Bokt.nl

Avalanche schreef:

Als het zolang duurt voor ze weer bij je in de buurt durft te komen was je correctie te groot. Corrigeren is prima, te groot niet goed. Een paard wat je niet raakt, wil je niet raken. Ze kunnen prima richten, als ze je wel had willen raken, had ze het gedaan.

Je bent erin blijven hangen en dat is niet handig. Je correctie moet snel zijn, duidelijk en dan ook over, en dan ben je weer neutraal en ga je verder waar je gebleven was.

Wat ik wel vaak teruglees in je verhaal is: 'uit het niets' 'zonder aanleiding'.
Het is een baby. Die hebben soms driftbuien, en doen stom. Alles wat je wilt aanleren in babystapjes, en corrigeren doe je snel, duidelijk en zo zacht als kan, zo hard als moet.

En wat Kelly_Ann zegt: laat ze opgroeien met een duidelijke leider. 2 kleuters gaan elkaar niet opvoeden, ze leren alleen maar onzin van elkaar. Dus een volwassen merrie erbij die de kleuters opvoedt.

Avalanche schreef:

Besef ook, dat voor een paard voeten geven best heel eng is. Ze staan op 3 benen en kunnen niet weg.
Dat is om die reden ook iets wat we met veel geduld en in kleine stapjes aanleren, zodat ze voldoende vertrouwen in ons hebben om ook idd dat voetje braaf te geven. Het is nogal wat voor ze, en zeker voor een baby.

Je hoefsmid deed wat hij moet doen, en het is niet zijn taak om jouw veulen te leren de voeten op te tillen. Normaal gezien doen we de eerste keer bekappen ook met moeder (of een ervaren merrie waar het veulen vertrouwen in heeft) erbij, zodat het veulen van de merrie kan afkijken en leren hoe je dat nu doet. Dat is jouw taak om ervoor te zorgen dat dat gebeurt. Je tilt bij de merrie de voeten op, waar het veulen bij is, en beloont ze ervoor. En dan doe je hetzelfde bij je veulen, hoort allemaal bij het veulen-ABC.

Maar hier gaat het al mis, want je hebt blijkbaar geen enkel besef hoe spannend het is voor een veulen, en hoe logisch het is voor het veulen om zo te reageren. Jij zíet de aanleiding niet. Hij is er wel.

Verder, wat ik al zei: als ze je had willen raken, had ze het gedaan. Dit was dus een waarschuwing.
En ik schrik echt van je beschrijving, het klinkt alsof je al je woede hebt geuit op het veulen. Toen je klaar was stond ze bibberend in een hoek. Je veulen is echt echt heel bang geweest, vanuit paard gezien ben jij een roofdier, zij een baby vluchtdier, en dus heeft ze doodsangsten uitgestaan. En het is wat Sizzle zegt: het is de emotie erbij waar je paard heel onzeker van is geworden.

Logisch toch, dat er voor haar niet "niets" gebeurd is?

En vervolgens wil ze niets van je weten op een moment dat je emotioneel bent. En ook dat is volkomen logisch, want de vorige keer dat je dat was heeft ze doodsangsten uitgestaan.

En wat nu heel jammer is, is dat ze de correctie niet gelinkt heeft aan haar gedrag (waarschijnlijk was je dus te laat) maar aan jou, en jouw emotie. En dat is een serieus probleem. Het feit dat je bij haar gaat soebatten of ze alsjeblieft weer goed op je is is ook een probleem.

Wat al die tijd ben je geen leider, geen mama, maar een voor haar heel onberekenbaar figuur, die ze niet kan vertrouwen.

En begrijp me goed: ik ben helemaal niet tegen een correctie bij een paard, dat kan echt wel nodig zijn, maar je moet wel goed corrigeren. Direct, liefst binnen de seconde, duidelijk (ze moeten echt snappen dat het gaat om wat er gebeurde) en kort (boos worden mag, is ook normaal, ik corrigeer ook niet emotieloos) maar niet blijven hangen in je emotie en frustratie, die emotie is van jou en niet van je paard.

Dus ik ga niet mee met de bokkers die zeggen: komt wel goed. Ik twijfel daaraan. Je volkomen gebrek aan begrip van wat er gebeurde, waarom het gebeurde, en wat dat met een paard doet, wat ook nog een baby is vind ik heel, heel zorgelijk. Ik adviseer je om heel goede begeleiding te vragen, want een veulen opvoeden is al niet heel makkelijk voor ervaren mensen, die snappen wat ze doen, en 90% van de mensen die in NL met paarden bezig zijn heeft geen flauw idee wat ze doen.

Er kan echt heel, heel veel misgaan van 7 maanden tot een 4-jarige. Dus misschien even met jezelf en een ervaren persoon gaan zitten en je afvragen of het een goed idee is dat jij dat veulen opvoedt. Ik vind van niet.