
Maar het vervelende nieuws: ik was gisteren met hem aan het spelen en hij was zo cool, echt een wijs beesie zeg! Hij volgt me overal en als ik hem krabbel, krabbelt ie terug zonder te bijten (voorzover dat met die halfdoorgekomen tandjes kan). Hij is echt heel lief en aanhankelijk! Gisteren was ik erg laat en ik ging om half 1 `s nachts nog even bij ze kijken. Ik heb nog een hele tijd met Kelvin zitten knuffelen en toen ie achter me aan draafde zag ik dat ie een klein beetje kreupelde linksvoor. Ik heb er niet echt aandacht aan besteed omdat ie nl. vanwege die enorm lange stelten zowiezo nog wat wankel liep. Zijn achterbeentjes zijn al bijna helemaal rechtgetrokken. Maar goed. Vanochtend kom ik dus bij de paddock en vind Kelvin op 3 benen. Hij liet zijn linkervoorbeen achter zich aan slepen alsof het verlamd was. Het enige wat ik kon vinden was een zwelling bij de oksel. Dus ik snel naar huis om de veearts te bellen, maar die zat ergens ver weg en kon niet voor 2 uur `s middags komen. Dus ik weer terug naar stal om Kelvin in de trailer te laden en naar een veearts toe te bengen. Ik had nl. geen zin om te wachten totdat die ene veearts aan huis kon komen. Toen ik terug kwam lag Kelvin op de grond en de merrie was gewoon verderop hooi aan het eten. Met veel moeite hebben we hem overeind gekregen. We hebben de merrie in de trailer gezet en Kelvin er in getild. Ik ben bij hem gebleven in de trailer want ik was bang dat ie anders zou gaan liggen en onder het schot terecht zou komen.
Volgens de veearts zat het probleem idd in de oksel en hij heeft rontenfoto`s gemaakt. Gelukkig was er niets gebroken of uit de kom en de veearts dacht aan een blessure doordat ie waarschijnlijk in de spagaat was uitgegleden. Maar optie nummer twee was dat hij mischien een gewrichtsziekte had. Dan kan ontstaan door bacterien die zich via de navelstreng binnendrinken en zich in de gewrichten nestelen. Als dit het zal zijn, is het zo`n beetje einde verhaal. Het valt te behandelen, maar hij zal er voor naar een kliniek 500 km verderop moeten en hij moet dan geopereerd worden. En dan nog is de kans op slagen erg klein. De veearts denkt op dit moment gelukkig aan een gewone blessure en ik hoop het van ganse harte.
Toen we weer thuiskwamen begon Kelvin het been weer te gebruiken en gallopeerde met zijn moeder mee! Wel kreupel natuurlijk, maar hij liet het niet meer achter zich aan slepen! Een hele opluchting dus. Waar ik me wel zorgen om maak is dat ik hem gisteren dus licht zag kreupelen linksvoor....
Het huilen staat me echt nader dan het lachen. Kelvin is als een kind voor me. Ik zou het echt vreselijk vinden als dit verkeerd gaat aflopen. Ik heb net nog weer een andere veearts gebeld (die we normaalgesproken hebben) en die denkt dat het allemaal wel goed komt. Volgens hem hebben veulens een heel lage tolerantie van pijn en zullen een been door een lichte verwonding al snel laten hangen. Pff ik weet het ff niet hoor.
Maar Kelvin heeft me wel weer heel trots gemaakt vandaag! Hij gedroeg zich zo perfect in de trailer en voor de veearts! Hij is echt heel bijzonder
