

Binnen het half uur ging het proberen te staan toen weer de telefoon ging "Is het er al?" Ja het is er al dus ik weer de auto in om de andere twee verzorgers te gaan halen. Toen ik terug kwam stond het veulentje al eens even kijken wat we hebben. "Een hengstje" Na dat we vertederd hebben staan kijken en koffie en thee met speculaas op hadden besloten we om huiswaarts te gaan waar Bart de volgende ochtend weer om 7 uur naar school moest maar dat geeft niet.
De volgende dag snel weer terug om te kijken naar het hengstje dat met mama en jalourse Raquel de wei in ging. Na een weekje denken en tobben hebben we een mooie naam uitgezocht. Zephyros in het portugees betekent dat Westenwind.
Donderdag ochtend ging op nieuw mijn telefoon ook Raquel was mama geworden dus nu hebben we twee heerlijk stuiterende en ondernemende veulentjes in de wei staan.


Zephyros is inmiddels 3 weekjes oud en ziet er ongeveer zo uit
