Even pauze.
Dus vannacht dacht ik zou ik mijn ogen even toe doen? Maar net dan zag ik toch iets verandering in gedrag dus besloten nog wakker te blijven. Uiteindelijk ging ze veel liggen, dus mezelf klaargemaakt en besloten om bij de eerste echte wee naar de stal te gaan.
Toen het zover was duurde het lang. Ik ging voelen, maar voelde nog niets. Was al bang dat het helemaal fout lag. Uiteindelijk kwam dan de pootjesblaas. Maar op den duur veel vlaas en geen benen. Gaan voelen, een neus zonder benen. Ik ben er dan helemaal ingegaan en heb met wat moeite de 2 benen naar voren gekregen en begon mee te helpen. Neusje kwam eruit en al gauw zag ik dat de placenta ernaast zat. Pfff…. Snel vlies open ookal was er bog maar het tipje van de neus en ik zag het veulen al ademen.
Met veel moeite het hoofdje eruit kunnen halen, want met die placenta er mee tussen ging dat helemaal niet vlot. Even moeilijk bij de schouders. Toen dacht ik, het geraakt er niet uit…
Uiteindelijk wel die schouders eruit en zei ik tegen Poppy dat het nu snel voorbij zou zijn.
Niet dus. Bekken van het veulen bleef steken. Maar muurvast. Poppy begon dan te lopen en te rollen en ik ondertussen een half veulen in mijn armen. Ik zag die nek en rug al breken. Of een dierenarts die het moet komen in stukken snijden. Ik allemaal dramascenario’s terwijl ik met een half veulen in mijn handen stond.
Op een gegeven moment lag Poppy helemaal op haar rug en ineens kwam dat bekken los.
Daar was ze dan.
Poppy natuurlijk super moe en ik gelijk het veulen wat droogwrijven want ‘s nachts is het goed koud nu.
Poppy zocht ook contact na een tijdje en ging het veulen likken.
Ontlasting van het veulen kwam al heel vlot, alleen dacht ze dat de spenen op de muren stonden. Geprobeerd om haar naar Poppy te leiden, maar zodra ze mij zag ging ze elke keer aan mij zuigen. Echt naar me toe komen om te drinken. Ik ben dan uit de stal gebleven en gewoon toe gekeken, maar ze ging maar niet bij haar moeder drinken en kwam steeds gelijk naar mij en te zuigen aan mijn benen.
Gezien we al 3u verder waren toch Poppy maar even wat gemolken. Super brave Poppy.
Veulen had geen interesse in de speen, alleen in mijn benen. Dus door de speen aan mijn broek te houden had ze toch dat inieminie beetje melk binnen.
Dan heb ik besloten ze echt even alleen te laten gezien er toch een beetje melk in zat zodat ze verder kon met haar moeder.
Dan kon ik ook even snel een slaapje doen, in de hoop dat moeder en kind een mooi scenario zouden laten zijn wanneer ik wakker werd.
Toen mijn wekker ging ze eerst even geobserveerd, maar ik zag niet gebeuren. Snel gaan kijken en er stond enorme spanning op de uier. Niet gedronken dus.
Nog eens gemolken en flesje gegeven, ging vlot. Meteen weer uit de stal. En de dierenarts gebeld.
Met dat ik de dierenarts bel zie ik dat Poppy koliekerig wordt, dus ze moest maar gelijk komen. Poppy reageerde niet op de pijnstilling. Opgevoeld rectaal en vaginaal en niets bijzonders. Voor de zekerheid gespoeld en dat zag er allemaal ok uit. Toch bleef ze moeilijk. Shotje AB voor de zekerheid en ze heeft wat morfine? Gekregen.
Ondertussen het veulen dat alleen maar bij mij wil drinken en 0,0 interesse heeft om bij de moeder te zoeken. Nog 2 flesjes gegeven, want die biest is nu wel even super belangrijk.
Maar hier sta ik nu. Een merrie die nu buiten loopt om te helpen om alles terug op zijn plek te krijgen en hopelijk zich snel beter voelt. Ze heeft nu een slobber met een flinke geit olie door. En een veulen dat mij als zijn melkbar ziet (al van voor ik het de eerste keer melk had gegeven).
Ik ga nu proberen elk half uur of uur een flesje te geven en dan ga ik gelijk weer weg. Alleen mama tijd. Bij de volgende fles doe ik maar een andere broek aan en hang ik deze aan Poppy, wie weet helpt het.
Het gaat geen simpele worden…
Edit: excuseer de vermoeide typfoutjes zoals geitjes olie
ik ben een beetje moe.