Imre schreef:IJslanders zijn koudbloeden en hebben weinig voedingsmiddelen nodig om op conditie te blijven. De Nederlandse weides zijn vaak veel te vet voor dit soort rassen, niet alleen voor IJslanders. Ze kunnen er best op, maar dan een paar uurtjes per dag of bijvoorbeeld met strookbegrazing, waarbij ze op heel kort gras staan en elke dag een stukje gras erbij krijgen.
Gras wat steeds heel kort word afgegraasd kan gestressed worden en ook veel fructaan bevatten, wat hoefbevangenheid in de hand werkt.
TS: je pony kan nu ook niet op een niet bemeste wei!!!! Voorlopig moet hij op een zandstuk, pijnstillers en alleen hooi en water.. Dit is de acute fase! Daarna heb je nog een hele lange weg te gaan voordat deze pony de wei weer op zal kunnen. En dan ook beperkt! met strookbegrazing, enkele uurtjes per dag of zelfs met graasmasker!!
Maar voorlopig is dit nog niet aan de orde helaas..
Hoefbevangenheid ben je niet maar zo klaar mee. En belangrijk is dat je pony af moet gaan vallen!!!
edit: dat beetje gras dat de eigenaar zelf maaide is denk ik niet te vergelijken met de 'bom' die hij nu binnen heeft gekregen doordat hij dag en nacht aan een stuk door heeft staan vreten.. Ijslanders zijn sobere rassene en hebben erg weinig nodig. Instinctief zoeken ze de hele dag naar schrale grassprietjes.. en ja op een vollle wei blijven ze ook eten..