Geplaatst Zaterdag 16 juni begon Tatum (de merrie) te kegelen, ze stond alleen maar bij het hek in de weide en at amper. Ze staat 24 uur online op de camera dus als ik er even niet was kon ik haar evengoed in de gaten houden. Rond kwart voor 12 's nachts vond ik dat ze erg veel in de plashouding stond, en inene ging ze liggen, snel erheen!!(woon gelukkig op 5 min afstand). En jahoor de beentjes kwamen er al uit, het veulen lag goed, wel even geholpen want het was een groot veulen! De bevalling ging helemaal zoals het 'boekje' maar toen... Zodra het veulen een beweging deed schrok de merrie er zo van dat ze onwijs begon te gillen en te slaan met haar voorbenen naar het veulen. Het zag er erg gevaarlijk uit, we hadden wat hooi neergelegd want de merrie is buiten bevallen, en het was niet helemaal droog. Na 20 min stond het veulen al en wankelde alle kanten op, de merrie bleef rondjes om hem heen draaien. We zijn even weg gegaan(uit het zicht) om te kijken wat de merrie met het veulen deed. Ze bleef maar om hem heen draaien en gillen en liet hem niet drinken. Toch maar besloten om op stal te zetten, op stal werd de merrie een stuk rustiger, alleen het veulen mocht evengoed niet drinken, het veulen bleef maar zoeken naar de uier. We hebben geprobeert om haar te melken maar ook dit lukte niet, ze sloeg zowel ons als het veulen weg. Toen de dierenarts gebeld en die kwam, proberen met praam maar de merrie is zo sterk dat ze gewoon door denderde, toen kreeg ze een verdoving, dat ging beter. Het veulen kon rustig drinken. Zo kreeg hij gelukkig de biest binnen. Ondertussen was het al 6 uur en besloten we om merrie en veulen met rust te laten, zo konden wij zelf even slapen. Na 2uur er weer heen om te kijken (geen oog dicht gedaan en alleen maar meegekeken op de camera), ze liet het veulentje nog steeds niet drinken en ook melken lukte niet. Weer de dierenarts kwam om te verdoven... en zo ging het door tot maandagmiddag. Ik wist me geen raad meer, het veulen was erg sterk en bleef levendig maar had echt tekort aan melk binnen gekregen. En de merrie werd al lelijker tegen he veulen tot aanvallen aan toe, dus toen hebben we besloten het veulen apart te zetten. Merrie gaf er niet om en bleef rustig door eten. We hebben een andere paardenarts gebeld, die kwam langs, heeft de merrie verdooft en hielp onwijs goed met nadenken over wat we moeten. Ze teste het bloed van het veulen en dat was niet goed. We moesten dus naar Utrecht met de kleine. In eerste instantie zou de merrie niet meegaan omdat ze het nu bijna helemaal aan het afstoten was en er stond een pleegmoeder in Gelderland die we mochten halen. Na ongeveer een halfuur mocht het veulen inene drinken bij zijn eigen moeder. Dus toen op advies van de dierenarts toch maar de merrie meegenomen, wat een hel...Eerst kregen we de merrie absoluut niet de trailer in, heeft een uur geduurd en onderweg bleef ze constant trappen, schrapen enz. Eindelijk waren we in Utrecht, merrie en veulen werden onderzocht . Veulen had een tekort aan eiwitten en moest aan het infuus. Merrie en veulen bleven daar, wij gingen weer naar huis. Elk anderhalfuur gingen hun het veulen toch proberen onder merrie te zetten om te laten drinken. Merrie werd licht verdooft en kreeg een praam om met drinken. Elke ochtend werd ik gebeld hoe het ging, elke ochtend hoorde ik er is een kleine verbetering maar het gaat niet snel en kan niet zeggen of het gaat lukken. Ik had de hoop een beetje opgegeven en ging ze woensdag bezoeken, het ging inderdaad wat beter maar veulen kon nog niet los rond lopen bij de merrie, en de merrie moest nog steeds worden verdooft (de praam was niet meer nodig). Donderdagochtend kreeg ik een telefoontje dat de merrie het veulen geaccepteerd had en dat het echt perfect gaat! Donderdag wezen kijken en wat een wonder, het ziet er zo leuk uit om ze zo te zien! Vrijdag zou ze van de medicatie afgaan en ze mochten zaterdag naar huis als het telefoontje van vrijdagochtend goed was! En gelukkig was het telefoontje goed en mogen ze morgen naar huis!! Na veel energie, tijd en geld erin hebben gestoken is het gelukkig toch gelukt!! Ik ben onwijs blij!!!
En hier eindelijk de foto's:
Net geboren:
Op stal:
Wankel de wankel:
Lekker slapen in het zonnetje:
Onze mooie billen:
In de kliniek:
Ik ben heel nieuwschierig en wil overal bij zijn:
Ik stond achter een schot omdat mijn mama me niet zo lief vond:
Lekker liggen:
maar toen!!
Kiekeboe:
Lekker drinken bij mams:
Wanneer ik wat groter ben en lekker buiten mag spelen komen er meer foto's!
