Bokt.nl

JoSav schreef:

Na alle hectiek toch nog even een update van mijn bezoek aan stal. We hebben ook nog even geborreld en nagepraat nadat we huiswaarts gingen.

Het gaat ook nooit eens normaal bij ons...
En het krijgt nog wel een staartje. "He's in the doghouse" zullen we maar zeggen.
Ik ben niet blij met hoe alle mogelijkheden die ik bood en alle waarschuwingen in de wind zijn geslagen omdat ze dachten dat ze zich niet zou laten omladen. Ik ben er vanavond niet over begonnen, omdat ik niet wilde dat iemand er een kater aan zou overhouden na zo'n lange rit en, afgezien van het incident en de nasleep, zoveel inzet. Want ik ben bovenal ontzettend dankbaar.
Maar, zij kennen mijn paard niet zoals ik haar ken. Ook mijn man niet. Ik snap zijn keuze om erin mee te gaan weliswaar. Hij had zich geen raad geweten als ze zich niet had laten omladen. Hij was bang dat ik het dan in mijn eentje had moeten opknappen omdat niemand raad zou weten. Het is en blijft een apart paard met een hele sterke eigen wil.
Ze hebben haar gezien toen we naar Duitsland gingen. Toen liet ze zich onmogelijk laden. Ik weet waarom. Ik ken mijn merrie. Ze had haar eisprong. Als zij haar eisprong heeft is ze die dag niet te genieten. Ze doet niet lelijk of agressief, want zo is ze niet, maar dan zit er echt een kop op. En sowieso, als ze iets niet wil krijg je het niet voor elkaar. Dit is een paard waar je mee onderhandelt. Heel netjes opgevoed, kan op commando stilstaan en dan kan ik er van weglopen, blijf is blijf. Kan haar sturen hoe ik wil.
Maar wanneer ze haar eisprong heeft wil ze vooral heel veel niet. Nu was direct de conclusie dat ze wel lastig zou zijn met laden en zich na dit hele debacle nooit zou laten omladen en dan zouden ze daar staan bij de snelweg, enz. enz.
Alles wat ik daarop zei werd omheen gepraat. Stugge Friezen... Maar het is goed gegaan. Daar ben ik dankbaar voor. Ze hebben zo'n eind gereden en afgezien van dit gebeuren zich super ingezet. Daar ben ik dankbaar voor.
Toen ik werd gebeld en de woorden "ze is thuis" te horen kreeg was ik vooral enorm opgelucht en blij.

En toen kwam ik op stal, om na drie maanden weer met mijn lieve merrie te knuffelen... maar mijn man waarschuwde me al: ze staat naast X (ruin die haar enorm claimt en dekhengst is geweest). Dat terwijl ik expliciet had gevraagd en verzocht of ze haar van hem wilden scheiden ivm risico op afstoten (daar zijn studies naar gedaan... had ik in mijn overbezorgdheid ook al een topic over lopen...) Maar nee, X stond waar ie altijd al stond en dat was naast mijn merrie. En dan, wat doe je dan? Nee, dat vind ik niet leuk...

Dat kon er ook nog wel bij.
Maar weet je? Het is zoals het is. Dat was niet de afspraak en ik zal maar even navragen of het een misverstand is, maar ik kan er nu niks meer aan veranderen. Dit gebeurt geen volgende keer. Klaar. Maar nu is het wel gebeurd.
Als het vruchtje braaf blijft zitten en er volgend jaar een gezond veulen naast een tevreden, gezonde merrie staat dan is het een bijzondere, een volhardend type, een kind van zijn/haar moeder, zullen we maar zeggen. En zij is een relaxte merrie. Ik heb haar toegefluisterd dat de kleine braaf nog een maand of 10 moet blijven zitten. Het vervoer zal veel minder impact hebben dan een claimende ruin, maar daar valt nu niks meer aan te doen. Ze laat zich de kaas door niemand van het brood eten dus zij past wel op haar kleine. Het stemmetje dat fluistert over het alternatief wordt door dat gevoel overbluft. Mijn merrie past op haar kleine.

Verder... Ik concentreer me nu op mijn merrie. Een ding is zeker: zo doen we het nooit meer.

De merrie knijpt overigens behoorlijk met haar billen. Ik heb geen idee of dat iets te betekenen heeft in de context van haar dracht. Voor de rest is ze ontspannen, aanhankelijk en met een nog zachtere oogopslag dan anders. Afgezien van haar bilspieren was ze zeker niet gespannen, geen strakke ogen of mond, echt ontspannen en knuffelig.

We kijken maar vooruit en nemen de dingen zoals ze komen...
Iedereen enorm bedankt voor het meedenken, de aangeboden hulp en het meeleven. Ik stel dat enorm op prijs.