Het gaat heel goed met het veulentje dat werd verstoten door de merrie. Snapt iemand dat nou dat een moeder zo'n lekker popje niet wil hebben. Ik snap er niets van, de natuur is hard en meedogenloos. Wij zijn in elk geval erg blij met haar en het extra werk dat we ermee hebben, dat hebben we er graag voor over. Op de foto's is ze voor de eerste keer buiten, dat is voor een veulentje zonder moeder een enorme belevenis. ze heeft in feite niets om naar terug te lopen/rennen. Dat is ook een van de reden dat er altijd iemand bij moet zijn. Ook wij zijn op zoek naar een afgespeend veulen, die de waarden en normen van de merrie heeft meegekregen en dat zo ook een beetje aan onze kleine kan doorgeven. er is nu nl niemand die haar vertelt wat gras/zand of een stroomdraad enz is. Wij kunnen haar dat helaas ook niet leren(we doen uiteraard ons best), daar heeft ze toch echt een soortgenootje voor nodig.