Mijn excuses voor het late aanmelden, maar hij is inderdaad gisteren geboren
Ik ben zelf eerder nog niet thuis geweest zodat ik kon foto's plaatsen, want het ging niet zo goed met hem.
Donderdagavond was Imperiosa haar uier nog alles behalve vol, nog geen harsjes, melk volledig doorschijnend en smaakloos en ze galoppeerde nog gewoon door de weide
Om 21u30 heb ik haar dan ook achter gelaten in de overtuiging dat het die nacht zeker niet zou komen.
Bij de vorige eigenaar heeft ze namelijk al 8 veulens gekregen en telkens heeft ze alles volgens het boekje gedaan: volle uier, slappe banden, harsen, kegelen... tadaa
... De negende keer dus niet...
En ik was er dus ook niet bij.
Vrijdagochtend kom ik aan op stal en zie ik dat de paarden allemaal binnen staan. Eén blik op Imperiosa en ik had door dat er iets aan de hand was. Ik liep het laatste stuk naar de box en ja hoor: er lag een klein zwart hoopje nog half in de (reeds verkleurde) vliezen... helemaal roerloos
Maar ik zag het ademen en van zodra het me hoorde binnen komen hief het z'n hoofdje op.
We hebben het onmiddellijk recht gezet en helpen drinken. Gelukkig dronk het goed.
Maar het stond nog helemaal te wankelen en we moesten het ondersteunen.
Intussen had ik mijn VA al gebeld (die natuurlijk net dan in verlof was, ze zouden iemand anders sturen)
De veearts moest toegeven dat het een mager veulentje was, maar verder leek het gezond. Er werd bloed afgenomen om te testen op anti-stoffen.
Enkele minuten later begon het kleine dingetje toch al wat rond te waggelen
Maar als hij eenmaal terug lag, geraakte hij niet recht. Hij probeerde zelfs niet. Ik moest hem dus iedere keer recht helpen zodat hij kon drinken.
's avonds kwamen de bloedresultaten binnen en zoals ik al gevreesd had: heel slecht! Hij zat tussen waarde 2 en 4 (ideaal is boven 8, ok is 6-8, slecht is 4-6).
Op het einde van de eerste dag was het al een veel vinniger veulen dat goed rondliep en kwam knuffelen
Maar hij kon nog steeds niet zelfstandig opstaan
Afgelopen nacht ben ik dus ook bij het veulen gebleven om hem iedere keer te helpen rechtstaan om te drinken. Maar de laatste twee beurten tegen de ochtend aan vond ik hem al slurpend bij z'n moeder en was hij dus zelf recht gekropen
Deze ochtend heel vroeg is mijn eigen veearts 2 zakjes plasma komen geven. En hij vertrouwt erop dat het nu helemaal goed gaat komen met de kleine man
Laat ons hopen.
Nu kan ik eindelijk een beetje genieten.
Foto's moet ik jullie helaas nog steeds schuldig houden, dat lukt niet met deze pc, die komen straks.
Laatst bijgewerkt door Crines op 07-05-16 18:56, in het totaal 1 keer bewerkt