Geplaatst Nu we vandaag precies op 310 dagen zitten, met nog 30 te gaan, en dus nog 10 tot ze veilig is leek het mij een mooie tijd om weer een volgtopicje aan te maken. Myrthe is uitgerekend op 18 April 2019.
Myrthe is een Le Matsjo x Verona's Bo-Gi
Cassanova du Bois is een FS Champion de Luxe x Der Harlekin B
Met deze combinatie krijgen we dus een veulen met een enkele verdunning, dat wil in dit geval zeggen; Valk, Palomino of Smokey Black.
Afgelopen jaar gingen wij voor het 3e jaar op rij de malle molen in wat het insemineren heet. Want het blijft natuurlijk niet alleen bij insemineren, schouwen, scannen, nog een keertje scannen, insemineren en het hele rijtje weer opnieuw.... In het eerste jaar was het de 2e ronde raak, wat waren we blij!! Het kleine propje leek het goed te doen en goed te groeien, alleen Myrthe vond het scannen niet leuk... Maar toen bij het scannen eind september voor de gustregeling was de kleine nergens te bekennen... Het kon nog ijn dat hij niet te zien was omdat Myrthe maar bleef knijpen en veel gas in de darmen aanmaakte, dus de week erop nogmaals laten scannen, maar weer zonder propje in beeld.... Om uitsluitsel te geven toch maar een bloedtest gedaan, en daar kwam dan het antwoord, gust!
Het kleine veulentje waar we al met smart op aan het wachten waren is ze waarschijnlijk rond de 4 maanden dracht verloren...Maar toch gaven we de hoop niet op, dus het 2e jaar begonnen we vol goede moed weer aan het dekseizoen. Omdat ze een wat vreemde cyclus had besloten haar hengstig te spuiten en daarna te insemineren. Alleen toen we weer wilden scannen bleek insemineren toch niet mogelijk, er was ineens een flink bloedei aangemaakt, die moest er eerst af eer we verder konden met insemineren, dus ei afgespoten en afwachten tot ze weer hengstig zou worden. En die hengstigheid bleef helaas uit.... Hengstig spuiten wilden we niet meer, of dat de reden was dat het bloedei ontwikkeld was is niet te zeggen, maar we wilden in ieder geval het zekere voor het onzekere nemen, haar lijf moest het toch echt zelf gaan doen. Toen er een aantal weken voorbij gingen en ze nog steeds niet hengstig werd probeerden we een kuurtje regumate, 10 dagen geven en dan stoppen, daar zou het lichaam van gereset moeten worden en moest ze vrijwel direct de hengstigheid moeten tonen. Weer een aantal dagen gingen er voorbij, en de hengstigheid, die bleef alweer uit. Ze is dat hele seizoen niet meer hengstig geworden, tot eind September.... Natuurlijk net te laat voor dat dekseizoen. Voor de zekerheid wel een swab laten nemen, maar daar kwam helemaal niets uit, de baarmoeder was schoon.
Daarmee komen we uit op vorig jaar, we hadden de hoop op een dracht een beetje verloren, maar de hengstenhouder was ons goed gezind en van haar mochten we afgelopen jaar door dekken, na alle pech die we hebben gehad. Aan het begin van het seizoen stond ze direct goed hengstig, yess!! Laten scannen en de dierenarts gaf ons direct groen licht om a la minute te vertrekken naar de hengstenhouder, zodat ze direct vers geinsemineerd kon worden. Dus, Myrthe op de trailer en op naar de hengst, wat natuurlijk voor ons ook geen straf was, om al hun hengsten en veulens in levende lijve te mogen ontmoeten. Daar is ze uiteindelijk 2 keer geinsemineerd en hebben we haar weer naar huis gehaald, om vol spanning te wachten op de scan. En, niet drachtig
Op dit moment verloren we alle moed, zou ze uberhaupt wel weer drachtig kunnen worden, is de combi met de hengst niet goed? De twijfels sloegen toe of we het nog wel een keer moesten proberen, of dat we beter de handdoek in de ring konden gooien. Uiteindelijk was mijn gedachte, we kunnen dit seizoen toch nog dekken, we zijn toch al heel veel geld kwijt, en ik wéét dat ze drachtig kón worden, ook in combinatie met Cassanova, dat is ze immers al eens geweest, dus wat houdt ons tegen om het nog één keer te proberen? Dit keer hielden we haar thuis, omdat we toch al niets meer te verliezen hadden... De omstandigheden in deze cyclus waren een beetje vreemd, bij het scannen stormde het namelijk verschrikkelijk, de 1e keer insemineren stonden we in de stromende regen, en de 2e keer insemineren hadden we storm, stromende regen en onweer. En daar kwam ook alweer de 18 dagen scan, net toen de dierenarts aan kwam rijden stak de storm weer de kop op, daar stonden we dan wéér in de stromende regen met onweer, al met al een deprimerend gevoel. Maar daar kwam dan het verdict; hardstikke drachtig!!!! Zowel ik als de dierenarts sprongen een gat in de lucht, wat een ontlading! Daarna kon ik mijn vriend een foto sturen van een prachtig vruchtje. Ik had hem niet verteld dat we zouden gaan scannen, want we waren toch alleen maar bang om weer teleurgesteld te worden. We spraken af alléén nog 1 keer te scannen voor een kloppend hartje, en het propje daarna met rust te laten, we zien wel hoe het loopt....
Al snel werd mevrouw dikker en dikker...
Verder deed het uier nog niet zoveel, maar vandaag zette ze dan toch een sprintje in gang!
Gisteren:
Vandaag:
Omdat het nu zo spannend wordt lijkt het me ook leuk om weer een goklijstje te maken. Dus als je een gokje wilt wagen geef dan eventjes aan welke Datum - Geslacht - Kleur je denkt dat het wordt. Voor diegene die het helemaal goed heeft hebben wij een kleine verrassing!
Daarbij zijn we aan het kijken of we de camera zo kunnen installeren dat mensen vanaf buitenaf ook mee kunnen kijken.
ook heeft ze regelmatig last van haar buik. Gelukkig laat ze alles goed toe (staat dan gewoon los) als ik haar buik en uier wil voelen/bekijken.
We moeten vandaag (nouja, gisteren...) nog 8 dagen tot we veilig zijn! We zijn nog druk bezig met de camera, we hebben bij de paarden niet standaard stroom en WiFi namelijk...
Niemand die een gokje wil doen?
gelukkig maakt het voor ons niet uit welke kleur het veulen is 
Ook komt er nog geen melk. We zijn nog druk bezig om de laatste voorbereidingen te treffen. Maar bovenal hebben we er heel erg veel zin in!
al die hormonen en dan die uier die steeds verder op knappen staat 
Ze is in ieder geval niet beperkt door haar dikke buik.
