Wauw, wat een verhaal. Ik krijg er toch wel een beetje penny kriebels bij! ''wilde paarden temmen!'' Het paard van je vriendin is trouwens ook een knapperd zeg! Heerlijk om zoiets te lezen en de foto's maken het compleet.
Jet
Berichten: 12604
Geregistreerd: 31-01-01
Woonplaats: Anna Paulowna
Geplaatst: 13-01-15 01:09
Suelza, wat heerlijk om weer een uitgebreid topic van je te zien! Je oude topics van het (her)beleren van paarden verslond ik destijds ook. Ook leuk te lezen dat je Annemarie Sanders-Keizer zo goed kent, ik herinner me haar ook nog goed van vroeger. Heerlijk om te lezen hoe je alles met Una zo oplost, dat vind ik zo mooi van jou, je voelt zo goed aan wat ieder paard nodig heeft om zich vertrouwd met je te gaan voelen, gaaf!
Wauw, je kan echt heel erg goed schrijven! Ik wacht met spanning af voor het vervolg
ChiChi
Berichten: 294
Geregistreerd: 17-06-02
Geplaatst: 13-01-15 09:23
Jeetje... wat een spannend mooi meeslepend verhaal! Je houdt de spanning er in... ik ben heel benieuwd naar het verloop. En heel veel respect voor je geduld en doorzettingsvermogen!
marley93
Berichten: 6054
Geregistreerd: 07-07-12
Woonplaats: Koog aan de Zaan
Geplaatst: 13-01-15 09:27
Zo, ik ben helemaal bijgelezen! Nu net als iedereen vol spanning wachten op een vervolg.
Wat schrijf je ontzettend leuk! Ik ga helemaal volgen en ben zo benieuwd hoe het jullie gaat verlopen! Ik heb vroeger ook je herbeleer topics met plezier gevolgd, wat weet jij toch goed in te spelen op wat die paarden nodig hebben
Woonplaats: een mooi stadje in het midden van het land
Geplaatst: 13-01-15 11:50
Dit is toch fijn. De merrie krijgt haar mens ( ) en samen gaan ze de weg bewandelen. Met pieken en dalen.....maar kijk eens hoe ver je bent. Dit is toch super. Top gedaan Elise. Fijn om te lezen dat ze mag blijven. Sommige paarden horen bij je.......zij zal er vast 1 van zijn. Ben benieuwd hoe zij de komende bevalling zal ervaren. Gelukkig dat ze nu bij je staat en dat je er zo bent of misschien al klaar ligt in het stro.
Ik was altijd een groot fan van Annemarie! Wat kan die rijden... Mooi verhaal, hopelijk snel het vervolg. En wat mooi dat ze gewoon naar je toe kwam, geeft het vertrouwen weer!
hihi dat met een lantaarnpaal deed ik vroeger altijd als ik de hond uit moest laten, deze werd wild als hij een andere hond zag. dan draaide ik snel het touw een paar keer om een paal haha