Geplaatst Wanneer ik bevallen ben (en enigszins ben bijgekomen haha) wil ik weer gaan paardrijden, bij een Natural Horsemanship/Western stal, aangezien ik altijd al aan NH heb willen doen.
Als kind heb ik jaren gereden op ponyclubs. Dus simpele dressuur. Als tiener heb ik een eigen paardje (Haflinger) gekregen, maar we (mijn ouders) hebben haar eigenlijk heel impulsief gekocht omdat ik verliefd op haar was (en op het idee om een eigen paardje te hebben). Ze was pas 4 en eigenlijk amper ingereden. Dit bleek vooral toen we haar al hadden. Ik kon niet op haar rijden, ze gooide me er steeds af. Dus bleef het bij de verzorging en wandelde ik veel met haar (ik liep dus gewoon naast haar). We kregen een band en ze was echt mijn alles. Ze stond op een prachtige stal, waar ze in de zomer 24/7 in een kudde op het land stond en in de winter in een grote paddock met inloopstal. Na een jaar verloor ik mijn baantje (ik betaalde alles zelf) en ik kon geen nieuwe baan meer vinden, die net zo goed betaalde. Ik ben bij de Albert Heijn gaan werken, maar dit was maar een tijdelijk contract en ik verdiende er de helft van wat ik eerst verdiende. Op een gegeven moment kon ik gewoon nergens meer aan de slag. Ik ben toen naar een goedkopere stal gegaan. Op een gegeven moment heb ik zelfs al mijn spullen inclusief het zadel verkocht, terwijl ik maar bleef solliciteren. Mijn rekening werd bevroren en dat was het moment dat het niet meer kon. Ik moest haar van mijn ouders verkopen en dit heb ik met heeeeeel veel verdriet gedaan. Ze zeiden 'je kunt in ieder geval zeggen dat je ooit een paard hebt gehad'.
Alsof het een statussymbool is... ze was mijn beste vriendin! Ze is gelukkig heeeeeel goed terechtkomen, ze woont sindsdien bij mensen waar ze aan huis staat, met enkele andere paardjes en ze is goed ingereden en helemaal gelukkig. Dat is fijn om te weten, maar ik ben inmiddels 26 en het doet nog steeds pijn
Nu... (het is een langer verhaal geworden dan ik wilde, sorry) heb ik dus besloten om weer te gaan paardrijden en lekker helemaal opnieuw te beginnen. Ik wil goed leren rijden, naar het gedrag leren kijken, etc. Hier ga ik uiteraard uitgebreid de tijd voor nemen, dus dit topic is niet iets voor nu. Maar ieder mens droomt, toch?
Ik zou graag, als mijn kinderen straks op school zitten (dus over een jaar of 5) weer een eigen paardje willen.
Vandaar dit topic! Ik vind het leuk te dromen, me in te lezen etc.
Ik ben erg benieuwd welk ras bij mij past, al weet ik natuurlijk dat elk paard anders is qua karakter en dat dat niet alleen van het ras afhangt.
Maar niet alleen het karakter vind ik belangrijk (maar wel het belangrijkste).
Mijn "eisen" even op een rijtje:
- schofthoogte: max. 1.50 m (maar niet te klein, ben 1.76m lang)
- ik hou van een beetje stevige pony's/paarden
- ik zou het fijn vinden als hij het hele jaar door op het land kan staan, zonder deken
- ik zou het ook fijn vinden als er niet elke dag gereden hoeft te worden (dus bijv. 5-6x per week)
- qua karakter graag rustig, betrouwbaar, niet schrikachtig etc., maar dit hangt natuurlijk ook af van het dier zelf
- en ik zou puur recreatief rijden, hopelijk ook buiten, als ik dat aandurf tegen die tijd
Volgens mij zijn dit de belangrijkste punten... ik zou dit keer sowieso voor een wat ouder paardje gaan, die al uitgepuberd is en ik zal begeleiding zoeken, zodat we goed leren samenwerken. En ik niet dezelfde fouten maak. En uiteraard aan Natural Horsemanship gaan doen.
Nu heb ik vroeger veel gereden op Haflingers (ook wel eens op een ander ras/kruising hoor), maar doordat ik zo gewend ben aan Haflingers, staar ik me hier een beetje blind op. Misschien is het wel de beste match voor mij, maar ik hoor het graag als jullie aan iets anders denken
Nou, dit was het volgens mij
ik hoop op een reactie en sorry voor het lange verhaal! 
) Ik zet rustig mijn peetdochter van 10 op mijn Fjordje, ze kan d'r streken hebben, maar ze is goudeerlijk en ontzettend sensibel.
