misterA schreef:Zou het niet zo kunnen zijn dat een paard veel meer "maakbaar" is dan we denken? Uiteraard kunnen we wel de aanleg bij een jong paard herkennen. Die paarden krijgen dan vervolgens de beste begeleiding, de beste kansen.
Dus als een zgn. topruiter met een jong paard begint, zal hij er een heel goed gevoel bij hebben.
Wat ik heel opvallend vind is het volgende,
De paarden die de echte top halen, zijn meestal reeds als jong paard een combinatie geworden. Dan denk ik dat de grens ligt bij ongeveer 5-6 jaar. Zelden zie je dat de grote successen "gekocht" zijn. Oudere paarden die al GP of Inter II lopen die dan een nieuwe combinatie vormen.
Isabel Werth heeft vrijwel al haar paarden al jong op stal gekregen.
Edward heeft is niet erg succesvol met paarden die pas later bij hem zijn gekomen.
H.P. eveneens, Adelinde, Charlotte Fry, Charlotte Dujardin...ga zo maar door.
Nog een ondersteuning van mijn stelling dat de paarden maakbaar zijn., ook voor het hoogste is het volgende,
Ruiters die al de top hebben bereikt, zijn niet altijd vrij in hun keuzes. Ze hebben vaak andere overwegingen om met een paard verder te gaan. Adelinde bijvoorbeeld, of H.P. , Of Charlotte Dujardin. Ze moeten ook wel eens eten wat de pot schaft. Dinja en de amazones van Hexagon, vaak gaat het om eigen teelt of jong aangekocht.
Dus de opleiding is verrekte belangrijk. Veel belangrijker dan een kort of lang voor of achterbeen. De instelling, daar gaat het om.
Daarnaast zie ik toch dat de meeste toppaarden wel afstammen van hengsten die óók goede beweging vererven
Is belangrijk onderdeel!! Maar met goede instelling en slechte galop kom je er niet... en met goede instelling en slechte balans duurt het ook lang.... Allerbelangrijkste voor een top paard is het vermogen in piaffe.... dat is het verschil tussen een gewoon grand Prix paard en een top paard.... Voor alles daaronder kom je heel ver met de juiste instelling... 3 degelijke basisgangen en niet te vergeten... een fijne balans... en een makkelijke houding [hoort weer bij balans]...