Vier jaar terug kochten we haar als 4 jarig projectje. Het was de bedoeling dat mijn dochter haar zou trainen, kindproof maken en dan verkopen.
Ik kocht expres een C maat, dan zou dochterlief er te groot voor worden en zouden wij niet in de verleiding komen om haar toch maar te houden.
Vanaf dag 1 zat ze niet alleen in mijn binnenzak maar ook in mijn hart. Ze is zo mensgericht, heeft een enorme werklust en ze is zo superslim.
Al gauw zag ik die 2 een eenheid worden. Thuis liep ze ook al de sterren van de hemel, maar op ander terrein veranderde ze in een soort spook.
Nu heb ik vrij veel paardenkenners in mijn kringetje en allemaal riepen ze. Wanneer koop je nu eens een echte sportpony? Deze is leuk, recreatief maar verder niet al teveel van verwachten. Toen ook nog eens de uitspraak kwam dat als ze echt ambities had, we dan een beter gebouwde pony moesten hebben.
Dat was de trigger! De ene prijs na de andere harkten ze samen binnen. Zo werden ze al Nederlands kampioen, alle seizoenen Kringkampioen, altijd geselecteerd voor de Brabantse kampioenschappen en hebben ze bijna nog nooit een wedstrijd zonder winst gereden. Ging het dan makkelijk? Nee! Maar wat goed ging, ging ook supergoed! Daarmee werden de mindere dingen ruim gecompenseerd. Ieder vriendinnetje ging over naar de paarden. Daar hebben wij er ook eentje van, maar de liefde voor Blessed is er nog steeds.
Deze maand hebben we in 8 starts het M2 af en dan is het zover. Het Z in. Deze pony is goud.
De werklust, de kracht, de wil. Ze heeft het allemaal. Dochterlief mag nog 3 maanden starten bij de pony’s. Of ze dan afscheid neemt weten we nog niet.
Ze rijdt inmiddels ook paarden op een dressuurstal voor haar werk. Nog steeds is deze pony haar favoriet.

Je zou het maar tegengekomen zijn die speld in de hooiberg. Als je echt wilt.. dan kan alles. 10 oktober de eerste Z start op wedstrijd.. Ik weet het zeker.. deze kan en wil alles geven.