Ok. Verslagje.
Om 23.30u ging ik nog een check doen. Omdat haar uier doorheen de dag toch wat evolueerde. Kreeg er nog wel geen melk uit enzo, dus of het daadwerkelijk voor die nacht was, wad ik nog niet zeker. En als ik twijfel, ga ik vlak voor het slapen nog eens kijken.
Op de camera was ze al heel de avônd in de weer met eten, rondje stappen, schuren, eten, eten, eten. Ik ben gewend dat ze regelmatog lekker ligt te slapen. Dus het was ook een waarschuwing.
Dus, de nachtelijke controle. Ze schrok dat ik plots de hoek om kwam en krampte helemaal in elkaar en zakte wat door de benen. Hmmmm, verdacht. Maar ze schrok ook, dus had ik het wel goed gezien of was het enkel van verschieten? Ik hang haar even vast om de uier te controleren en eventueel melk. Terwijl ik dat doe krijgt ze nog 2x zo een kramp. Duidelijk (voor)weeën.
Ik wil melk testen en die kwam er nu heel vlot uit. Test 6.2 en nog zeker niet wit.
Ik dacht al wel: dit is zeker vannacht, maar misschien duurt het nog wel een uurtje of 2.
Ik besloot om vanop een afstandje haar in de gaten te gaan houden op de camera. Maar de camera kreeg maar geen verbinding, dus ben ik naast haar stal gaan zitten en luisteren.
En toen begon het. Ik hoorde dat ze erg onrustig was en hele tijd ging liggen en staan. Maar ik hoorde maar geen water breken. Ik ben over het randje gaan gluren en zag dat ze lag te persen. Persen en geen gebroken water. Alarm! Alle hens aan dek, ligt aan, Suus uit haar stal gejaagd, tussenschotten eruit. Ze was blij met de ruilte en daar kwam een puntje van de rode zak. Vanbinnen ging ik al kapot van de stress, maar de handelingen bleven gecontroleerd. Meteen een sneetje met de schaar gegeven. Vruchtwater spoot recht in mijn mouw, lekker maar niet boeiend. Toen kwam gelukkig de witte vruchtzak tevoorschijn.
Snel gaan voelen, voelde 2 voetjes en een neus. Oef. Proberen de voetjes goed vast te grijpen en mee beginnen trekken met de wee.
Ondertussen ging ze nog eens staan en zat ik met 2 handen in de merrie omdat ik absoluut niet wilde dat het terug zou zakken en het hoofdje eruit wou.
Paar weeën al rechtstaand getrokken en hoofdje was er vrij vlot uit.
Toen ze ging liggen kon ik de rest er makkelijk snel uithalen. Het is eern heel klein veulentje met klein hoofdje, dat heeft zeker geholpen!
Om 23.51u was ze eruit. Nét nog 1 april.
Gelukkig begon de kleine vlot te ademen en rond te kijken naar de omgeving. Ik stond er even verdwaasd op te kijken dat ik zelfs niet meteen onder het staartje ben gaan loeren en ben dan gaan droogwrijven want Wiske was nog onder de indruk. Maar het is een vlot meisje dat leteen probeerde te staan en op 15min al rondstapte. Melkbar heeft ze uiteindelijk ook zelf gevonden.
Wat een geluk dat ik daar toevallig net ook was. En dat ze begon terwijl ik er was.
Komende 2 dagen goed in de gaten houden, maar ik denk dat het wel goed komt. Wiske was na even bekomen ook weer vlot in de benen en had haar eetlust snel terug. Nu is ze zoals voorspeld een heel beschermend moedertje, hehe.
Nu nog een naam bedenken, want voor deze had ik niets klaarliggen 
Even snel fotootje van voor mijn werk


Ik had mij al overslapen vanochtend en u eerst met kleine oogjes verderwerken
Om 14u klaar en dan mogen ze de rest van de dag voor het eerst buiten.
Laatst bijgewerkt door Knolselder op 02-04-20 10:24, in het totaal 1 keer bewerkt