me opviel is dat die in de mond verschillende wondjes had en ook witte plekken, ik denk dat dit littekens zijn en begon me al vragen te stellen bij het bit...Ik wou met dit paard dan gewoon eens een rustige wandeling doen. Hij wordt inderdaad gereden met een zwaar bit met ketting en ik had ook het idee dat het zadel te klein was aan zijn schoft...Nu ik erop en in het begin ging alles goed. Na een tijdje begon die enorm te vechten tegen het bit, bij het minste contact zwieren met zijn hoofd en begon die onder mij enorm te trippelen. Na een tijd vond ik dat die wat vluchtgedrag had maar werd tegengehouden door het bit en dan maar naar boven ging...Het moment dat ik afstapte was die de kalmheid zelve...ik heb zeker geen zware handen (mijn lesgeefster zegt zelfs dat ik wat strenger mag zijn met mijn handen) en probeerde hem zo los mogelijk te rijden...Naar mijn mening was die ook erg gespannen en zo kwamen we flink bezweet terug aan.
Ik vind dit toch niet normaal, Andalusiërs hebben pit maar zo vechten en vluchten? Volgende dag heb ik dan mijn zadel er op gezet dat veel meer ruimte gaf aan zijn schoft en een dubbel gebroken bitje erin. (ik heb dit niet alleen gedaan, onder toezicht) Dan ben ik hem heel los gaan rijden in de piste, eigenlijk aan lange teugel en vooral met mijn zit. Hij liep nog enorm gespannen maar het voelde al beter aan dan gisteren en hij was niet meer op de 'vlucht'. Het moment dat ik de teugels wat meer opnam begon die toch een beetje te protesteren...ik heb niet te lang gereden, want ik heb het gevoel dat dit paard ergens pijn heeft..
De eigenaar komt binnenkort terug en ik weet niet goed hoe ik dit allemaal moet vertellen zonder dat ze zich beledigd voelt? Ik had haar al eens gevraagd waarom ze geen zachter bit nam en daarop antwoorde ze dan dat die niet te houden is...
Zijn Andalusiërs niet te rijden met een 'normaal' bit en zijn ze altijd zo opgejaagd? Ik ken niet veel van Andalusiërs en vraag daarom hier de mening van kenners voor ik met de eigenaar hierover praat
