Ten eerste, ontzettend bedankt voor alle felicitaties en de betrokkenheid van iedereen
Nadat de eerste spanning een beetje weg was, heb ik heerlijk rustig alle reacties gelezen. Dan is het nu tijd voor het verslag denk ik.
Nou komt ie hoor, Vu en Kirs staan al lekker buiten en ik heb op de één of andere manier wifi verbinding met mijn laptop midden in de wei dus ik ga eens aan het typen met een mooi duo als uitzicht. De eerste drafpassen worden al gedaan en deze kleurfanaat heeft gisteren wat over het hoofd gezien, maar dat is stof voor verslag 2. Eerst nog maar eens terugblikken op vannacht.
Na het berichtje van het kegelen heb ik Kirsten dus apart gezet, waardoor ze eerst wat boos was maar al snel ging ze eten. Toen het rond half tien begon te schemeren begon ze echter de marathon te lopen langs de draad, maar we veronderstelden dat het ook kon zijn omdat ze in het donker liever bij de groep was. Om tien uur hebben we haar binnen gehaald met de rest en ik had al zo'n gevoel dat het niet lang zou duren. Dus ik ben al aangekleed met met de schoenen nog aan achter de laptop gaan zitten.
Het duurde dan ook niet lang, ze probeerde de weeën een tijdje weg te eten (typisch
) maar tussen de happen hooi door was ze toch erg onrustig. Om 22:47 lag ze net deels uit beeld, maar zag ik dat het echt begon dus toen ben ik naar de stal gelopen. Daar aangekomen stak het eerste beentje er al uit, mijn hart maakte een sprongetje want het was wit
.
Wat een eeuwigheid leek te duren terwijl je staat te kijken, maar eigenlijk best vlot ging, kwam het tweede beentje ook en weer een wit voetje
. Er waren geen grote fouten in ligging te zien, maar ik twijfelde toch even of het tweede beentje het hoofdje niet zou blokkeren met hoe het lag, dus even kort gevoeld maar het leek ok. En ja hoor, daar kwam ook het neusje tevoorschijn, EEN ROZE NEUSJE! riep ik al enthousiast naar de stalbaas die toekeek buiten de stal.
Met het hoofdje had Kirs het toch wel zwaar, ze begon tijdens het persen te piepen dus toen heb ik besloten even iets mee te helpen. Dus zodra ze er goed voor lag heb ik rustig de beentjes gepakt en heb ik zachtjes met de weeën meegetrokken tot de schouder voorbij het moeilijke punt was.
Daar was het dan, precies naar bestelling: witte beentjes rondom en een prachtige bles. Zelfde kleur als mams. Dat wordt een prachtig tweespan!
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/xe0IQ6.jpg)
Kirsten was er echt gelijk super wijs mee, ze stond binnen no time en was al druk in de weer met het schoonlikken. Dus eerst maar even lekker de gang laten gaan tot ik mijn nieuwsgierigheid niet meer in bedwang kon houden. Even spieken wat het nu was: staartje omhoog en nog voor ik het zelf kon zien riep de stalbaas: een merrie!
Hadden de stalbaas, Kirs en ik het maar mooi mis met onze hengstengokjes! Nu was het hele wensenlijstje afgevinkt.
Kirs was de baby mooi schoon aan het likken en aan het stimuleren om op te staan
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/AY0UNj.jpg)
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/KKSWsk.jpg)
Ondanks de combinatie van houtkrullen en een laag stro werden de onderliggende rubbermatten toch wel erg glad, Vu had dus best wat moeite om omhoog te komen en was ook niet super enthousiast om er te veel moeite voor te doen. Eerst hebben we wat nieuwe droge stalbedekking toegevoegd voor grip. Vu oefende ondertussen de split en kikkerhouding
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/VesAoq.jpg)
Omdat ze het na een paar pogingen op leek te geven en Kirs zich vooral focuste op het hoofd met drooglikken (veulenoren zijn echt heerlijk volgens Kirsten
), besloot ik even te helpen met het drogen van het lichaam in de hoop haar ook te stimuleren om toch weer te gaan proberen te staan. Ik hou er niet van om op de foto te staan, maar deze is toch wel speciaal:
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/B9RFcH.jpg)
Uiteindelijk deed ze wel goede pogingen maar koste het heel veel energie zonder echt resultaat, dus hebben we haar even in de benen geholpen zodat ze even kon drinken.
![Afbeelding](https://boktimg.nl/img/m/5LemnN.jpg)
Dat 'even' drinken was nog wel een dingetje, want ondanks dat ze een goede zuigkracht had en alles wat ze tegen kwam af lebberde kwam ze de melkbar maar niet tegen. Kirs vond het natuurlijk ook een beetje spannend en ondanks dat ze zich super stoer voordeed had ze flinke naweeën. Dus die bleef ook een beetje gillen en wegdraaien. Dus eerst Kirs even aan het halster zodat ze er een beetje aan kon wennen en in de hoop dat Vu dan de melkbar zou vinden, dat eerste was redelijk snel voor elkaar maar het tweede was nog even wat werk. Voor de twee uur om waren had ze met hulp gelukkig wel 2 keer gedronken, maar ik was toch wel een beetje gespannen of ze het ook uit zichzelf voor elkaar kreeg. Gelukkig heeft Kirs het toen super opgepakt, die parkeerde zichzelf gewoon in de hoek zodat Vu niet te ver door kon lopen naar achter en begeleide haar dan mooi met haar hoofd naar de uier toe. Niet altijd met succes en Vu denkt soms nog steeds dat ze een olifantje is en dus bij de voorbenen moet drinken maar het gaat nu naar tevredenheid!
Om zes uur zijn ze naar buiten gegaan, Kirs was zo druk met Vu dat ze niet heel veel oog had voor het hooi. Gelukkig is het gras een stukje verleidelijker en staat ze nu dus weer lekker te smullen zolang ze niet achter haar avontuurlijke kind aan hoeft te zitten
Droogfoto's en nog wat meer info komen er nog aan. Ik zal even kijken of ik dat hier doe of in een veulentopic, want officieel moeten we nu verder op het andere subforum.