Geplaatst 
Ik verlang zo hard tot wanneer ik haar kan gaan ophalen.
En omdat ze van uiterlijk zo op haar vader lijkt hoop ik echt dat we het op het vlak van rijden toch ook redelijk ver zullen schoppen, want daar heb ik met al mijn vorige paarden niet veel geluk gehad.
Mijn eerste merrie heb ik zelf zadelmak gemaakt. Zij had echt talent voor zowel springen als dressuur. Helaas werd ze wegens een verkeerde diagnose en behandeling voor altijd mank toen ze pas 11 jaar was. Net op het moment dat het rijden echt goed begon te lopen en ik meer tijd kreeg om wedstrijden te rijden.
Daarna heb ik een jaartje een dravertje omgeschoold als bezighouding. Die kon ook de oefeningen van het M toen ik hem naar zijn nieuwe thuis bracht.
En dan nu heb ik weeral op mijn tanden moeten bijten want door Quiero zijn lyme heb ik het afgelopen jaar meer niet, dan wel kunnen rijden.
Ik mis het dressuren zo ontzettend hard. Hoe fantastisch ik het ook vind dat ik het fokken heb ontdekt en het plezier dat de veulens me geven, het is toch geen vervanging voor het rijden.
Nina haar merrieveulentje is nu 4 weken oud, dus ik heb haar niet kunnen proefrijden (ze is zadelmak, maar niet ingereden). Het is dus een hele grote gok of we wel een leuke combi zullen vormen met rijden. Maar ik hoop er zo op. Haal vader is toch al veelbelovend
Voor de mensen die het veulentje ook graag wilden zien: hier was ze net geboren
En dit is dit knappe kind haar vader: Enorme
Ze delen zelfs de voederbak 
) en de nieuwe paardjes en mijn eigen hengst kunnen eindelijk verhuizen 
)
