Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-01-15 20:32

Geplaatst: 12-01-15 20:32

Al gedacht om een boek te schrijven ?
"De avonturen van Una"

Ik volg lekker mee!

**Geplaatst**: 12-01-15 20:34

Geplaatst: 12-01-15 20:34

Suelzaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! DIt is gemeen!

**Geplaatst**: 12-01-15 20:47

Geplaatst: 12-01-15 20:47

Wouw wat een geweldig verhaal, wat een geduld en respect naar je paard toe, diepe respect van mij. Het is echt een verhaal wat je zo kan verfilmen, ik zou zeggen verspreid je verhaal rond en wie weet wat er van komt.

Heel veel plezier en sterkte in de toekomst.

**Geplaatst**: 12-01-15 20:57

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 20:57

Wauw! Mooi verhaal..! Over een poosje word je gevraagd voor de penny!

**Geplaatst**: 12-01-15 21:07

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 21:07

Woooow spannend!! Je weet wel telkens enorme cliffhangers te plaatsen.
Ik volg want wil weten hoe het afloopt en welke hengst het geworden is

**Geplaatst**: 12-01-15 21:17

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 21:17

Spannend! Wacht met spanning op het volgende stuk, je schrijft het geweldig!

**Geplaatst**: 12-01-15 21:26

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 21:26

Spannend

**Geplaatst**: 12-01-15 21:54

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 21:54

Ik snap nu wel waarom het een kraamstaltopic is. Duurt alleen ff voordat we bij het veulen komen. Zoals eerder vermeld is E dan alleen erg lang drachtig van 2012 tot 2015. Die twist snap ik nog even niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat UNA 6 is, maar begrijp nu dat het verhaal al wat langer liep VOOR Elise het postte. Maakt het overigens niet minder leuk om te lezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-15 22:13

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-15 22:13

vencedor schreef:
Wat een bijzonder verhaal, kun je nagaan als una die dag die vangkooi niet in was gelopen..

... dan was ze vast heel gelukkig geworden als vrijheid/blijheid-paard. Denk niet dat die actie direct een verbetering op haar leven is geweest. Maar ze is tevreden. Het is niet anders...

Percy schreef:
Wat een verhaal. Had even in je profiel gespiekt en zag dat je ook nog bij Annemarie Sanders-Keizer rijdt. Wat leuk, een naam uit het verleden lang voor Anky bekend werd.

Ja klopt! Ik rij dagelijks bij Marietje. Blijft een bijzondere vrouw, met een bijzonder gevoel. Voel mij altijd heel klein worden als ikmet haar bezig ben en hoor zeggen 'Kijk, dan doet hij dit en dan voel je dat en dan doe je even zus en je doet even zo en kijk, dan gaat ie zo in de piaf. Is helemaal niet moeilijk'. :')

PH_Jump schreef:
Wauw! Mooi verhaal..! Over een poosje word je gevraagd voor de penny!

Whahaha nee hoor! Heb de Penny ooit eens benaderd, maar denk niet dat je daar zomaar tussen komt. En om gratis en voor niets wekelijks daar columns in te leveren voor de Penny-website (want dat was dan het alternatief), zag ik niet zo zitten. Daar heb ik het gewoon te druk voor. Dan schrijf ik liever voor mezelf als ik zin heb

ikkedus schreef:
Ik snap nu wel waarom het een kraamstaltopic is. Duurt alleen ff voordat we bij het veulen komen. Zoals eerder vermeld is E dan alleen erg lang drachtig van 2012 tot 2015. Die twist snap ik nog even niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat UNA 6 is, maar begrijp nu dat het verhaal al wat langer liep VOOR Elise het postte. Maakt het overigens niet minder leuk om te lezen.

Klopt, ik dacht dat men het leuk zou vinden om het verhaal van haar te lezen. Want mede door dit verhaal, is de komende bevalling straks natuurlijk wel even een spannend dingetje. Want de dierenarts stapt er niet zo maar bij in... Gelukkig kunnen we een hoop zelf en woont Una bij ons op het erf, maar neem van mij aan dat er een camera op de stal en een bed in het stro gaat komen

**Geplaatst**: 12-01-15 22:47

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 22:47

Heb ook even in je profiel gespiekt! Zie dat je ook bezig bent met het klassieke dressuur en horsemanship!

**Geplaatst**: 12-01-15 23:31

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 23:31

Als je een boek gaat schrijven meld ik me aan voor de illustrator!

Ik ben erg benieuwd naar het vervolg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-15 23:49

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-15 23:49

Daar rende ze dan, temidden van een groot weiland. Het zag er ongeveer zo uit:

Afbeelding

Het enige wat je denkt op zo'n moment is 'al die moeite... al die uren, al die tijd, al die energie... voor niets'.

Ik kan jullie zeggen... Het huilen stond mij echt nader dan het lachen. Heel even heb ik een beetje beduusd voor mij uit staan kijken. Want ja... dat moest ik toch wel even verwerken. Maar goed, kop op, komt vast (ooit eens een keer in de komende 30 jaar) wel goed...

Nu hebben jullie alle volg-fotos van Una voorbij zien komen in dit topic... Het was een vergeefse moeite, maar wat als ik nu gewoon eens zou proberen om haar te roepen? Het was feitelijk toch al een verloren zaak, dus ach... als je dan toch niets meer kunt op dat moment, kun je beter even gebruik maken van die 5 minutes-of-Penny-Fame...

Wie weet, zou ze komen???

Ik haalde even heel diep adem en riep toen 2 keer heel hard (paard stond inmiddels ergens achterin) UNAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA KOM MAAAAAAR!

Geloof het of geloof het niet... Die rennende Una, draaide zich om, keek naar mij... EN KWAM TERUG RENNEN! Van achteruit het land, tot voor mijn voeten en toen stond ze stil. Knipper met je ogen- pak de lijn vast- en laat noooooit meer los :oo

Ik had haar! Ze was gewoon naar mij toe gekomen.

Dan voel je je echt even als in de Black Beauty films

Mijn vriendin was nog wel wat onrustig, want we waren nog niet eens halverwege, maar ik was in halleluja stemming. Ze was naar mij terug gekomen. Dat zegt toch best wat.

Maar ja... Dat zegt nog net niet zoveel, dat we konden instaan voor een ontspannen wandeling naar huis... Dat was dan wel weer een beetje jammer

Toch wel voorzien van wat spanning, want ja, dat was nog wel wat, wat er was gebeurd en met de pensiongast van mijn vriendin op ruime afstand achter ons (om niet als drijvend in te komen) zijn we verder gelopen. Una, maar ook het andere paard, hadden veel spanning. En wij toch ook wel wat, wat niet helemaal gek is natuurlijk. Steeds weer denk je: "Oke, schouders naar beneden, ademhaling laag.... ZOEEEEEK EEN LANTAARPAAL!!" :')

Deze foto is best hilarisch als je bedenkt dat de man van mijn vriendin nietsvermoedend op de weg was gaan staan om ons te fotograveren. Hij zoomde in en dit was het resultaat. Ik had net genoeg tijd om mijn leadrope om een lantaarnpaal te trekken om te voorkomen dat Una de benen zou nemen

Dit gaf ons dan ook weer net even tijd om fatsoenlijk adem te halen. Want een bevalling was het zeg...

Goh wat ben je dan toch dankbaar dat er om de zoveel meter zo n paal staat zeg....

We moesten even een plan de campagne beramen. Wat zouden we doen? Zouden we doorgaan of zouden we stoppen?

Afbeelding

Aangezien de spanning om te snijden was inmiddels besloten we te stoppen en de paarden bij mijn vriendin thuis in de bak los te zetten. Even ontlading en de spanning afschudden, van zowel mens als paard. Wij aan een stevige bak koffie en zij even aan het hooi...

Oke... we waren halverwege... Dit was 3 kilometer... we hadden nog 3 kilometer te gaan voor we thuis waren. Uit voorzorg even het thuisfront ingeseind dat de eerste 3 kilometer wel voor de nodige sensatie hadden gezorgd, maar dat alles goed was en dat we even moesten bekomen van de schrik en beslissen of we haar hier zouden laten en een dag later de reis zouden vervolgen of dat we toch door zouden zetten. Het was nog 'maar' 3 kilometer.

Nog 3 kilometer en dan zou ze eindelijk daar zijn, waar ze nooit meer weg zou hoeven...

Laatst bijgewerkt door Suelza op 13-01-15 00:15, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-01-15 23:53

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 12-01-15 23:53

WoW wat een verhaal lees elk stuk met ingehouden adem heb echt zoveel respect voor jou geduld en omgang met paarden!

**Geplaatst**: 12-01-15 23:54

Geplaatst: 12-01-15 23:54

Ga doooor! :))

**Geplaatst**: 12-01-15 23:57

Geplaatst: 12-01-15 23:57

Wauw wat een verhaal zeg.
Kan me voorstellen dat je dan het hart in de keel hebt zitten.
Mij is ook een keer een paard op straat er van door gegaan. Die kwam gelukkig terug voor de ander die we wel nog net bij ons konden houden.

Wat een mooie valk die erachter loopt. Dat is nu echt mijn kleurtje

**Geplaatst**: 13-01-15 00:06

Geplaatst: 13-01-15 00:06

Wat leuk dat je bij Annemarie rijdt. Ik had zo veel bewondering voor haar. Ik volgde haar wedstrijden, kan me nog een interview in de Margriet of Libelle herinneren. Zij heeft de weg geplaveid voor Anky en anderen.

Ben heel benieuwd naar het vervolg van je verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-15 00:09

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-15 00:09

Percy schreef:
Wat leuk dat je bij Annemarie rijdt. Ik had zo veel bewondering voor haar. Ik volgde haar wedstrijden, kan me nog een interview in de Margriet of Libelle herinneren. Zij heeft de weg geplaveid voor Anky en anderen.

Ben heel benieuwd naar het vervolg van je verhaal!

Ja ze rijdt nog steeds, voor de hobby. En ze vind het leuk om mij te helpen. Ik rij haar jonge paarden en zij geeft mij dan les. Dat vind zij leuk om te doen en ik leer er iedere keer weer van. En als ze ver genoeg zijn, dan gaan we er mee op wedstrijd. Maar alles op zijn tijd. Ze moeten er klaar voor zijn en de tijd moet er zijn (ik rij natuurlijk meer paarden per dag). Die klassieke manier van trainen, zie je tegenwoordig niet meer helaas. Ze zegt altijd: "De proefjes die wij vroeger in 6 minuten reden, rijden ze tegenwoordig in 3 minuten." Gaat allemaal vaak zo hard en gejaagd...

Blijft een vakvrouw, het is jammer dat ze een beetje in de vergetelheid is geraakt.

**Geplaatst**: 13-01-15 00:32

Geplaatst: 13-01-15 00:32

Wat een superleuk topic heb je gemaakt, Elise! Mijn inschatting is dat je genoeg stof tot schrijven hebt over jullie avonturen tot de bevalling zich aandient (en hopelijk ook nog daarná)!
Mooi om te zien dat je met je ervaringen, geduld, geduld, timing, nog meer geduld en met goeie hulptroepen op het juiste moment toch een vast en vertrouwd persoon aan het worden bent voor haar. Dit gaat over een tijd geleden alweer, ben heel benieuwd hoe dat verder ging!
Ik ga het zeker volgen

.

**Geplaatst**: 13-01-15 00:34

Geplaatst: 13-01-15 00:34

Wat een verhaal en wat een ontzetten leuk topic.
Je houd de spanning er wel iI tts
top topic starter

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-15 00:36

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-15 00:36

Op deze foto kun je trouwens goed zien dat ik een derde uit haar staart weg heb moeten knippen. Dat was niet meer te redden. Ik heb werkelijk waar nog nooit zoveel klitten bij elkaar geklit gezien

**Geplaatst**: 13-01-15 00:37

Geplaatst: 13-01-15 00:37

Wauw wat een verhaal!!!

en wat schrijf je leuk!!

IK VOLG!!!! En ben benieuwd door wat voor paard ze is gedekt! En of het sprookje goed afloopt haha

**Geplaatst**: 13-01-15 00:41

Re: Mijn 2015 veulen, een verhaal apart!

Geplaatst: 13-01-15 00:41

Wat een mooi verhaal. En het doet e een beetje denken aan Barley Queen. Zij kwam uit Wales en had daar rondgelopen. Ik kreeg haar echter al met 2,5 jaar. En ze had niet echt negatieve ervaringen met mensen. Maar moest ook echt op het nulpunt beginnen. Rustig aanraken etc.
Ik volg dit topic dus graag.

**Geplaatst**: 13-01-15 00:45

Geplaatst: 13-01-15 00:45

Suelza schreef:
Percy schreef:
Wat leuk dat je bij Annemarie rijdt. Ik had zo veel bewondering voor haar. Ik volgde haar wedstrijden, kan me nog een interview in de Margriet of Libelle herinneren. Zij heeft de weg geplaveid voor Anky en anderen.

Ben heel benieuwd naar het vervolg van je verhaal!

Ja ze rijdt nog steeds, voor de hobby. En ze vind het leuk om mij te helpen. Ik rij haar jonge paarden en zij geeft mij dan les. Dat vind zij leuk om te doen en ik leer er iedere keer weer van. En als ze ver genoeg zijn, dan gaan we er mee op wedstrijd. Maar alles op zijn tijd. Ze moeten er klaar voor zijn en de tijd moet er zijn (ik rij natuurlijk meer paarden per dag). Die klassieke manier van trainen, zie je tegenwoordig niet meer helaas. Ze zegt altijd: "De proefjes die wij vroeger in 6 minuten reden, rijden ze tegenwoordig in 3 minuten." Gaat allemaal vaak zo hard en gejaagd...

Blijft een vakvrouw, het is jammer dat ze een beetje in de vergetelheid is geraakt.

Bij mij absoluut niet. Ik vond haar heel erg goed en zij was toch echt de eerste die de dressuur een beetje in de publiciteit heeft gebracht in Nederland. Zonder haar was Anky njet zo groot geworden. Denk niet dat ik de enige ben die er zo over denkt. Ben wel heel benieuwd naar het vervolg van jouw paard.

Haar manier van paarden rijden, daar had en heb ik veel bewondering voor. Zo eerlijk, dat kan menigeen een voorbeeld aan nemen.

**Geplaatst**: 13-01-15 00:48

Geplaatst: 13-01-15 00:48

Wat een leuk verhaal, ik blijf volgen!

**Geplaatst**: 13-01-15 00:52

Geplaatst: 13-01-15 00:52

Spannend verhaal!
Ik volg