Afgelopen zomer deelde ik zeven posts over de zeven paardenrassen die ik heb vastgelegd voor The Equine Legacy Project—een conservatieproject dat aandacht vraagt voor uitstervende en zeldzame paardenrassen. Vandaag deelt Valerie de Vries, de schrijfster achter het project, meer over het project zelf en één van deze bijzondere rassen: de Puerto Rican Paso Fino.
De posts van vorig jaar:
Fell pony
Marwari
Clydesdale
Paso Fino
Mountain Pleasure
Sorraia
Kladruber
De huidige serie:
Fell pony
Marwari
Mountain Pleasure
Sorraia
Kladruber
—
Valerie de Vries
Samen met de getalenteerden Minh-Dan Vu (fotograaf en founder) en Alieke Datema (videograaf) reisde ik in twee jaar tijd naar zeven landen om de verhalen–de legacies–van zeven unieke paardenrassen te ontdekken en vast te leggen in tekst, foto’s en bewegend beeld.
Vanaf het begin hebben we met zijn drieën bewust besloten dat het Equine Legacy project niet alleen draait om het vastleggen van paarden, maar ook een oproep tot actie is: om de onvervangbare waarde van deze rassen zichtbaar te maken en te laten zien hoe zij bijdragen aan natuurbehoud, cultuur, geschiedenis en biodiversiteit.
Nu de productie achter de rug is, is het tijd voor de volgende stap: kennis delen. Daarom willen we vanaf nu elke week één specifiek ras uitlichten (zie links hierboven). Deze keer zet ik graag de schijnwerpers op de Paso Fino, een ras wiens oorsprong ligt op het eiland Puerto Rico, een niet-geïncorporeerd territorium van de Verenigde Staten.
De Puerto Rican Paso Fino is een bedreigd paardenras, waarvan de status door de Equus Survival Trust, een Amerikaanse organisatie die zich inzet voor het behoud van historische paardenrassen, geclassificeerd wordt als “kritisch.” Wereldwijd zijn er zo'n 3.000 Puerto Rican Paso Fino-paarden, waarvan 2.500 op Puerto Rico zelf.
Het Paso Fino-ras heeft zich door de eeuwen heen ontwikkeld, en zijn geschiedenis op het eiland gaat terug tot het begin van de 16e eeuw. Het ras werd gevormd door het natuurlijke landschap en de eisen van de lokale bevolking, die de paarden nodig hadden als vervoermiddel. Deze twee factoren hebben geleid tot een ras dat niet alleen bekend staat om zijn schoonheid en elegantie, maar vooral ook om zijn unieke gang, de paso fino (=fijne stap). De volledige geschiedenis is enorm interessant, maar veel te uitgebreid voor een Bokt-post, dus dat verhaal staat prachtig beschreven in het boek!
Vandaag wil ik graag een eigenschap van de Puerto Rican Paso Fino delen die veel minder bekend is, maar minstens net zo bijzonder: het tijger-oog. Deze oogkleur komt in vrijwel geen enkel ander ras ter wereld voor. Het tijger-oog wordt gekenmerkt door een irispigmentatie waarbij de ogen geel, amber of oranje zijn. Zonder al te wetenschappelijk te worden, ontstaat deze kleur door een mutatie in het SLC24A5-gen. Deze mutatie beïnvloedt bij mensen de kleur van iris, haar en huid en leidt tot een vorm van albinisme. Bij de Paso Fino's heeft het echter enkel invloed op de iriskleur.
Zo'n 25% van de Puerto Rican Paso Fino's heeft deze opvallende oogkleur, wat deze al prachtige paarden echte eyecatchers maakt

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

Heb jij wel eens gehoord van het tijger-oog? En heb je ooit een Paso Fino met een tijger-oog gezien?