Bedankt iedereen ik word er verlegen van....zo bijzonder ben ik ook niet, zo zouden de meesten met hun dieren om moeten gaan.
Maar goed hier het verhaal van de geboorte van Yamka....23 februari op 303 dagen laatste dek...
om 4 uur ging mijn wekker af ik had alarm gezet voor zekerheid en tegelijk ging het geboortealarm af, dus Lisa en ik keken even verdwaasd van 2 ringels?? maar alle 2 gelijk in de benen,Rene gebeld, ...Lisa pakte de spullen, ik naar Blonde, alarm af gedaan en ze ging persen precies met haar kont tegen staldeur aan, dus ik haar(en dan ben je sterk) versleept dat ik er bij kon, na paar keer persen een lading vruchtwater over mij heen en achteraf besef ik nu dat die normaal helder,geel is en nu behoorlijk oranje, moet ik nog eens navragen, daar kwam de pootjesblaas al, 1 poot en neus gelijk gevoeld en ander pootje lag erbij, handje geholpen omdat ik weet dat normaal bij Blonde gelijk handelen omdat ze veulens aflevert met placenta, dus zodra ik pootjes en neus er stukje uit had, gelijk vlies gebroken en dat gaat al lastig dat lijkt wel elastiek bij haar en alvast mond vrij gemaakt en uitgezogen, ik riep yes eindelijk een zwarte Blondje en had gelijk door dat er iets niet klopte, geen slik beweging,niets, dus met weeën meegetrokken om veulen zo snel mogelijk eruit te krijgen en Blonde heeft zulke hevige weeën dat ze er normaal zelf uit lanceren en nu verder dan romp niets, Rene was er intussen en ik had lamme armen van Blonde wegslepen en veulen proberen bij te krijgen dus ik dacht dat het aan mij lag, niet dus geen beweging verder,Blonde in de benen geholpen,dierenarts gebeld en ondertussen proberen ook het veulen te stimuleren en het lijkt zo makkelijk, Blonde werd gek, en ik zat erin te voelen we voelden wel iets van pootje maar handen werden steeds afgeklemd, Blonde rolde alle kanten op.Lisa nog geprobeerd en steeds 1 van ons nog poging voor veulen, en wat duurt wachten op dierenarts dan lang, die was er binnen kwartier....en zag natuurlijk allang dat er geen leven in veulen zat, tegen beter in hebben we nog toen ze eruit bungelde water over haar hoofd gegooid....en het besef dat je veulen niet leeft maar keihard aan het knokken ben voor je merrie, want eerlijk die gaat voor alles...en daar had da dat moment ook even zwaar hoofd in, wat dat dier een pijn.
De dierenarts is het gelukt om haar achterbeen terug in positie te krijgen en daar was ze, gelijk met placenta....en ik dacht dood, wat dood we gaan proberen, maar natuurlijk niets....
En Blonde zoveel pijn die lag helemaal stuk en keek vol vertrouwen naar ons want ik ben dan aan het wrijven, dus ik legde haar kind bij haar, begon ze te likken, te stimuleren, keek naar haar huilende vrouwtje en hoe kapot ze was ze begon gelijk te stimuleren en kreetjes te slaken.......toen ben ik even weg gelopen en heb heel de wereld vervloekt.........
Blonde heeft inspuiting gehad voor pijn en inwendig nagekeken, helemaal beurs en gezwollen van achter....
Maar goed ik deel het verhaal maar ik weet niet wat iemand hiervan kan leren want we hadden niets anders kunnen doen, alleen de vraag of ze nog een kans had gemaakt als ze goed had gelegen? Dat zullen we nooit weten,maar het vermoeden is dat ze net voor of tijdens de bevalling al is overleden want placenta was zo abnormaal donkerrood dat ze al weinig zuurstof ervoor moet hebben gehad.
En daarom tijdens uitdrijving en niet leven haar achterbenen niet in juiste positie lagen. En misschien dat het ook meespeelt dat het net in de 300 dagen dracht was, geen idee...
Wat ik wel mee kan geven mocht iemand bij de bevalling zien dat het water breekt en een rare kleur heeft toch als voorbenen en neus eruit is alvast vlies te breken??
Het blijft in en in triest.....tuurlijk komt er bij dat dit werkelijk mijn droomveulen was qua aftekeningen en voor het eerst een niet zo'n kleintje met lange rechte benen....
Het mocht niet zo zijn......
De grote vraag waarom???
Maar Blonde is erin berust, ze kijkt wel intens verdrietig en is heel aanhankelijk, ik heb vandaag mijn foon uitgehad en heerlijk tussen de kudde en honden geweest en ook ik probeer het een plekje te geven, het is zo en ik kan er helaas niets aan veranderen en ik kan boos blijven maar daar schiet niemand iets mee op....het zal wel een reden hebben gehad en nu is ze bij Desert en haar broertjes...is ook vast mooi daar......
Ik ben wel heel trots ook op Lisa want wat een kanjer, ze heeft zo geholpen Blonde in de benen te houden en anders ook om veulen te stimuleren enzovoort
de dagen nu erna heeft ze mij geholpen waar ze kon....