
Fnanne: ja, daar is tot nu toe maar weinig van terecht gekomen. Haar loslaten en onderbrengen op grote afstand, met haar geschiedenis, was voor mij al enorm moeilijk. Toen we zagen hoe goed ze daar op haar plek was, stelde me dat natuurlijk wel enorm gerust maar met alles wat daarna is gebeurd was er gewoon geen ruimte voor "genieten".

Mondy: we hebben haar verplaatst naar een andere stal. DA kon op dat moment verder weinig doen, behalve verstrekken van medicatie en pijnverlichting. En het klopt, voor mij is Muzanna echt mijn once in a lifetime paard met een heel bijzonder karakter. Ze is echt het paard dat ik 'nodig heb', mijn therapie, mijn grote vriendin, en ik heb alles voor haar over. In feite ben ik voor haar uit Amsterdam weggegaan (met pijn in mijn hart, overigens).


En ik vind je redenatie dat het een merrietje moet zijn wel grappig. Mijn man was het helemaal met je eens, haha.
ieris: ze staat nu onder heel strikt management, incl. een "NIET VOEREN!!" op haar staldeur.

jokari: het blijft natuurlijk afwachten maar voor nu ben ik voorzichtig positief!
Shaoud: haha, Muzanna fandag. Ik zie het al voor me.

fleurtjeuh: nog even en ik denk dat jullie het serieus menen. Fandag, hahaha.

Er is zoveel kleurverschil mogelijk met palomino, ook binnen dit ras, van heel licht en iets minder licht tot meer gelig en mooi warm en in het juiste licht zelf meer oranje als een haflinger (hoewel in ander licht vaak wel iets goudkleuriger dan de meeste haflingers, haha; zie ook deze overigens niet zo fraaie momentopname) tot zelfs extreem donker... (heb ze zelfs nog donkerder gezien... voor het oog zwart met even donkere staart!)
En uiteraard ook met appeltjes of metallic of door sooty grijze manen en staart.
Voor de vorm nog een hele lichte palomino merrie
En, omdat ze een mooie palomino is, een zus van mijn merrie, en nogmaals in showconditie.
ClauH: zo voelt het ook.

Nissima:


Mayasfrenk: ja, het zou extra zuur zijn geweest als bovenop dit hele debacle alle moeite ook nog eens voor niks was geweest.
Alaskan: leuk dat je volgt, en welkom! Ik had natuurlijk liever niets gehad om over te posten, want geen nieuws is meestal goed nieuws, maar wel fijn dat ik ook een digitaal plekje heb om mijn ei kwijt te kunnen over het wel en wee rond de dracht.

Cynthia82: ja, dit is niet hoe je een dracht wilt beginnen (of überhaupt je paard wilt aantreffen) dus hopelijk vanaf nu alleen maar een stijgende lijn.

Nou, tijd voor een update.
Ik heb helaas niet echt vakantie, aangezien ik allemaal deadlines heb voor allerhande financieringsaanvragen voor mijn paardenonderzoek, maar toch even een weekendje (lieve verrassing van de lieve mensen om mij heen) weg. Gewoon even bootje varen, enzo, niets bijzonders, maar enorm genoten en stiekem toch wel een beetje verdiend...

Enfin, waar jullie om meelezen en meeposten: Muzanna.
Vorige week had ze de zaterdag zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding een terugval. Misschien iemand haar iets gevoerd? Iets anders? Geen idee. Niet voeren staat inmiddels prominent op haar staldeurbordje, en al is zowat iedereen op de nieuwe stal verliefd op haar (en mogen ze haar gerust aaien) is iedereen gelukkig op de hoogte van haar probleem dus daar vertrouw ik verder wel op.


Toch maar weer even een kuur medicatie en ontstekingsremmers. Dinsdag op dracht gescand. Wel een erg ruwe kerel, dus voortaan toch de vaste DA praktijk want ik moest echt op mijn merrie inpraten aangezien ze bepaald niet gediend was van de ruwe manier van opvoelen. Boel kan ook stuk, he? Pff...
Gelukkig zat Muzka er nog braaf, lekker diep in een zee van vruchtwater.

Woensdag zou de vaste smid komen, nadat ik hem eindelijk te pakken had gekregen. Gelijk maar even op de whatsapp zodat de lijntjes voortaan wat korter zijn. Normaliter regelde de stalhouder dat nl. altijd zodat hij het zo kon inplannen dat de smid ook andere paarden daar deed, aangezien ik het een beetje vervelend vind om de smid (behalve voor noodgevallen uiteraard) alleen voor mijn paard te laten komen.
Helaas kwam er een erger spoedgeval tussen, nl. een gebroken hoefbeentje dus nog een dag uitgesteld.
Eenmaal de nieuwe stal gevonden

Goed, als het geen HB is geweest ben ik alleen maar blij, als we snel genoeg hebben ingegrepen terwijl het toch HB was ben ik uiteraard ook erg opgelucht, maar de eerste zorg was natuurlijk een concrete, pijnvrije oplossing.
De smid is niet zo te spreken over hoefschoenen. Ik ben me er al een tijdje over aan het inlezen en wat me opviel is het gebrek aan wetenschappelijke studies die de bewering dat ze het hoefmechanisme minder belemmeren onderschrijven. Ik denk er zelfs over een topic op het forum over te openen voor ervaringen (de smid is ook wat erg vervelende verwondingen tegengekomen door de jaren heen als gevolg van hoefschoenen - geen idee in hoeverre incorrect gebruik door de eigenaar of verkeerde maat hierin een rol heeft gespeeld natuurlijk want ik denk zeker dat dit ook behoorlijk verschil maakt) en de vraag of iemand mij in de juiste richting van wetenschappelijke studies kan helpen want hoewel men hier in de wandelgangen zegt dat als ik het niet kan vinden op google het niet bestaat

Kon alleen deze studie vinden en ik kan me niet voorstellen dat er niet meer bestáát. Nou ja, straks als ik wat meer tijd heb mijn googlekunsten maar weer eens in de strijd gooien, ofzo... heb er momenteel ook gewoon de tijd niet voor goed te zoeken... maar je zou zeggen dat als het er is het niet zo lastig te vinden zou moeten zijn... vijf seconden werk. Maar goed.
Huh, ik dwaal even vreselijk af.



De smid wist even niet goed of hoefschoenen of ijzers in dit geval de beste optie was, aangezien hij zeker niet tegen hoefschoenen met medische noodzaak is. Maar zonder op maat gemaakte hoefschoenen moesten we nu sowieso wat, en dat was het paard pijnvrij krijgen.
Dus met uitgesmeedde ijzers voor goed afrollen, leren zooltjes en een twee-componenten medische, kneedbare hoefpad ertussen even een hele tijd aan de slag geweest om paard weer mooi op de voeten te krijgen. Hij liet me meteen zien waar ook aan de wand teveel eraf was gehaald en zei ze er een goede tijd onder te laten, liefst met springschoenen om aftrappen te voorkomen aangezien we ons dat nu echt niet kunnen veroorloven in het belang van de hoefgroei. Normaliter komt ie om de 6-7 weken, maar dat zou nu echt te vroeg zijn.
Dus, springschoenen. Gunst, die dingen heb ik helemaal niet. Paard tilt haar voeten braaf op bij het springen en is zich zeer bewust van waar haar voeten zijn, haha. Gevoelig paard dus moeten bontjes aan, nou, hup, gezocht, aangeschaft, dubbele klittenband en... nee, Muzanna, afblijven! Met tegenzin blijft ze eraf. Hm, zal mij benieuwen of die aan blijven...
Dag erna krijg ik een appje: die slimme merrie van jou haalt haar springschoenen er steeds af!
Ja, dat had ik wel verwacht... ik ken haar langer dan vandaag: halsters zijn niet veilig, dekens niet, graasmaskers niet, dubbele knopen niet, deuren niet... als het af of open kan, dan gaat het dat.

Inmiddels laat ze ze vooralsnog wel redelijk braaf zitten.
De eerste dagen liep ze nog erg gevoelig. Zeker de eerste dag was een twijfelgeval om niet toch pijnstilling te geven. Vandaag appte de smid om te vragen hoe het met de patiënt ging. Vond ik erg netjes. Zijn enige AT klant (oké, ook een halfbloed ergens in de regio) moet natuurlijk wel goed lopen!
Verder is ze de laatste dagen duidelijk erg content en begint ze weer wat lekkerder in haar vel te zitten.
Dat vel verhaart momenteel wel enorm.


Binnenkort eens alle gokjes verzamelen zodat ik een lijstje kan bijhouden. Ik denk overigens dat we qua naamgeving wel in de richting van hoe volhardend dit kleine ding is moeten gaan denken...
