Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-11 11:52

wat in tinkers?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-11 11:52

hallo allemaal,

wij vragen ons af hoe dat jullie zijn verzadigd geraakt in de tinkerwereld?
Hoe omschrijfen jullie de tinker nu?

Elfypower_

**Geplaatst**: 20-03-11 13:11

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 20-03-11 13:11

ik wil dit ook wel weten, ik zelf ben ook zot op tinkers, ga dit topic wel volgen.

**Geplaatst**: 20-03-11 14:18

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 20-03-11 14:18

Iedere Tinker is anders, dat kan je niet zo zeggen. Het ras is zo veelzijdig er is voor ieder wat wils.

Wat ik tot nu toe wel heel erg ervaar, een Tinker werkt met je, niet voor je.

**Geplaatst**: 20-03-11 15:17

Geplaatst: 20-03-11 15:17

leuk topic

hier mijn verslagje

ik heb in 2006 mijn haflinger verkocht omdat totaal de klik er niet was na 2 jaar vechten
was een behoorlijke heethoofd,kon niet vertrouwd buitenrijden was overal bang voor en ging keihard op de kletter!! dus vondt het niet vertrouwd meer.
ben toen anderhalf jaar gestopt met de paardenwereld omdat ik het helemaal even gehad had.

Maar begon natuurlijk toch wel weer te kriebelen en heb eind 2007 een advertentie op bokt en marktplaats gezet
gezocht : merrie,moet buiten bomproef wezen omdat ik alleen buitenritten rij,makkelijk een dag kan stil staan, leeftijd tussen de 5 en 12 jaar,stokmaat tot 1.50
toen kreeg ik een reactie van vrouwtje die moest haar tinker verkopen.
en voldeed aan al mijn eisen.
(was tinkertje die in programma op tv toen ook werd aangeboden,weet niet meer hoe het programma hete maar kon je kiezen tussen verschillede tinkers)

Dunla hete ze en wat al tijden niks mee gedaan
moddervet was ze en geen conditie natuurlijk
heb haar gepoetst en ze werd voor me opgezadeld
heb even haar aan de longeerlijn gedaan om te zien wat ze deed maar deed niks
toen eventjes gestapt en gedraaft en toen opgehouden want ze moest eerst kilo,s kwijt want was helemaal buiten adem.
ik was wel helemaal weg van haar en buiten was ze heerlijk vlot maar bomproof.

heb haar laten keuren en was goedgekeurd en week later stond ze bij mij.
heb haar hetzelfde jaar laten dekken door Baxter en kwam in juni 2008 een pracht merrie veulen uit(de bedoeling was haar te verkopen ) maar werd er zo verliefd op dat ik haar heb aangehouden.

inmiddels heb ik Dunla wel verkocht (naar een super goed plekje waar ze erg blij is nogsteeds!!)omdat 2 niet haalbaar was en Zoë het veulen (inmiddels bijna 3 jaar) heb ik gehouden en is nog steeds van me.
Zoë had toch een aanhankelijker karakter en eenkleuringe tinker merrie was altijd mijn droom.
dus heb de gok genomen omdat je natuurlijk niet weer hoe ze uitgroeit en hoe haar karakter verder zou wezen.
maar geen 1 moment spijt van gehad
rij nu al bijna 2,5 jaar niet meer(af en toe bij hof van ede)

Zoë heeft 2 jaar bij hof van ede in de opfok gestaan 180 km van mijn huis af en heb er geen moment spijt van gehad.
ze is inmiddels sonds september weer bij mij en ben zo blij met mijn kleine meid want ze is nog steeds een kleine muppet.

ze heeft veel van moeder meegekregen,vlotheid,braaf en als extra wat haar moeder niet had haar super aanhankelijke karakter.

van het zomer zal ik bezig met haar 1 keer per week met grond oefeningen en wennen aan zadel.

nou dit was mijn verslagje

**Geplaatst**: 20-03-11 17:01

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 20-03-11 17:01

wow super zeg

en dat jij een paard mag van je ouders

xx elise

**Geplaatst**: 20-03-11 22:00

Geplaatst: 20-03-11 22:00

Ik ben in aanraking gekomen met tinkers toen ik schrik had gekregen op het paard na een strandrit waarbij het galopperen iets anders en harder ging dan ik verwacht had. Ik wilde wel eens een relaxte buitenrit en dat heb ik toen gedaan op tinkers. Ik vond ze erg leuk. Toen ik mijn eerste eigen paard wilde kopen waren de tinkers heel erg duur. Toen heb ik vanwege mijn kleine budget voor een oudere KWPN merrie gekozen. Na een jaar vond ik het rijden met haar niet zo leuk meer en ben op zoek gegaan naar een ander paard. Na een aantal paarden op proef te hebben gehad, waaronder een tinker die mij iets te snel was, heb ik toch weer een KWPN'er gekocht. Toen kwamen er bij ons op stal twee tinkers en dat bleef mij gewoon trekken, dus maar weer mijn KWPN'er verkocht en naar een tinker gaan kijken.
Toen zag ik Jack op markplaats staan. Een 3 jarige tinker voor een redelijke prijs binnen mijn budget en daar ben ik toen voor gegaan
Jack is nu 9 maanden bij mij en ik geniet elke dag van hem.

**Geplaatst**: 20-03-11 22:55

Geplaatst: 20-03-11 22:55

haaaa ik wist helemaal niets van Tinkers. Op de manege waar ik een shetlander voor mijn dochter had staan heb ik met de eigenaar van de manege gepraat dat mijn dochter te groot werd. Hij vertelde dat hij een paardje had die bomproof was. Hij zei dat hij zo mijn jongste dochter erop mee naar het duin zou vertrouwen. In mijn impulsieve gedrag had ik haar al zowat gekocht nog voordat ik haar gezien had. Ik wist toen niet eens wat een tinker was en door loesje ben ik verliefd geworden op dit ras

.

Loesje is super braaf en hebben er als gezin heel veel plezier van. Ik noem haar mijn therapiepaardje want zij heeft mij van mijn angst afgeholpen! Ze heeft vorig jaar een veulen gekregen en nu heb ik er dus 2 $*\o/*$

**Geplaatst**: 20-03-11 23:30

Geplaatst: 20-03-11 23:30

Ik denk dat ik in 2004 ergens in aanraking kwam met Tinkers, mijn vriendin had er 1.
En aan gezien ik toen in midden Nederland woonde en zij in Groningen, moest ik natuurlijk op een bepaald moment wel even komen kijken. Ik heb/had destijds zelf een welsh/arabier waar ik niet veel meer op reed.Toch ging het weer kriebelen en met het vooruitzicht "terug verhuizen naar groningen"..besloot ik een paardje er bij te kopen. Bij mijn vriendin op stal stond een Fries te koop..en dat was ooit toch wel een droompaard een Fries :-)

. In 2005 werd ik dus eigenaar van een Fries. In 2005 ook weer naar Groningen gekomen en bij ons op stal stonden voornamelijk Tinkers.
Ik vond ze prachtig, maar had niet zoiets van "dat wil ik ook".
Eind 2006 een ongeluk gehad met mijn fries, waardoor onze band niet meer was zoals het moest, we vonden elkaar beide wat eng geworden en daardoor was normaal rijden niet meer mogelijk. Ik was dus net als zij behoorlijk bang geworden, na een 9 maand van alles geprobeert te hebben samen, besloten dat het hem niet meer zou worden samen. Met pijn in mijn hart heb ik haar toen verkocht.
De zoektocht naar een ander paard was best lastig omdat ik toch angst op had gebouwt en op de een of andere manier merkte ik dat de paarden die ik leuk vond, niet erg geschikt waren voor mij op dat moment. En er werden 2 paardjes afgekeurd. (waaronder overgens ook een tinker)
Toen kreeg ik een sms of een PB van stalgenootje dat ze een paard had gezien op marktplaats, die ze kende en echt wat voor mij was. Ja hij was prachtig...maar hengst en een tinker :-)

Moet zeggen het was liefde op het eerste gezicht, al kon ik op dat moment niet mijn enthousiasme laten blijken schijnbaar want mijn vriendin vroeg op de terug reis "weet je het zeker ? Je leek niet heel enthousiast. " Dat was ik wel maar had de keuring in mijn achterhoofd..met 2 niet goed gekeurde paarden eerder durfde ik niet echt enthousiast te zijn.
Toen is mijn liefde voor de Tinker alleen maar gegroeit, want wat was het heerlijk om gewoon lekker weer te kunnen rijden, zonder angst vanaf de eerste keer dat ik op zijn rug zat.
Hij heeft mij alle vertrouwen terug gegeven, en wat ben ik dol op mijn kleine kerel. Voor mij nooit meer een ander ras. Al kan ik de karaktereigenschappen van mijn welsh ook erg waarderen hoor, dat pittige hou ik ook wel van.

**Geplaatst**: 21-03-11 12:48

Geplaatst: 21-03-11 12:48

ik verzorg in elk geval een merrie van 17 die voor de fok gebruikt is en haar laatste veulen van vorig jaar.
zie profiel)

wat uiterlijk betreft vind ik tinkers gewoon echt niet mooi,veel te breed en veel te grof ..(sorry!)

maar ik vind het karakter echt helemaal super.

ze zijn zo ongelooflijk eerlijk!
eik vind een tinker heel erg puur in hun doen en laten, behandel je hun met respect,dan krijg je dat dubbel terug

**Geplaatst**: 21-03-11 13:31

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 21-03-11 13:31

Ik heb 3 jaar geleden voor het eerst een tinker gezien op een concours (zonder startkaart) bij ons in de omgeving. en ik was zo onder de indruk van deze verschijning. al dat haar . wow.
Dus ben ik me gaan verdiepen in de tinker, en beetje bij beetje leek dit precies het ras wat ik zocht.

Een ras waar je leuk een wedstrijdje mee kan rijden zowel springen als dressuur. een beetje eigewijs. maar 100% te vertrouwen. Want ik ben dol op buitenrijden. en dan mag hij/zij best een keer schrikken, maar het is niet de bedoeling dat je zelf niet kunt ontspannen.

En sinds 2,5 jaar heb ik tinkers en ik denk dat ik wel onder der verslaafden behoor. ik wil nooit mee anders.

**Geplaatst**: 21-03-11 13:38

Geplaatst: 21-03-11 13:38

Ik wilde al zo'n 12 jaar geleden een Tinker, had er ergens een gezien, en op slag verliefd en nooit meer wat anders gewild, het heeft12 jaar geduurd voordat mijn droom, het hebben van een paard en het hebben van een Tinker werkelijkheid werd.

ik zag ze steeds meer en telkens was ik zo jaloers (niet afgunstig hoor)op die mensen die met een tinker liepen of reden, ze zijn zo mooi, ik ben dol op de combinatie van die weelderige haardos die om ze heen golft bij elke beweging en en die kracht en dat stoere.
die kitscherige zigeunerlook in combinatie met hun echtheid en puurheid. het heeft iets heel sprookjes achtigs en tegenstijdigs en ze hebben zo'n geweldig karakter. ook al zitten er boefjes tussen en heeft elke Tink zijn eigen persoonlijkheid. wat je er in stopt krijg je terug, in goede zin, maar soms ook in kwade zin

**Geplaatst**: 21-03-11 15:22

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 21-03-11 15:22

ik was altijd van plan om een fries te kopen... tot ik per toeval een tinker onder mn kont kreeg voor een zomer... en ik was van gedacht veranderd... dezelfde prachtige haarballen maar dan iets koeler in het hoofd en meer alround.

en na nog eens een 10tal jaar sparen heb ik er ineens 2 O:)

- relatief "heet" vind ik, in de zin dat ze maar weinig geduld hebben in het wachten bv - (mammie heeft het woord "stilstaan" wel in haar woordenboek, maar het staat ergens vrij ver achteraan 8-)

) maar toch blijft dat koele er tegelijkertijd wel bij. heb wel bewust voor het frissere type gekozen omdat ik wel genoeg kan rijden en er dus gerust wat muziek in mag zitten maar ik ben tegelijkertijd ook een schijtluis die graag op haar gemak zit en tot nu toe ben ik nog nooit met een bang hart opgestapt. Er zit pit in maar een goudeerlijk karakter.

ik amuseer me rot - heb nog geen moment spijt gehad. Zet er een absolute beginner op en ze sloft op haar gemakt een rondje in de bak, zet er een betere ruiter op en ze wordt wakker, compleet met hupjes van "laat me nu vooruit gaan!"

beeb is qua knuffelbaarheid wel iets helemaal anders, veel aanhankelijker. Mammie heeft dit volgens mij nooit echt gekend en heeft er dus ook nauwelijks behoefte aan terwijl beeb niet van je af te slaan is zonder aai. Maar beeb is meteen ook even pittig als koel als mammie.

**Geplaatst**: 21-03-11 16:26

Geplaatst: 21-03-11 16:26

Mijn moeder was eigenlijk niet eens opzoek naar een paard. Sinds ze klein was wilde ze graag een gevlekt paard. Na een jaar of 40 was het dan zover zonder dat we opzoek waren naar een paard, liepen we tegen haar droompaard aan. Een liever grote rustige merrie van 1.61m. We hadden nog helemaal niet veel verstand over het ras. Ze was lekker rustig tijdens een proefritje buiten en beetje dressuren ging ook goed af, mooiste was dat ze ook nog voor de koets liep!!! Mam helemaal in de wolken en het was een super match.

Mam haar tink en ik klikte niet zo erg en mijn verlangen naar een paardje begon te groeien. Toen ik eindelijk klaar was met studeren en een baan had kon ik een paardje kopen wat bij mij paste. Vroeger had ik een NRPS en nu wilde ik dat graag weer, ik hou wel van wat hetere paarden. Na lang nadenken en gesprekken met mijn ouders kwam ik toch wel tot de conclusie dat een NRPS misschien toch wat te veel van me zou eisen als ik (later) mijn eigen huisje etc zou hebben. Bewust ben ik toen opzoek gegaan naar een tinker groter dan 1.55m en waar behoorlijk wat pit zat en wat sportiever gebouwd zou zijn. Maandenlang heb ik gezocht en ben bij verschillende tinkerstallen geweest maar geen "klik". Tot ik een paardje op marktplaats vond. Met een geblesseerde knie van het voetballen (ik kon amper lopen, laat staan rijden, longeren etc) zijn we gaan kijken. Liefde op het eerste gezicht was het, meneer was zo druk als het maar kon en had de bijnaam "Devil/Devlin" dat was denk ik niet voor niets.......Ik ging de stal in en hij was rustig en legde zijn kop op mijn schouder. Ik kreeg gewoon kippenvel op dat moment en ik wist dat hij voor mij was.

Welliswaar heeeeeeeeeeeeel veel problemen gehad met hem, dat ik soms echt gedacht had dat ik met een NRPS miss beter afgeweest was maarja. We hebben er samen voor geknokt, bloed, zweet en tranen, grote hopen met liefde en geduld...... Guess What, na 2,5 jaar training aan de hand konden we eindelijk aan de slag met rijden. We rijden nu een klein half jaartje en het gaat zo geweldig goed :-)

Ik heb zoveel van hem geleerd en als ruiter én als persoon door hem gegroeid. Hij op zijn beurt is niet zo snel meer onder de indruk van alles

en begint langzaam als een goede gezonde tinkerjongeman uit te zien.

Ik heb ooit een keer het volgende gelezen en daar ben ik het wel mee eens, het is toch iets aparts, een tinker

Wie een paard kan rijden, kan geen Tinker rijden. Wie een Tinker kan rijden kan ook een paard rijden

**Geplaatst**: 21-03-11 20:58

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 21-03-11 20:58

Ik leerde mijn eerste tinker kennen toen ik een jaar of 10/11 was. Dat vond ik een erg mooi paard, al wist ik toen nog niet dat het een tinker was. Toen ben ik op mijn 12e op een nieuwe manege gaan rijden en daar was mijn favoriet een tinker. Daarna verzorgde ik bij een man met friezen en toen ik daar stopte ben ik bij de achterbuurman gaan rijden die een tinkerhengst had en een hackney. Toen ben ik eerst de hackney gaan rijden en later de tinkerhengst. Daarna kwam mijn lieve Ginger en die verzorg ik nu vanaf haar 2,5. Nu ongeveer 8 jaar. Dus ik was al jong besmet met het tinkervirus en toevallig ben ik op de goede plek terecht gekomen.

**Geplaatst**: 24-03-11 13:58

Geplaatst: 24-03-11 13:58

Ik was eigenlijk helemaal niet op zoek naar een paard. Had er nog niet eens aan gedacht om weer een paard te kopen

totdat een vriendin van me vroeg of ik meewou naar een Tinkerkeuring waar kennissen van haar aan mee deden met enkele van hun Tinkers (hebben een tinkerfokkerij). Dit was in 2002. Ik had zoiets van hmm wat in vredesnaam is een Tinker?? Ik was nieuwschierig en ben dus meegegaan. Op het eerste gezicht was ik al verliefd op die mooie bonte paarden met behang. Eén Tinker op die keuring in het bijzonder viel me heel erg op. Dat was een mooie bruine met zwarte manen, staart en sokken, en een ontzettend mooi hoofdje (Sjoukje).

Ik ben kort daarna naar die tinkerfokkerij gegaan, en heb me daar nog een tijdje bezig gehouden met de mooie Tinkers daar (verzorgen, rijden etc.). Ik kreeg in die tijd het idee in mn hoofd om zelf een Tinker te kopen, en natuurlijk was mijn eerste keus de mooie bruine met zwarte manen die ik op de keuring ook gezien had (Sjoukje). Ik mocht een proefritje maken, maar dat ging helemaal nergens over.... Was wel duidelijk dat de klik maar van één kant kwam, en het idee om haar te kopen moest ik laten varen.... Rond maart 2003 ben ik naar de twenters gelopen om eens te kijken wat er liep. Ik had me nooit zo beziggehouden met dat groepje. Ik stond voor de stal, en bijna alle twenters hielden een redelijke afstand van mij. Behalve eentje... Een klein, ielig, erg wit, en erg vies tinkertje kwam als enige mijn kant op. Klinkt stom, maar we keken elkaar aan en ik wist het dit tinkertje wordt het! Ze had zo'n geweldige uitstraling ondanks haar vieze en ielige uiterlijk!
Afbeelding

Ik ben naar de eigenaren gelopen van de fokkerij, en heb gevraagd wie haar moeder was.... Bleek nou... de bruine mooie tinker wat mijn 1e keus was, was haar moeder! Heel toevallig heb ik dus niet de moeder, maar de dochter gekocht

Nu ze volwassen is ziet ze er zo uit (heel verschil met vroeger):
Afbeelding

Ik zal nooit meer een ander ras willen. De tinker op zich vind ik een geweldig ras. Er is geen tinker hetzelfde. Ze hebben allemaal een eigen karaktertje, en hun uiterlijk (bont en behang) vind ik gewoon super. Ze zijn letterlijk en figuurlijk uniek

**Geplaatst**: 24-03-11 14:46

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 24-03-11 14:46

Wat een gaaf verhaal zeg!

**Geplaatst**: 25-03-11 16:47

Geplaatst: 25-03-11 16:47

Als manege-meisje droomde ik natuurlijk al jaren van een eigen paard. Ik wist dat ik ooit een eigen paard mocht van mijn ouders, maar pas als ik ouder was en paarden dan nog steeds leuk vond. Ze waren bang dat ik als puber de paarden zou verruilen voor jongens ofzo.

Heb altijd alle paardenboeken bekeken op zoek naar een leuk ras. Ik had een voorliefde voor de koudbloeden en de wat apartere paarden (appaloosa's bv.). Maar toen natuurlijk nog nooit van een tinker gehoord.
Toen der tijd was er een soort spelletjes en informatie site voor kinderen, http://www.kaboem.nl en daar hadden ze ook een afdeling over dieren. En toen een keer stond er een artikel over het paardenras 'de Tinker'. Toen wist ik het, ik wilde een tinker.

Maar verder dan dromen kwam het toen nog niet. Pas toen mijn lievelingspaard op de manege (gewoon een kwpn hoor) verkocht was en hij een week later toch terug bleek te zijn, hebben we overwogen hem te kopen. Ouders mee en alles. Maar uiteindelijk besloten het niet te doen, want paard bleek na die week bij andere mensen niet meer hetzelfde. Helemaal kapot gereden.
Het balletje kwam echter wel aan het rollen en zo zijn we in de maanden erna nog wat paarden wezen bekijken. En ook zijn de vergunningen voor het (her)bouwen van de stallen ingediend ed. We zijn ook naar tinkerhoeve de Bonte Parels geweest, voor wat informatie en ook om te kijken wat hun nu hadden staan. Ze hadden niets voor me, maar met de informatie die we hadden gekregen was het nu helemaal duidelijk wat voor ras het werd. Ik ging naar een tinkerevenement in de buurt, sprak af met een vrouw waarvan haar tinker vlakbij stond. En ik speurde ondertussen heel marktplaats en alle tinkerstoeterijen af naar een leuke tinker. Toen zag ik Duncan op internet (al voldeed hij eigenlijk totaal niet aan de eisen), maar was verliefd op dat koppie van hem. Ik printte hem uit en liet het aan mijn ouders zien. Ze reageerden niet heel enthousiast, maar een week later ofzo was mijn vader voor zijn werk daar in de buurt. Dus hij is wezen kijken en kwam vervolgens met een enorme big-smile thuis. Dat was nogal een verrassing en ik dacht als papa er enthousiast over is dan kan het niets zijn. Haha. Maar ik ging wel kijken. Ik zag hem en schrok want hij was zo veel lelijker dan op de foto's. Hij werd voorgereden en toen mocht ik er zelf op. Vanaf dat moment was ik verkocht, wij hadden een klik. Daar in het weiland nog wel 30 andere tinkers bekeken, maar ik had maar oog voor 1 paard.
Dus zo had ik mijn eerste tinker Duncan.

En geen moment spijt gehad. Hij was 3, ik was 14. Een combinatie gedoemd te mislukken, maar het ging perfect. We hadden zo'n bijzondere band, dat valt echt met geen pen te beschrijven. Wij konden lezen en schrijven met elkaar.
Een jaar geleden is hij onverwachts overleden, hij was pas 9,5 jaar.

Na een tijdje toch op zoek naar een nieuw paard. En ik was natuurlijk verkocht aan het tinkerras, dus het nieuwe paard kon ook niet anders dan een tinker worden.
Inmiddels heb ik dus mijn tweede tinkerliefde in bezit. Onze start is niet over rozen gegaan, in tegenstelling tot de start met Duncan. Niet echt verwonderlijk, want de start met Duncan was alleen maar plezier en de start met Candy gaat toch ook gepaard met nog een hele hoop verdriet. Maar inmiddels gaat het perfect en ben ik hartstikke blij met Candy.

Wat me wel is opgevallen is dat er zo veel verschil in de tinkers zitten. Ze zijn allemaal echt compleet anders, zowel qua uiterlijk als qua innerlijk. Er is echt geen pijl op te trekken. Wat het nu precies is dat me zo aanspreek in het ras weet ik niet. Maar voor mij in principe geen ander ras meer!

**Geplaatst**: 25-03-11 20:05

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 25-03-11 20:05

@ Angeliekje : wauw wat een verschil inderdaad, alleen al het verschil in houding van het paard op de beide foto's zegt veel!

At topic: ik heb altijd een voorkeur gehad voor de wat meer stevig gebouwde paarden met behang. Maar ik ben pas echt into de Tinker, toen ik een advertentie op marktplaats zag staan voor een bijrijder, de eerste kennismaking was genoeg. Nu rij ik inmiddels enkele maanden de Tinker Eltin. En dat hoeft voor mij niet meer anders.
Ik heb trouwens voorheen ook een tijdje een fries gereden, maar dat voldeed toch niet helemaal.

**Geplaatst**: 25-03-11 21:46

Geplaatst: 25-03-11 21:46

Leuk om te lezen hoe iedereen hier "aan de tinker" is gekomen.
Mijn verhaal: Na een aantal jaren mede voor het paard van mijn dochter te hebben gezorgd, een Engels volbloed, wilde ik toch een eigen paard. Bonte paarden trokken me altijd wel, maar toen ik op zoek ging was dat meer naar een paard waar ik een klik mee zou hebben en wat aan mijn eisen voldeed. Ras deed er niet zo veel toe. Na een aantal paarden bekeken te hebben, die het allemaal helemaal of net niet waren vond ik op marktplaats de advertentie van Tinka, een tinker. En op dat moment wist ik: dat is 'r! Die uitstraling, dat koppie, die tekening...en ze voldeed aan alle eisen. Bij de eerste bezichtiging was het gelijk goed. Een week later was ze van mij. Vanaf het eerste moment was de klik er en nu....Tinka en ik zijn dikke maatjes. We snappen elkaar gewoon en hebben ook een beetje hetzelfde karakter. Altijd is ze blij om me te zien: zoals vandaag....staat ze op de wei en kom ik er aan, gelijk oortjes erop en een spurt naar het hek. En denk maar niet dat de andere paarden in de buurt mogen komen! Behandel je tinker eerlijk en met respect en je krijgt hetzelfde dubbel en dwars terug. En ja, dat slimmen, dat ondeugende...heerlijk toch!

**Geplaatst**: 30-03-11 21:24

Geplaatst: 30-03-11 21:24

Leuke verhalen

Mijn verhaal: ook ik droomde als klein meisje van een boerderijtje en een eigen paard, maar als kind niet in de gelegenheid om zelf lessen te nemen. Dus toen ik op mezelf ging wonen wel naar een manege, maar dat was het toch niet.
Ondertussen wel weer helemaal dol op het rijden, dus toen mijn vriend en ik (inmiddels in bezit van twee shetlandertjes $*\o/*$ ) een huisje kregen met een stuk grond erbij wilde ik toch graag een paard. Mijn vriend moest niet zoveel van paarden hebben, maar toen hij daar wat overheen was, zei hij dat als er dan een paard moest komen, dan moest het een bonte zijn. Ik hield helemaal niet van die "indianenpaarden"

, was meer van de Friezen, wat grover en mooi behang. Tot ik op de Zuidlaardermarkt een Tinker zag staan, WAUW! Als het dan bont moest zijn, dan maar zo een!
Dus op zoek op marktplaats en daar kwam ik bij mijn achternicht (het moest zo zijn!) terecht, zij had een tinker, haar zus en nog wat stalgenootjes ook, dus dat contact was snel gelegd. Wezen kijken, ritje maken en (ook mijn vriend) helemaal verkocht. Dit was het ras wat heel goed bij ons zou passen!!!
En een jaar later zag ik mijn paard op marktplaats, qua uiterlijk was het hem helemaal en ook de klik hadden we meteen, alleen hij was 3 en dus groen en ik was nog erg groen, dus dat was in het begin wel even lastig. We hebben ook wel even aan elkaar moeten wennen (ik ook aan zijn eigenwijze karakter

). Heb zelfs weleens gezegd dat ik hem weer zou verkopen als het niet beter zou worden, maar dat was na een paar weken over, we zijn op tinkerrecordrit gegaan en daar heeft hij mijn vertrouwen gewonnen en is onze band alleen maar sterker geworden.
Nu bijna 5 jaar later zou ik niet weten wat ik nog zonder hem moet!!!

**Geplaatst**: 30-03-11 21:38

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 30-03-11 21:38

Leuk om al die verhalen eens te lezen

Ik was als klein meisje al helemaal gefascineerd door het tinker ras! Alle plaatjes die ik van ze kon vinden sloeg ik op en keek daar regelmatig naar.
Toen ik net 17 was ging ik een beetje opzoek naar een verzorgpaard. Tot ik via een vriendin een link van marktplaats kreeg toegestuurd van een prachtige tinker ruin die een verzorgster zocht. Ik had direct contact gezocht en wat heen en weer gemaild met de eigenaresse. Ik mocht komen kijken, en de klik was er eigenlijk direct.
Mallow was een feit voor mij. Ik heb erg veel tijd en energie in hem gestoken, maar Mallow bleef erg timide en voorzichtig naar mij toe. Hij vond me wel leuk, maar nooit dat hij echt enthousiast was.
Tot zijn baasje ging verhuizen, en hem te koop zette. Ik had de middelen niet om hem te kopen op dat moment, en is hij verkocht aan de stalbaas. Zo werd ik zijn leaser, en ging Mallow elke dag doen. Onze band werd sterker, en we hadden dikke lol samen! Later heb ik hem over gekocht van de eigenaresse. Helaas heb ik hem na een kromme contractopstelling moeten achterlaten daar op stal.
Ik begon het toch te missen, en ging opzoek naar een ander paard. Een arabiertje,ruin, rond de 10, eentje goed geschikt voor endurance.
Ik kwam thuis met een tinkermerrie van 2,5

Een totaal ander karakter als wat Mallow heeft, maar ze hebben het vertrouwen, de rots in de branding houding, en het vreselijk lieve karakter als overeenkomst.

Wat ik aan deze 2 heb gemerkt is dat vriendschap niet te koop is. Een band bouw je niet zo makkelijk op, en dat gaat gepaard met een heleboel vallen en opstaan. Maar als je ze eenmaal hebt, dan raak je ze niet meer kwijt.
Met Mallow heb ik dit bereikt, en met Clover ben ik hard op weg. Die wil nu na 1,5 jaar nog wel eens laten merken dat ze niet zo makkelijk te bereiken is

Mallow heb ik heel toevallig van de week voor het eerst weer eens opgezocht sinds een jaar. Ik kreeg een hinnik waarvan direct de tranen in m'n ogen sprongen.

Ik zou geen ander ras meer willen

**Geplaatst**: 30-03-11 22:13

Geplaatst: 30-03-11 22:13

Als tienermeisje heb ik paarden van kenissen verzorgt en gereden. Op vakantie zocht ik altijd de dichtst bijzijnde maneges op

Later kwamen de jongens en het stappen in beeld en werden de paardjes iets naar de achtergrond verdreven.
Toen ik jaren later trouwde en 2 kids had en vele hobbies had "uitgeprobeert" en ik inmiddels een paard bij de lokale manege leasde, vondt mijn man het wel tijd om op zoek te gaan naar een eigen paard $_/-\o_$ Ik bezocht Paard & Koets en werd daar op slag verliefd op DE TINKER

of IRISH COB als je dat liever hebt. Ik heb me daarna in het ras verdiept en kwam erachter dat dit paardje wel heel goed bij mijn karakter, levensstijl en gezin zou passen. Dus na veel stallen en ja ook handelaren te hebben bezocht vondt ik haar op 14 januari 2001 bij Rudy Asbroek;

Mijn eerste tinkermerrie Tinka

Ik was de Koningin te Rijk !
Niets was ons teveel en te gek. We genoten van elkaar en hebben elkaar veel geleerd. In 2003 kwam daar mijn eerste nakomeling van haar & Glenn King Hil vd Bonte Parels; een geweldige zwart bonte merrie Moonshadow. Tja en als zo'n schatje alles heeft waar je op gehoopt had

dan kun je dat toch niet verkopen......mijn soulmate :+:

Inmiddels zijn we vanuit de Kop van Noord Holland maar verhuisd naar Friesland (Ja, inderdaad voor de paarden)
Hier hebben we een kleinschalige fokkerij met 6 geweldige merries en een super coole maar vooral lieve dekhengst $*\o/*$
Mijn man zegt weleens;
Geef je vrouw een paard en zit zelf als ezel op de bank....
Maar oh, wat is hij trots op al die Bontekonten en hun nakomelingen

**Geplaatst**: 31-03-11 16:39

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 31-03-11 16:39

wow, dit zijn echt prachtige verhalen.
Mallow: amai die tranen in je ogen zo emotioneel, ik kreeg er zelf bijna tranen in mijn ogen van
hih

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-11 16:39

Re: wat in tinkers?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-11 16:39

wow prachtig bedankt.

**Geplaatst**: 11-04-11 22:33

Re: wat in tinkers?

Geplaatst: 11-04-11 22:33

tinkertje als verzorgpaard ^^