
Iets wat ik nooit dacht te gaan doen, heb ik toch gedaan; mijn minimerrie laten dekken

6 jaar geleden trof ik bij een bevriende ponyboer een klein verfomfaaid minishetlandertje aan. Ze was alles wat ik nooit zou willen; kleiner dan een meter, merrie en een vos... no way dat ik dat ooit zou aanschaffen. Kleiner dan een meter kan je niks mee vond ik, ik hou niet van merrie's en ik heb niks met vossen.

Maar op dat moment had ik mijn pony Bas staan die aan PPID en Insulineresistentie leed en niet vaak meer op het gras mocht. Hij was het daar niet mee eens en brak continu uit als mijn andere pony's Tom en Sven wel op het land mochten, dus ik vroeg de ponyboer of ik dat shetlandertje mocht lenen zodat Bas wat gezelschap had op de paddock en de rest wel het land op kon. Hij was niet zo moeilijk dus zei 'Neem maar mee'
Ik had geen idee hoe het beestje heette dus ik noemde haar maar Kruimeltje, dat kleine lelijke frummelgeval.

Kruimeltje was opzich best een lollig beestje, en hoewel het toch ook wel een pittige tante bleek zoals rode vosmerrie's over zich af lijken te roepen, kon mijn zoon Kaj er alles mee. Hij vond haar helemaal leuk en toen de ponyboer dan ook een paar maanden later belde dat hij de merrie op wilde halen omdat die mee naar de paardenmarkt zou om verkocht te worden, brak mijn zoon: "Nee Kruimeltje mag niet weg!"....
Ik vroeg de ponyboer wat hij voor haar hebben moest; "300 euro" zei hij.
"Nou dan kom je haar maar gauw halen" zei ik

Maar mijn zoon was het er niet mee eens dus ik zei tegen hem, ventje van 7 jaar toen; "Dan ga je maar zelf geld bieden van je verjaardagsgeld, maar denk erom, niet meer dan 100 euro"
Dus mijn zoon naar de ponyboer toe, zegt;
"Ik wil die pony van jou kopen en handjeklap doen"

Mijn zoon zei: "100 euro!" en klapte de boer op zijn hand, de boer zei; "400 euro!" en mijn zoon zei
"Oke is goed"

Dus zoon weer stug aan de klap "100 euro!" en toen kreeg hij het antwoord "Ach vooruit, kom het boekje maar halen"

Dus zoon met zijn verjaardagsgeld op naar de ponyboer om het paspoortje te halen, kreeg een euro voor het geluk erbij en trots met het paspoort weer naar huis; zijn eerste echte eigen pony gekocht.

In het paspoortje bleek dat de pony Daisy heette, maar dat vonden wij niks en we waren inmiddels al zo gewend aan Kruimeltje dat ze zo is blijven heten.
Laten we zeggen dat dit zo ongeveer volledig de attitude van Kruimeltje weergeeft


Tsja en dan heb je dus een vossemerrie van slechts 78 centimeter waar je niks mee kan. Dat moest veranderen dus door de jaren heen hebben we van alles uitgespookt met haar. Als je bij mij woont moet je wel wat doen voor je eten

Ik beleerde haar voor de kar en we maakten mooie ritten, zoon erop en ik ernaast, zo hebben we heel wat kilometers afgelegd.



We gingen naar keuringen op de CH's hier in de buurt, de eerste was een bonte keuring waarbij ze verkleed moesten komen. Kruimel maakte het allemaal niet uit wat je op of aan haar hing, met zwemband om in bikini ? Joh dikke prima, als ik maar aandacht krijg

Maar ook niet onverdienstelijk mee gedaan aan de gewone ponykeuringen, hier wonnen ze naast een 1e premie, de Oeds van der Ploeg Wisselbeker op het CH in Dokkum. (Prijs voor opvallendste combinatie) Leuke is dat een aantal jaar eerder mijn pony Bas deze ook al eens had gewonnen met zijn verzorgster Dorine, en dat mijn zoon toen al riep "Ik wil ook een handjesbeker winnen"
Nouja, dat is hem dus gelukt met Kruimeltje


Op het CH Sumarreheide waren ze rubriekswinnaar en ging er weer een mooie beker mee naar huis

Op koningsdag voor de coronatijd, gingen we bij een botanische tuin hier in het dorp rondjes rijden met kinderen, op Kruimeltje haar karretje hing aan de achterkant de tekst "Hare Majesteit Kruimeltje van Oranje" , wij noemden haar inmiddels namelijk ook dikwijls 'De Koningin'

Zelfs helemaal opgedirkt aan een klein bixiewedstrijdje voor de kar werd meegedaan, wie had dat ooit gedacht van onze kleine dikke Kruimel waar je toch niks mee kan (Toen was mijn mening al aardig bijgesteld hoor)

Ohja en bij gebrek aan een ezel in de kerststal op school tijdens het kerstfeest, wilde Kruimeltje best wel even inspringen (en Bas was de os, bij gebrek aan een echte Os zeg maar :-P)

In 2020 overleed de ponyboer waarvan wij Kruimeltje gekocht hadden.
Wij zochten hem voor die tijd nog regelmatig op met Kruimel voor de wagen en dan was hij zo trots en mijn zoon nog trotser dat de ponyboer altijd zogenaamd heel veel geld bood om Kruimeltje terug te kopen, waarop mijn zoon dan keihard "Echt niet, voor geen miljoen!" riep

Als laatste eerbetoon zijn wij mee gereden met Kruimeltje voor de wagen in de rouwstoet bij de uitvaart;

Tsja en toen kwam corona dus en waren er geen evenementen meer. Zoon groeide verder tot inmiddels een stevige 13jarige en is te groot en te zwaar voor het karretje geworden. Dus Kruimels activiteiten werden ook wat minder. En toen was er een bevriende ponyhouder die zei "Waarom doe je haar niet onder de hengst ? "
Ik wilde daar niet aan, veel te bang dat het mis gaat met die kleintjes, dat de boel blijft steken. Dus nee hoor, dat doe ik niet

Ik moest maar eens met hem mee bij zijn hengstjes en merries kijken zei hij, dan veranderde ik wel van gedachten...

Dus ik met frisse tegenzin toch eens mee kijken bij zijn kudde en tsja, toen zag ik allemaal kleine merries, met kleine schattige veulentjes, en meneer de ponyman wist mij dus wel over te halen om dan voor 1x toch de uitdaging aan te gaan

Hij had 2 hengstjes staan; een fewspot appaloosa wat altijd appaloosa geeft, en een vosappaloosa. Ondanks 100% kans op stippels vond ik de fewspot niet zo mooi qua exterieur en vond ik niet mooi op de benen staan. De vosappaloosa vond ik echter wel leuk. Was maar paar centimeter groter dan kruimeltje en verder van hetzelfde compacte ponytypje.

Dus zo gezegd zo gedaan, vorig jaar is Kruimeltje op date gegaan bij de appaloosa hengst. Ze heeft vanaf mei samen met andere merries 2 maanden doorgebracht in de weide bij de hengst. De eerste hengstigheid werd ze echter door 1 merrie heel erg bij de hengst weggehouden, waardoor het hem toen niet gelukt is. Die merrie zorgde voor veel onrust in de kudde dus is weggehaald. Daarna werd Kruimeltje in juni opnieuw hengstig. Ik heb haar niet gedekt zien worden maar heb haar wel dagelijks bezocht en zag op 12 juni dat haar achterste behoorlijk te pakken genomen was, haar hele vulva was op meerdere plekken beschadigd dus ik gok dat ze toen raak is gedekt



Ik hou dus als dekdatum ongeveer 10/11 juni aan, wat zou betekenen dat ze nu op 314 dagen zit.
Zoals jullie kunnen zien was ze ondanks de vele beweging altijd al wat 'volslank', inmiddels is het een skippybal op pootjes


Het uiertje begint langzaam te vullen de laatste dagen, maar het is vooral nog veel zucht om de spenen heen. Ze staat 's nachts op stal en overdag nog samen met mijn kudde van 3 grotere ruinen. Als het veulen er is heeft ze haar eigen privéweide klaar staan, ik wil niet dat iniminifrummel een stamp krijgt van mijn grote lompe ruinen.
Ik heb camerabewaking en vanaf a.s. weekend een birth alarm gereserveerd. En dan is het vooral gewoon wachten wat ze doet, gaat ze voor de 320, maakt ze de 335/340 vol, gaat ze zwaar overdragen ? Ik heb totaal geen idee en vind het nu al retespannend

Ik ben heel benieuwd wanneer ze het eruit floept en vooral ook wát er uit komt. Met deze combi kan het alle kanten op gaan qua kleur en heb ik geen garantie op stippels. Voorkeur is ook gewoon dat alles goed mag gaan en er een gezond veulen uit komt, maar als ik dan toch zou mogen kiezen;
Ik heb een merrie met rode stipjes besteld, dus ik denk dat er een voshengst uitkomt

Een beetje een last minute topic dus. Onze rode koningin wordt mama, wie volgt er mee ?