Layla, haar vorige veulen, met een maand was. Hij heeft ook een super karakter, lekker nieuwsgierig.
Wat ik vooral bijzonder vind is dat het net mijn oude pony is... Echt bizar. Mijn oude pony betekende (betekent ontzettend veel voor me. Echt een pony met een gouden karakter, ik mis hem nog elke dag... Vind dit dus erg bijzonder.
en mijn oude pony, Monty...
Ik ga morgen even foto's maken als ze buiten staan.
Gefeliciteerd met je prachtige veulen! En bizar hoeveel het veulen op je oude pony lijkt.. Terwijl de ouders beiden niet zo'n bles hebben.. Amper wit zelfs !
Ja, vond het zelf ook heel apart. Was maar een kleine kans dat er een vos zou komen, en dan is er ook nog eens een vos met bijna precies dezelfde bles als Monty... Ben nu al erg wijs met hem...
Het gaat goed met moeder en zoon. Op dit moment is hij nog steeds naamloos, zit nog erg te twijfelen. Ik zou gister even met Larissa gaan lopen, zodat ze even gescheiden zouden zijn. De fokker vertelde mij dat haar dochter met haar had geprobeerd te lopen, maar dat Larissa niet te houden was. Ze zei dat ik er beter op kon gaan. Normaal wil ik er niet zo vroeg op, maar het is wel het beste als moeder en zoon elke dag heel kort even gescheiden zijn. Dit maakt het makkelijker. Dus toch maar opgestapt. Op het begin was het bokken, hysterisch hinniken en in een veel te hoog tempo. Maar toen ik eenmaal het knopje had gevonden liep ze echt geweldig!!! Een vriendin heeft foto's gemaakt, en ze had belooft om ze vandaag te sturen, dus ik zal ze wel plaatsen als ik ze binnen heb.