Vandaag door rottige omstandigheden niet naar Anouk geweest maar heb gisteren wel deze foto kunnen maken. Nu moet ik er wel wat bij uitleggen. Toen anouk bij mij kwam was ze nauwelijks te vangen, neus aaien was uit den boze en hoofd vasthouden of poetsen was ook niet verstandig. In een half jaar is ze zo veranderd. Ik kan huilen van geluk als ik deze foto terug zie.