


Het bevalt zo goed dat mijn tijdelijke baan een vast contract is geworden en ik een oude schuur (mijn toekomstige woonhuis) gekocht heb hier in de vallei.
De manier van werken en doen is heel anders dan mijn Nederlandse gedachtegang. De koeien staan inmiddels op stal voor de winter, maar de paarden overwinteren, zonder bijvoer, op de zomerweides. Dit is Tximista op 31 december.

Ik heb sinds november niet meer gereden, de paarden staan behoorlijk afgelegen, maar ik wandel er wel regelmatig heen. En ineens stond er op 20 januari een klein zwart wiebelend veulentje in de wei!

Ik wilde ze direct naar huis halen, een veulen in de winter buiten, dat kan toch niet, ik heb een schuur van 200 m2, maar mijn baas wilde er niks van weten. "Wordt ie hard van." En ik wist al hoe dit af ging lopen.


Maar ik heb me vergist. Ze doet het ontzettend goed, groeit als kool en is een klein blij ding. Ze hebben haar Beltza genoemd, wat zwart betekent. Ik vind het echt hilarisch want met een schimmelmoeder en een vos vader verwacht ik dat deze ook wit gaat eindigen.


Afgelopen dinsdag, bijna 1 maand oud. En dat is voorlopig het laatste beeldmateriaal want ik ben later die dag door de vloer van de hooizolder gezakt en lig voorlopig uit de running.

