Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-01-15 19:32

Geplaatst: 14-01-15 19:32

ai....

**Geplaatst**: 14-01-15 19:36

Geplaatst: 14-01-15 19:36

Wat een verhaal..

Snap alleen het verhaal met de trailer niet helemaal? Ze stond toch bij jou thuis? Waarom moest ze dan in de trailer en moest er gereden worden? Of was dat juist de training?

**Geplaatst**: 14-01-15 19:38

Geplaatst: 14-01-15 19:38

Ik denk dat ze bedoelde dat toen ze de allereerste keer de merrie gingen proberen weg te halen bij de oude eigenaar die er graag bij had willen zijn. En toen ging alles ineens veel sneller dan ze hadden gedacht en toen werd de relatie met de vorige eigenaar dus een beetje wankel omdat die zich gepasseerd voelde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-15 19:42

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-15 19:42

Set_Elkol schreef:
Ik denk dat ze bedoelde dat toen ze de allereerste keer de merrie gingen proberen weg te halen bij de oude eigenaar die er graag bij had willen zijn. En toen ging alles ineens veel sneller dan ze hadden gedacht en toen werd de relatie met de vorige eigenaar dus een beetje wankel omdat die zich gepasseerd voelde.

Juist...

**Geplaatst**: 14-01-15 19:44

Geplaatst: 14-01-15 19:44

Nee toch?!
Ik hoop echt dat het uiteindelijk goed is gekomen en ze weer terug is bij jou, waar ze hoort

**Geplaatst**: 14-01-15 19:44

Geplaatst: 14-01-15 19:44

Ooh nu snap ik dat hele deel ook

**Geplaatst**: 14-01-15 19:45

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 19:45

De merrie staat bij Merries op haar site dus tja.. Just saying!

**Geplaatst**: 14-01-15 20:11

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 20:11

Spannend!

**Geplaatst**: 14-01-15 20:13

Geplaatst: 14-01-15 20:13

Nu blijf ik écht op mijn honger zitten....

**Geplaatst**: 14-01-15 20:15

Geplaatst: 14-01-15 20:15

Als dit een boek was geweest had ik echt door gelezen.... nu moeten we nog even wachten. -O-

Ik vind het heel goed geschreven.

**Geplaatst**: 14-01-15 20:16

Geplaatst: 14-01-15 20:16

Pandora2 schreef:
Nu blijf ik écht op mijn honger zitten....

Op je wát?

Is dat een Belgische uitdrukking die ik niet ken?

Nou kom op TS, doorschrijven. :))

**Geplaatst**: 14-01-15 20:19

Geplaatst: 14-01-15 20:19

Ja, idd !

**Geplaatst**: 14-01-15 20:23

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 20:23

Ach gut! Wat een twist opeens zeg! :oo

**Geplaatst**: 14-01-15 20:33

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 20:33

Aaaah wanneer begint het volgende stuk ik ben zo benieuwd :):)

**Geplaatst**: 14-01-15 20:50

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 20:50

Jeetje wat een gedoe suelza. Ik bedoel, ik snap het een beetje, maar ze snapt toch ook wel dat zo'n paardje eindelijk op die trailer staat niet ene uur laat wachten? Kon ze niet gewoon afscheid nemen op jou stal?

**Geplaatst**: 14-01-15 20:56

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 20:56

Jeetje wat een verhaal. Ook ik volg.
Wat een prachtig dier overigens.

**Geplaatst**: 14-01-15 21:08

Geplaatst: 14-01-15 21:08

Toydoll schreef:
Jeetje wat een gedoe suelza. Ik bedoel, ik snap het een beetje, maar ze snapt toch ook wel dat zo'n paardje eindelijk op die trailer staat niet ene uur laat wachten? Kon ze niet gewoon afscheid nemen op jou stal?

Dat niet alleen maar je laat een paard met 30 graden ook niet onnodig lang op de trailer staan, zeker omdat una helemaal "wereld vreemd" was. Bovendien moest ze ook nog een uur reizen met een paard wat nog nooit op de trailer gestaan heeft..
Als ik in jou schoenen had gestaan had ik hetzelfde gedaan. Erg vervelend voor de vorige eigenaresse maar dan is het echt helaas pindakaas..

TS je schrijft geweldig en je blijft iedere deel erg spannend houden.. het is al zo vaak gezegd, als het een boek zou zijn zou ik het ook in een keer uitlezen.

**Geplaatst**: 14-01-15 21:52

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 21:52

Eigenlijk is het al vreemd dat de eigenaresse niet in de buurt was voor het geval dat ze de trailer op ging
Tenslotte was het doel om haar te verplaatsen als ze de trailer in ging

**Geplaatst**: 14-01-15 22:19

Geplaatst: 14-01-15 22:19

ponyparadijs schreef:
Eigenlijk is het al vreemd dat de eigenaresse niet in de buurt was voor het geval dat ze de trailer op ging
Tenslotte was het doel om haar te verplaatsen als ze de trailer in ging

Dat vind ik inderdaad ook vreemd. Je zou toch verwachten dat als ze weet dat het paard tussen 10.00 en 11.00 ingeladen gaat worden, ze er dan wel voor zou zorgen dat ze er sowieso om 10.00 al is als ze er graag bij wil zijn. Het is jammer dat de onderlinge verhoudingen hierdoor dan verstoord worden, maar ik mag hopen dat ze ook wel snapt dat je een paard toch niet met zulke hitte een uur op de trailer laat staan?

**Geplaatst**: 14-01-15 22:43

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 22:43

Ben zo benieuwd hoe het verder gaat! Je schrijft geweldig en fantastisch dat het paard deze kans heeft gekregen bij jou

**Geplaatst**: 14-01-15 23:06

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 14-01-15 23:06

Vervelend stuk maar het is zoals het is........ik wacht rustig op wat nog komt....spannend!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-15 08:11

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-15 08:11

Deel 9#

Toch maar besloten de inhoud van dit deel aan te passen.

Na een lange juridische strijd was de kogel door de kerk. Medio april (we hadden haar inmiddels ruim 10 maanden) kregen we dan de papieren en werd de zaak gesloten. Ze was definitief van ons en zou voor altijd bij ons mogen blijven. Uiteraard met de afspraak (die overigens al gemaakt was voordat wij haar hadden gehaald) dat als ze ooit om wat voor reden dan ook weg zou moeten, zij eerste optie had. Wat een opluchting…

Inmiddels is alles achter de rug en begrijp ik de frustratie van de vorige eigenaresse ook wel. Ze had er gewoon een ander beeld bij gehad en dat heb ik feitelijk voor haar verknald. Het is nooit haar opzet geweest om Una kwaad te doen, uiteindelijk heeft zij jaren lang heel goed voor haar gezorgd. Ze was gewoon boos, op mij… En dat paard was mijn zwakke plek. Ze heeft uiteindelijk absoluut het belang van het paard voor haar eigen belang gesteld. Zand erover, ze is nog steeds welkom om Una te komen bezoeken. Dat heb ik destijds beloofd en die belofte staat nog steeds. Wie weet… Ik wil hier verder ook geen discussies over. Wellicht, dat als ze dit leest en we ruime tijd verder zijn, zij mijn beweegredenen begrijpt. Het is voor ons allemaal een slechte tijd geweest.

Inmiddels was het mei/juni 2013 en te laat om nog iets te realiseren qua dekken. Want ja… daar waren wel even de nodige voorbereidingen voor nodig en door alles wat was gebeurd, stond mijn hoofd daar ook niet zo naar. Ik heb Una in een koppel jonge paarden/veulens gegooid en haar de zomer met rust gelaten. Ze leerde veel bij. Alle paarden zijn hier erg sociaal en als ik roep, komen ze altijd in volle galop naar voren gerend en zo dus ook Una. Wel was ze in de wei meer schuchter en soms wat moeilijker te benaderen. Ze liet zich ook niet altijd even makkelijk pakken, dus ik liet het maar even. Ik zou einde weideseizoen wel met haar aan het werk gaan. Geniet maar even van het lekkere gras, dacht ik. En dat deed ze… Je kon haar rollen…

En zo vermaakte zij zichzelf best goed!

Afbeelding

Aan het eind van het weideseizoen bevinden we ons in het najaar van 2013. Ze zou op stal komen te staan. Wel kozen we ervoor om haar in een stal met voerluik te zetten. Bewust niet opsluiten tussen dichte wanden, maar zo open mogelijk houden.

Ik begon ook met de training op stal en in omgang. Want ja… ze moest natuurlijk gedekt gaan worden. Wat betekende dat je erachter moest kunnen staan. Om daar te komen was het belangrijk dat je haar overal kon betasten. Ik leerde haar op de spuitplaats te staan en ze werd voor het eerst in haar leven gewassen! Hmmm… dat was niet nodig geweest, vond ze zelf.

Afbeelding

Ze werd ook steeds vaker en meer gepoetst. Meestal ging het wel goed. Maar omdat Una met lang haar (ze schiet in Teddyberen vacht zo rond september) veel klitten had in het haar, had ik een beste klus na een paar maanden wei om haar klit vrij te maken. Met uiterste voorzichtigheid ging ik te werk, want erg grappig vond ze dat niet. En dat bleek… Terwijl ik ter hoogte van haar schouder stond, sloeg ze mij met haar achterbeen zo 3 meter naar achteren. Licht ging even een paar seconden uit, ik was halverwege Saturnus en zag een prachtige sterrenhemel.

Oke, licht ging weer aan en ik landde weer op aarde. Mijn hemel, dat ging zo hard, razendsnel en ze was zo vlug, dat zelfs mijn getraind oog dat niet voor kon zijn. Pfffff wat deed dat zeer zeg. Ik moest me echt even verbijten om niet te reageren, want ik mocht het haar niet kwalijk nemen. Ze had al een paar waarschuwingen afgegeven dat ze het niet prettig vond, maar ik was wel doorgegaan. Ook omdat je anders altijd wel kunt stoppen als ze iets niet prettig vinden. Ik ben van mening dat het in een dergelijk geval de verantwoording van de trainer is om buiten schot te blijven en je niet het paard mag afrekenen op iets wat het vanuit een reflex doet, zeker niet als het wel de nodige waarschuwingen voorafgaand aan die actie heeft afgegeven. Daarnaast denk ik ook niet dat een afstraffing wat opgeleverd zou hebben, behalve dat ze weer angstig zou zijn geworden. Het is gewoon niet te vergelijken met een ander paard wat al jaren in handen is. Daar zou ik dit zeker niet van hebben geaccepteerd. Los daarvan, was ik wel op mijn hoede geweest en stond ik ruimschoots buiten bereik van de achterbenen, maar ja… ik onderschatte de lenigheid van mijn Obesitas-paard….

Oke, niet reageren dus… kiezen op elkaar en net doen alsof er niets is gebeurd, hink hink… gewoon doorgaan om geen signaal af te geven dat een dergelijke actie succes oplevert ….

Nog even de betreffende handelingen herhaald tot mevrouw enige vorm van afkauwen liet zien en toen ben ik samen met paard naar stal gehupst om vervolgens heel even te gaan zitten met mijn inmiddels paars/blauwe been. Altijd fijn.. Dit was een weinig succesvolle dag in het leven van Elise, dat was een feit. En daarnaast op dat moment het definitieve besluit dat de dierenarts daar maar niet zijn arm in moest gaan steken… Uiteindelijk zijn er maar weinig goede dierenartsen en het is toch enorm jammer als je dan een fijne hebt die vervolgens sneuvelt bij het scannen cq. Insemineren van jouw merrie.
Tijd voor plan B… En plan B?! Die was er niet. Meer dan gewoon doortrainen kon ik niet doen. En dus net doen alsof je neus bloedt en weer verder gaan. Una leerde in de tussentijd aan de longe te lopen, maar dit bouwde ik niet echt uit. Ik vond het niet logisch om haar ‘op te drijven’ omdat ik haar vertrouwen niet wilde beschamen. Ik heb het haar geleerd, maar snapte eigenlijk niet meer met welk doel ik dat had gedaan. Waar zou ze dat nou echt nog voor nodig hebben. Een 13 jarig paard, want toch geen sportpotentie meer had. Dus dat heb ik eigenlijk nooit meer gedaan. Vond het een nutteloze actie van mezelf. Ik zou haar tzt wel gewoon leren om mee te lopen als handpaard. Ook leuk…

Ik besloot nuttiger werk te gaan doen, ik leerde haar met een zadeltje op te lopen. Ik zie mezelf nog de singel vast maken. Ik had verwacht dat ze zou ploffen. Ik weet niet waarom, ik heb dat eigenlijk zelden, maar ja… met zo eentje weet je maar nooit natuurlijk. Dus paard op de spuitplaats aan 2 lijnen vast. Zadel erop, singel vast… heeeeeeeeeeeeeeeeel voorzichtig gaatje strakker en zoek dekking!

Hmmm… Una keek mij een beetje dom aan en ik haar ook, want ja… ik had een andere reactie van haar verwacht en zij overduidelijk ook van mij. Dan maar een stapje uitbouwen. De singel wat strakker en nog steeds meer reactie bij mij dan bij Una. Dat is het moment dat je denkt: “Misschien moet ik mijn paard wat meer credits geven nu”. Ik stopte er wat voer in, heb haar los gemaakt en ben met zadel en al over het erf gaan wandelen. Ze gaf er helemaal niets om!

Afbeelding

Ik weet het... zeg maar niets... ze is te dik

Vervolgens ook voor de eerste keer een bitje in! En weer even aan de wandel. Nieuwe prikkels combineren met leuke prikkels

En als je er al op kunt zitten en ze accepteert het zadel, waarom die 2 dan niet samenvoegen? Zo gezegd, zo gedaan. Een paar dagen later stapte ik op het erf op en kon ik zo wegrijden! Dus binnen no-time reed ik in door onze voortuin! Daar zit je dan!

Afbeelding

Voor het eerst op je wilde paard! Het enige wat je had gedaan was er een paar keer opzitten, meer niet. En nu was het letterlijk opstappen en wegrijden!

Dan moet je toch wel even showen hoe knap je wilde paard is! Wat was ik trots!
En ja… zoals het een wild paard betaamd neem je niet de opening in de heg, nee… je loopt dwars door de heg. Als je wild bent, dan kan dat. Dan vind je dat heel normaal. Dit was niet bepaald mijn initiatief :')

Maar wat ging ze goed zeg! Dat bood toch wel perspectief!

Laatst bijgewerkt door Suelza op 15-01-15 08:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-01-15 08:35

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 15-01-15 08:35

Spannend!!!

**Geplaatst**: 15-01-15 09:28

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 15-01-15 09:28

die ogen van dr op de foto waarop ze gewassen is, duidelijk genoeg wat ze daarvan vind.
Wat ontzettend knap dat je je reflex om dr op dr donder te geven bij die trapactie hebt kunnen onderdrukken. Dan was je weer terug bij af geweest.
Als je het mij vraagt hebben een bijzondere merrie en een bijzonder goede paardenvrouw elkaar getroffen!

**Geplaatst**: 15-01-15 10:25

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 15-01-15 10:25

jeetje, wat zit ik elke dag met spanning te lezen en hopen dat je toevallig al een extra stuk heb geschreven.

Wat een doorzettingsvermogen, kennis en geduld.
Petje af!