Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-15 21:20

Geplaatst: 11-01-15 21:20

Wat een verhaal zeg. Ze kijkt bijzonder intelligent uit haar ogen. Ik ben benieuwd naar de rest van het verhaal.

**Geplaatst**: 11-01-15 21:23

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 11-01-15 21:23

Prachtig om eindelijk eens zo het complete verhaal erachter te lezen!!! Wil graag de rest ook horen

!

*we want more!!*

Overigens is mijn Flower ook tot 3 jaar helemaal geen mens bij geweest, niet bekapt, niet geent, niet gechipt etc en die was juist heel makkelijk; geen nare ervaring met mensen dus ook niet bang....

**Geplaatst**: 11-01-15 21:28

Geplaatst: 11-01-15 21:28

Moderatoropmerking:

Een aantal "stipjes" reacties verwijderd. Wanneer je een topic wil blijven volgen, maar je (nog) niet iets bij kunt dragen, kun je met één handeling topics in je eigen berichten zetten. Door op het rondje voor een topic te klikken voeg je een topic toe aan je Eigen Berichten.

**Geplaatst**: 11-01-15 21:32

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 11-01-15 21:32

Wat interessant om te lezen zeg, ik volg iig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-15 23:42

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-15 23:42

petraaken schreef:
KS-ITP --> ITP Aangezien het om een volwassen paard gaat dit verplaatst naar het gewone ITP.

Beetje jammer dit, dit is wel degelijk een kraamstal topic... Alleen zover was ik nog niet met typen. Zou je het terug willen zetten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-15 23:44

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-15 23:44

NoorW schreef:
ikkedus schreef:
Wat is trouwens de reden dat je er aan begonnen bent? Even pragmatisch bekeken: voor Una had het niet gehoeven denk ik. Die was prima tevreden en had het al 6 jaar overleefd zonder dierenarts of hoefsmid. Haar leidende rol in de kudde kan ook waardevol zijn toch? Of bekijk ik dit te simpel?

Ik vind het ook erg bijzonder en leuk om te lezen en ik vind het bijzonder zoals je dit aangepakt hebt, maar het eerste wat ik me afvroeg was ook het bovenstaande. Iedereen kan wel roepen dat ze haar plek echt gevonden heeft bij jou, en van alle mensen is dat vast wel zo, maar waarom kon ze niet een semi-wild paard blijven? Ik denk niet dat dit haar een groter plezier doet dan dat.

Ze was inmiddels al 3 jaar uit het natuurgebied en kon niet terug worden geplaatst. Dus andere opties waren er niet.

**Geplaatst**: 11-01-15 23:48

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 11-01-15 23:48

Ik ga dit even volgen, wat een mooi verhaal! Ben erg benieuwd naar het vervolg

**Geplaatst**: 12-01-15 00:03

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 00:03

Ok, dat verklaart dat ook weer.

Gezien jouw ervaring staat ze nu prima. Ik was gewoon benieuwd waarom ze weg moest. Was geen kritiek overigens.

Moet het veulen terug? Lijkt me wel toch?

Veel succes en ik blijf lekker meelezen. Heb je vorige topics ook steeds gevolgd.

**Geplaatst**: 12-01-15 00:14

Geplaatst: 12-01-15 00:14

Oeh ik volg , jeetje wat heeft Una het getroffen bij jou al beseft ze het zelf niet

**Geplaatst**: 12-01-15 00:15

Geplaatst: 12-01-15 00:15

Wauw, wat moet jij veel geduld hebben!
Heel veel respect en ik blijf zeker volgen.

**Geplaatst**: 12-01-15 00:17

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 00:17

Wat een bijzonder verhaal! Respect voor hoe je dit voor elkaar hebt gekregen met Una, ik ben benieuwd naar het vervolg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-15 00:26

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-15 00:26

Deel 2#

Voordat ik mijn verhaal verder ga, ben ik jullie nog wat fotos verschuldigd. Helaas krijg ik om de een of andere duistere reden het merendeel er niet op. Daar ga ik nog even aan knutselen.

Daarnaast heb ik vanmorgen kennelijk niet alles even duidelijk omschreven. Even om verwarring te voorkomen.

Una heeft tot haar 8ste jaar in het natuurgebied gelopen. Toen zij 6 jaar oud was, werd zij gespot door mijn vriendin, die uiteindelijk een ander paard gekocht heeft. 2 jaar later, toen Una 8 was, is zij uit het natuurgebied gehaald, nadat zij per abuis een vangkooi is ingelopen. De toenmalige eigenaar van het natuurgebied, verkocht paarden en ponys die niet halstermak te krijgen waren vaak voor het vlees. Dit om ellende te voorkomen. Vermoedelijk is zij ook met die gedachtegang daar weggegaan.

2 weken later vond zij haar nieuwe onderkomen, bij haar nieuwe (nu dus vorige) eigenaresse. Zij zorgde goed voor Una, kon haar alleen niet pakken. Pas in 2011, toen Una inmiddels 11 jaar oud was, is zij bij ons terecht gekomen. Zij was toen al 3 jaar uit het natuurgebied en moest weg op de plek waar zij stond. Maar dit lukte dus niet, want zelfs met de hulp van de dierenarts van Artis was bleek het nog niet zo eenvoudig om haar naar de grond te krijgen. Stress en adrenaline doen een hoop voor een paard.

De weide was weliswaar afgezet met schriklint (er was sprake van een paddock paradise, dus verhard, gras, zand etc) en daar bleef zij in, zolang je er geen druk op zette. Echter, sluit haar op, drijf haar in het nauw en ze springt moeiteloos over de omheining.

Mijn eerste reactie was ook om haar gewoon terug te sturen naar het natuurgebied, echter bleek dit niet meer mogelijk. Dus zodoende dat ze bij ons terecht gekomen is. Hopelijk is de situatie nu een beetje meer duidelijk

Anyway, ik was jullie nog wat fotos verschuldigd van het trainen in die eerste 4 dagen. Dat zag er dus ongeveer zo uit (we hebben niet alles op beeld, maar de mooie momenten zijn gelukkig grotendeels vastgelegd).

Dit was op dag 3, hier waren we al redelijk gevorderd in het drijven. De dag ervoor konden wij dit nog niet! Let wel... we komen hier al heel dichtbij, maar aanraken was een no-go area!

We kwamen te dichtbij. Ze werd nerveus, onzeker... ze staat hier af te kauwen en weet niet zo goed wat nu te doen. Wat je op de foto natuurlijk niet ziet, maar wat in de werkelijkheid wel gebeurde, is dat wij op deze momenten afstand hebben genomen.

Dat resulteerde al snel in het feit dat wij best heel dichtbij konden komen en konden sturen. Wel steeds weer met een uitweg. We hebben haar nergens opgesloten of in het nauw gedreven, ze kon altijd een kant oplopen.

Afbeelding

En ze kwam steeds dichterbij! We konden haar uit de hand voeren, weliswaar met gevaar voor eigen vingers, want ze at niet uit je hand, ze klapte gewoon haar lippen als zijnde vleesetende plant, op elkaar en daar zat wel eens bijna een vinger tussen

Op deze foto zie je ook wel weer de onbevangenheid van het paard en zie je niets van de agressie die 2 dagen later ontstond toen zij, logisch natuurlijk, voor het eerst in haar leven in een stal van 3 bij 3 kwam te staan, opgesloten tussen tralies (bah wat klinkt dat naar) en eigenlijk geen kant uit meer uit kon.

Laatst bijgewerkt door Suelza op 12-01-15 00:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-01-15 00:30

Geplaatst: 12-01-15 00:30

Maeve schreef:
Wauw hee wat is dit gaaf! Kan zo in de Penny. Plaats je gauw meer? Ik lees mee $*\o/*$

Alstublieft niet. Dan ga je geheid penny's krijgen die het willen gaan nadoen en daar gaan geheid ongelukken van komen.

Super om je verhaal te lezen ts! Respect en bewondering!

**Geplaatst**: 12-01-15 00:35

Geplaatst: 12-01-15 00:35

Zie in je laatste post maar 1 foto, maar kan ook komen omdat ik mobiel bok. Of klopt dat wel?

Wat een prachtig verhaal, nu al. Ben erg benieuwd hoe het vordert en naar het kraamstal-verhaal! Je schrijft in ieder geval heerlijk

**Geplaatst**: 12-01-15 00:40

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 00:40

Mooi verhaal, fijn dat er mensen zijn die hun tijd steken in een zo'n paard, is nog niet makkelijk. Drachtig ook, is t athos? Ben benieuwd naar deel 2!

**Geplaatst**: 12-01-15 00:42

Geplaatst: 12-01-15 00:42

Rubber_Duck schreef:
Zie in je laatste post maar 1 foto, maar kan ook komen omdat ik mobiel bok. Of klopt dat wel?

Wat een prachtig verhaal, nu al. Ben erg benieuwd hoe het vordert en naar het kraamstal-verhaal! Je schrijft in ieder geval heerlijk

Hier hetzelfde probleem op mobiel.

Maar echt heel veel respect voor je Ts!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-15 00:48

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-15 00:48

Deel 3#

iiSunshine schreef:
Respect voor al het typen
Lijkt me leuk om te volgen dit!
Maar liep ze dan niet weg als jij haar liet volgen?

Nee, toen we eenmaal zover waren dat ze mij vertrouwde en bij mij wilde blijven, volgde ze mij overal!

Zo zijn we, samen met 2 ervaren paarden, naar de Zaanse Schans gewandeld om bootjes te bekijken. Dat vond zij enorm leuk! Ik denk dat wij haar toen een week of 3 hadden. Eenmaal haar vertrouwen kon 'ik' er eigenlijk alles mee. Wel was (en is ze nog steeds) heel argwanend naar andere mensen toe.

Afbeelding

En eten is haar grootste hobby, ze lijd dan ook aan een ernstige vorm van Obesitas

Ze vond het eigenlijk allemaal best leuk. Feitelijk was haar wereld natuurlijk best beperkt geweest, de afgelopen jaren, dus de ontdekking dat er nog een hele andere wereld bleek te zijn, was best interessant.

Afbeelding

De ervaring met kapsalon Suelza, was ook een bijzondere. Dat moest ze toch even nader onderzoeken

Ze ontdekte dat niet alle mensen bloeddorstige monsters zijn en dat als de baas zegt dat ze 'oke' zijn, dan mogen ze je best kriebelen. Niet overal, maar wel zo onder die klittenbos

Wel was het zo dat andere mensen haar niet zo konden benaderen, nog steeds accepteert ze dat niet echt. Maar als ik erbij sta, dan vind ze het redelijk oke.

Afbeelding

De lange lijn, maakt langzaam plaats voor een kortere variant. Want haar zo maar bij het halster pakken, dat ging nog niet, maar we gingen de goede kant op!

Afbeelding

En overal bleef ze mij volgen. Vraag me niet waarom, zij vind kennelijk dat het zo hoort :')

ik ben haar leidmerrie, dus zij heeft zichzelf aangesteld als mijn schaduw

En ja, de eerste keer erop, ging voor de zekerheid nog wel met 2 benen aan 1 kant, niet lang daarna zat ik er gewoon normaal op.

Afbeelding

Echter, dingen gaat niet altijd zoals je hoopt. Door omstandigheden besloten wij te stoppen op de accommodatie waarvanuit ik destijds werkte, maar kreeg ik wel de kans om thuis verder te gaan. De paarden verhuizen, was niet zo'n probleem. Maar Una moest natuurlijk ook verhuisd en dat was wel een dingetje...

We wilden haar, gezien haar eerdere ervaring, inmiddels 6 weken daarvoor, niet met de trailer vervoeren en echt heel mak, was ze ook nog niet. Na een hoop gepieker besloten we haar toch aan de hand te verhuizen. Dat was een wandeltocht van 6 kilometer door de polder. Gelukkig is deze polder vrij rustig en betreft 1 lange weg waar de meeste mensen ons kennen en rekening houden met het feit dat wij vaak met jonge paarden langs de weg gaan ivm verkeersmak maken. Maar ja, toch een gok. Hopen dat alle hekken dicht waren en in geval van nood, woonde mijn vriendin halverwege (haar man was thuis) en woonde ik aan het einde van die straat (en mijn vriend was ook thuis), dus hulp was wel binnen handbereik.

We kozen ervoor om terug te vallen op familiebanden :')

Una was nog niet echt gebonden aan een paard en de paarden die we hadden waren niet echt geschikt om haar te begeleiden. Hierop hebben we het paard van mijn vriendin, die samen met Una jarenlang in het natuurgebied gelopen heeft mee te nemen als leidpaard.

Dat ging aanvankelijk best goed...

... totdat er een stier op ons af kwam rennen.

Laatst bijgewerkt door Suelza op 12-01-15 00:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-01-15 00:49

Geplaatst: 12-01-15 00:49

Wauw! Ik heb jou al eens bewonderd op Equiday en toen vond ik het al enorm knap wat je deed met die bijdehande appeloosa merrie, maar dit is echt heel knap!
Ben erg benieuwd naar de rest van je verhaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-15 00:52

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-15 00:52

xSogno schreef:
Wauw! Ik heb jou al eens bewonderd op Equiday en toen vond ik het al enorm knap wat je deed met die bijdehande appeloosa merrie, maar dit is echt heel knap!
Ben erg benieuwd naar de rest van je verhaal.

Haha dat was met Ace!

Afbeelding