Leuk fototopic! Ze is inderdaad echt een bolletje haha Tien maanden drachtig alweer, wat gaat het opeens toch snel! Ik begin toch best benieuwd te worden naar kleine Muzka!
Even alles terug gelezen Ik ben echt ultiem verliefd en ik ga even volgen gezien het allemaal zo interessant is
JoSav
Berichten: 4741
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan
Geplaatst door de TopicStarter: 04-04-18 11:46
Set_Elkol schreef:
Ziet er super uit! Ik vind het echt tof dat je haar manen er weer af hebt. Enneh nee kopen niet ik heb genoeg paarden
Mag ik de volgende keer wel weer wat netter doen, trouwens. Maar voorlopig laat ik het zo. Ze staat nu veel meer buiten en heeft daarom vaak een deken op. Blijft nu echt niks meer over van haar manen dus hou het sowieso bij nu.
Lynnepinny: eiffelopfok heb ik ook goede verhalen over gehoord, dus ik ga eens informeren.
ClauH: ik had ze via google al gezien en de omschrijving sprak me aan. Jij hebt dus goede ervaring met hun? Bezoekuren word ik ook achterdochtig van, ja. Alsof je luizen, geen of slecht voer of vieze stallen of weet ik veel probeert te verbergen... Mijn man twijfelt zelfs of een stal dichterbij niet beter is, zodat we dagelijks of iig meerdere keren per week langs kunnen. Ons paard zelf voeren bevalt hem iets te goed, geloof ik.
gerlindie: haha, nee... nu al helemaal niet meer.
jokari: ja, leuk he? Mooi drachtig is ze, al zeg ik het zelf.
Wings_love: wel ver weg voor ons en ik denk zelfs langer rijden dan menig Duitse opfok, maar ik zet hem iig op de lijst.
Faline: dankjewel! Tijd gaat zo snel ineens. Voor je het weet ben ook jij aan de beurt met Auri.
Qimm: *proest*
En ja, Muzka is actief he? Merk dat er nu verandering in komt. Muzanna had er buikpijn van dus ik denk dat Muzka richting uitgang gaat... alvast klaar voor de start ofzo.
rocymax: ik zet je gokje erbij! Update ik zo.
Moirin: nu de datum nadert word ik zelfs alvast een beetje zenuwachtig, haha.
gerlindie: apart is dat he? Omdat ze zo licht is en ook wat metallic is, reflecteert het licht steeds anders afhankelijk van waar ik sta om haar te fotograferen. In het begin dacht ik dat het aan mijn nabewerking lag, maar de omgeving is wel normaal.
Benoite: ik voeg je gokje toe! Waag je je niet aan een kleurgokje?
Shinouvogels: welkom! Koekje voor het bijlezen!
Dan nu iets van een fatsoenlijke update van de stand van zaken. Muzanna en Muzka maken zich op voor de geboorte. Uier begint te veranderen, banden beginnen drilpudding te worden, Muzka draait richting exit en daar heeft Muzanna toch wel een beetje buikpijn van. Gisteren trapte ze zelfs heel af en toe naar haar buik en zat deze haar duidelijk wat in de weg. Ze wilde alleen maar wat knuffelen en eten. Zelfs wandelen had ze niet zoveel zin in, maar dan vooral de terugweg steeds stilstaan en net of ze dan zei “ik heb een heeeeeeel zwaar leven”.
Op goede dagen wil ze wel nog wat werken, maar wel een beetje op zijn elvendertigst. Soms wel fanatiek, maar de versnelling loopt vast. Laatst wilde ze wel uit zichzelf in galop. Ik dacht die is gek, maar op goede dagen vergeet ze blijkbaar dat ze zo’n buik heeft.
Haar buurvrouw vindt ze nu al helemaal niet lief meer en die staat nu vaak braaf midden in de stal als Muzanna vooraan staat. Sorry, buuf. Mensen palmt ze wel compleet in, trouwens. Ze is zo knuffelig, misschien nog meer dan vroeger. Naar de honden is ze beschermender en ook op agressieve honden reageert ze nu veel feller (en daar was ze al heel tja, waaks op...)
Ze mest veel kleine beetjes. Muzka neemt denk ik veel ruimte in.
Qua eten ging het moeilijker. Ze krijgt minder weg, omdat ze dus minder plaats heeft. Daarom overgestapt op ander voer dat me overigens ruim 100 euro extra kost per maand dus we kijken wel naar een alternatief, bijv. combinatie van oude en nieuwe voer. Ze heeft het voor het oog overigens niet nodig, want oh oh wat is ze mooi op gewicht en zit ze mooi in haar vacht. Ik ben er blij mee.
Het is moeilijk voor te stellen dat we vorig jaar met Pasen naar de hengst zijn gereden. Dat is overigens wel pas 14 april precies een jaar terug, maar dat is slechts een detail. Nu zal Muzka rond die datum in de veilige zone komen. Voor mij eigenlijk bizar. De tijd vliegt.
Ik ga nu ook eens serieus naar een naam kijken, lidmaatschap van de rasvereniging in orde maken (wat ik al zou doen los van Muzka, maar is blijven liggen...) en verder is alles hier startklaar. Melkstrips, huur geboortealarm, de stal met camera is ook gereed en, zoals de stalhouder zei, onze voelsprieten ook. Nu nog even braaf afbakken en dan mogen we Muzka gaan verwelkomen.
Het is een gek idee dat ik tien jaar terug alles aan het regelen was voor de komst van Muzanna naar Nederland en nu alles voor de komst van haar veulen. Die komt natuurlijk niet uit Rusland met een vrachtwagen, maar tja... euh... uit de kosmos.
Ik ben ook heel benieuwd naar de uiteindelijke naam! Ben nu al best gewend aan Muzka, hehe
JoSav
Berichten: 4741
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan
Geplaatst door de TopicStarter: 07-04-18 11:12
Ik moet het topic helaas omhoog schoppen met de vraag of jullie voor ons willen duimen en bidden. Het kan zijn dat ik dit topic even wat minder ga bijhouden. Ik hoop op jullie begrip daarvoor.
Het gaat niet goed met onze teef Inara. Donderdag naar de dierenarts geweest omdat ze niet herstelde van braakklachten en diarree ondanks medicatie. We kregen toen ook de uitslag van mestonderzoek bij Muzanna om uit te sluiten dat ook zij besmet was. Gisteren de hele middag in een specialistisch (tweede lijn) ziekenhuis doorgebracht. De arts is uren met Inara bezig geweest, met onderzoek en biopsies nemen. Ze wordt zwaar verdacht van lymfeklierkanker met verdachte plekken in de darmen, bij de milt en vermoedelijk ook bij de blaas. Ze heeft duidelijk pijn en slaapt veel. Mogelijk een kwestie van dagen, want pijn ondanks medicatie is onacceptabel. Maandag krijgen we de uitslag.
Er is een heel kleine kans dat het meerdere ontstekingshaarden zijn en geen kanker (het is vanwege acute giardia aan het licht gekomen). Er is een kans dat er met chemo in geval van kanker nog een 12-18 maanden te rekken is, maar ik heb een naar onderbuikgevoel dat het al in het laatste stadium zit. En zelfs zo niet is de levensverwachting van een jaar maar voor de helft weggelegd. Over het algemeen geldt max 3 maanden en in dat geval vermoedelijk kwestie van dagen of weken.
Ik ga kapot van de angst. Ik wil mijn lieve meisje niet kwijt.