Bokt.nl

**Geplaatst**: Gisteren, 14:26

Geplaatst: Gisteren, 14:26

troi schreef:
Interessante discussie dit!

Punt dat braafheid erin getraind kan worden is volkomen terecht maar ik denk dat bij een amateur/ familie paard braafheid ook juist betekent dat die vergevingsgezind is. Dus dat de minder handige en minder consequente gezinsleden er ook goed mee uit de voeten kunnen en dat het paard dan niet gebruik maakt van die mindere skillset van die personen. Daar gaat het nogal eens mis.

Zie je ook hier op bokt. Eigenaar (nogal eens vers van de manege) heeft flinke problemen, paard gaat een maand naar trainer en is daar voorbeeldig, eigenaar blij want paard is gefixed, binnen 2 weken na thuiskomst is probleem terug. Paard lijkt braaf maar is het dus niet voor die persoon. En dan krijg je ellende zoals 'mag paard niet voeren want dan wordt hij heet maar hij wordt mager wat moet ik nu'. Heel problematisch!

Mooi gezegd, bij sommigen mensen zijn alle paarden braaf omdat ze kundig en consequent zijn en bij sommige mensen is zo ongeveer alles niet braaf omdat die deze skills missen.

Een leuke discussie zou ook wel kunnen zijn: wat versta je onder een braaf karakter?

Ik denk dat de antwoorden heel divers zullen zijn, beetje wat liespr ook al schrijft.

**Geplaatst**: Gisteren, 14:41

Geplaatst: Gisteren, 14:41

Ja denk dat daar ook veel verschil in zit.
Mijn vorige vond ik echt doodbraaf. Ging als 3 jarige al mee naar de Veluwe.
Kon je met een los teugeltje mee door het dorp, over een braderie :')

Dat paard heeft echt nog nooit iets gedaan, zeker buiten niet. Nooit ergens van geschrokken, nooit een bok oid. Echt 100% safe en had er zo een kind op naar buiten durven sturen.

Toch vonden sommige mensen hem wel spannend voelen, hij was heel heet en heel snel. Ik vond dat heerlijk want op hem kon je echt zitten en mooi wezen, want je hulpen kon je minimaal geven. Maar je voelde wel altijd een kracht onder je. Ik hou daar van, maar er waren ook mensen die dat wat eng vonden aanvoelen, voelde voor hun alsof hij wilde gaan rennen.
Maar die knop zat er niet op bij hem, hij luisterde echt onvoorwaardelijk. Buiten, op vreemd terrein, zelfs als er een paard los door de bak aan het bokken was als er iemand van af was gevallen.

Maar het gevoel van een raket onder je had je wel altijd. Ik kon dat waarderen maar begrijp ook mensen die het eng vonden voelen, ondanks dat ik zei dat je hem moet vertrouwen omdat hij echt nooit iets zou doen

Qua afstamming klopte het niet echt... hij was meer op beweging gefokt, en sport als je naar de lijn kijkt. Maar had dan wel weer een uitzonderlijk braaf karakter.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:23

Geplaatst: Gisteren, 15:23

Paarden zijn in het algemeen vergevingsgezinde dieren. Daar moeten we als mens dus ook bescheiden in zijn en toegeven dat gedrag vaker wel dan niet door ons ontstaat en niet zozeer altijd een inherente karaktereigenschap van het paard is.

**Geplaatst**: Gisteren, 15:36

Geplaatst: Gisteren, 15:36

Ik probeer ook een braaf paard te fokken, beide merries waar ik mee fok kun je alleen mee naar buiten en zijn zeer fijn in de omgang. Veulens wordt het ABC aan geleerd en we wandelen ook met ze. Eerst met mama en daarna zonder mama. Mijn dochter van 12 kan zo op stap met een veulen. Ook leren we ze speels al alleen laden op de trailer en voeren we veulens ook op de trailer dus geen angst. Vanaf een maand of 6 gaan ze mee naast de fiets over bruggen parken, bos, etc leren alles kids, verkeer etc. Met 2 1/2 jaar zet ik ze op de foto en dan gaan we het jaar erop of dekken of beleren. Ook veulens verkopen niet nu.

Nu een 3 1/2 jarige te koop, rontgen goed, professioneel beleerd, heel knap, mooi bont, moeder lichte tour oma ook 15K. Komt NIEMAND op. Te duur. heb haar bij een GP ruiter staan, is zowat L klaar (doet keurig pootje over) je kan ermee naar buiten etc, geen dooie absoluut niet mag ook best eens een pasje opzij zetten bij iets engs. De enige die is komen kijken (zelfs 2 x) is de politie met vlaggen ratels etc. en BRAAF, maar ze vonden dat ze teveel beweging had en toch te jong. Maar hoe dan ook, men wil er niet meer dan 10 / 11 K voor betalen. Krijg te jong, te groen, te duur of laatst: moet spectaculairder lopen (stapt en galoppeert echt goed, draf veel tact, maar niet Totilas), beest is 3 1/2 maar men verwacht voor 15K gewoon echt heel veel meer. (als het een 2e Totilas was had er wel een ander prijskaartje aan gehangen) En dan heb ik er ruim 3 jaar veel tijd in geïnvesteerd en veel geld ook.

Voor nu besloten dat de 3 1/2 jarige nog wat verder wordt door gereden deze maand, ik ga er een paar lessen op volgen daar en dan komt ze einde van de maand naar huis. Ik ben meer fokker dan ruiter, maar omdat haar zus stuk is (Mia) ga ik er zelf lekker mee rijden, wie weet pak ik het wedstrijd rijden wel weer op zo braaf, knap en goed lopen dat deze toch wel kan.

Dus mijn ervaring is dat er wel markt is voor 'goedkope' brave paarden, of brave hele spectaculaire paarden, of brave paarden vanaf 7 - 12 jaar maar niet voor al teveel geld. Feit is wel gewoon dat er best 10 K betaald wordt voor een leuk braaf paard, maar dat kan gewoon echt niet uit als je ze ook een goede gedegen basis wil geven als fokker, want het kost gewoon tijd en geld.

Afbeelding

**Geplaatst**: Gisteren, 16:17

Geplaatst: Gisteren, 16:17

Interessante discussie dit!

Toen ik zelf zocht naar een paard zocht ik ook naar de gouden combinatie van net genoeg pit maar ook niet de lucht in gaan bij elke grasspriet die wat scheef staat. Kwam ik uit bij een hobbyfokker die haar hete dressuurmerrie liet dekken door een rustige springhengst. Dus die fokkers zijn er ook zeer zeker wel, maar ze zei ook dat hij geen 1m40 springpaard ging worden en dat ze daardoor dus weinig belangstelling had voor hem. Ik merk dus ook wel dat veel amateurs dan wel een doodbraaf, bijna robotpaard willen waar ze enkel op moeten zitten en sturen. En een dier blijft altijd een dier, nooit schrikken gaat die niet doen. Maar je kan ze wel leren om zichzelf te reguleren (leren hun eigen boontjes te doppen zoals Mooney (?) zei) en daar heb ik het gevoel dat mensen niet veel tijd in willen steken.

Ze willen wel allemaal jong maar hij mag geen pas verkeerd zetten

Wat ik ook een beetje mis in het hele verhaal is management. Ik ken genoeg stallen waar de paarden allemaal hetzelfde voer krijgen, 2 keer een schep per dag, of ze nu buitenrit of sportpaard zijn. Of ze nu in de zomer heel de nacht buiten staan of in de winter niet buiten kunnen. En dan staan de pensionklanten ervan versteld dat hun paarden aan de kletter gaan

Wat we ook niet mogen vergeten is dat bij de profs de paarden vaak minstens vijf keer per week werken. En die zullen dan vast braaf zijn, maar zet ze eens drie weken stil, en ze zijn vast een stuk rilleriger.

In mijn ervaringen worden workload en voer nogal vaak eens overgeslagen. Ik kon mijn vorige merrie ook 3 weken niet rijden en gewoon opstappen ne wegrijden, maar die stond ook altijd buiten en kon haar ei kwijt als het nodig was.

We gingen dit weekend weg en onze paarden (normaal aan huis) gingen op logement, wegens de natte wei konden ze niet buiten. Als we die gingen ophalen op zondag ging de mijne ook uit zijn stekker. Thuis heeft die dat veel minder want hij kan gewoon zijn energie kwijt wanneer dat nodig is.

Om nog even op de TS te antwoorden, ik denk dat er meer en meer naar rideability wordt gekeken tegenwoordig. Maar ja, wat rideable is voor de één is dat weer niet voor de ander. Dus hoe fok je een rideable paard?

Laatst bijgewerkt door Waidida op Gisteren, 16:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: Gisteren, 16:21

Re: Fokken op rustig karakter en niet op sport

Geplaatst: Gisteren, 16:21

En het stukje waarom er niet alleen op karakter wordt gefokt maar ook op beweging/sport.
Daar blijft nog steeds een stuk meer in te verdienen.
Ik vind een braaf recreatie paard goud waard. Maar wat mensen er voor willen betalen is nog steeds een stuk minder dan een braaf dressuur/springpaard met talent voor hun tak van sport.
Daarom zullen de meeste fokkers beide willen, het karakter en de potentie.
Alleen om het in de sport goed te kunnen doen heb je ook weer een stukje pit nodig.
Blijft denk ik daarom altijd een spelletje van vraag en aanbod en wat mensen er voor kwijt willen.

**Geplaatst**: Gisteren, 17:27

Re: Fokken op rustig karakter en niet op sport

Geplaatst: Gisteren, 17:27

Ik train regelmatig paarden voor eigenaren en soms zit er ook eentje tussen waarvan de eigenaar besluit deze te verkopen. En ik verbaas mij dan over hoe een groot deel van de kijkers/ruiters met deze paarden omgaat en hoe makkelijk ze de paarden over de zeik kunnen rijden. Terwijl dit echt gewoon brave nuchtere (spring)paarden waren, die op karakter waren gefokt of uitgezocht.

Probleem naar mijn idee zijn niet echt de paarden (sommige bloedlijnen kunnen echter wel lastiger zijn), maar zijn vooral de huidige ruiters het probleem.

**Geplaatst**: Gisteren, 20:08

Geplaatst: Gisteren, 20:08

Een antwoord op de vraagstelling is complex. Korte samenvatting van mijn paarden leven ,ik heb tot 2003 soms intensief en soms weinig gereden. Sinds 2003 nog enkele uren gereden en een twintigtal veulens gefokt. Drie maanden geleden mijn laatste merrie verkocht en nu een paardloos leven, heerlijk.
Fokkers, verkopers of handelaren hebben de naam oneerlijk te zijn maar kopers liegen vaak ook.
Voor kopers is het simpel een dressuurpaard heeft een afstamming met kampioenen afstammingen, hoe meer kampioenen hoe hoger de prijs (kwaliteit onbelangrijk). De doorsnee dressuurruiter presteerde op normaal of laag niveau. Tien jarig paard op Z- niveau is top.
De koper voor springpaarden keken naar bewezen ouderdieren. Hoe hoger de ouders sprongen (voorkeur 1.60) hoe hoger de prijs. Een tienjarige die op 1.35 loopt is voor veel ruiters de wens.
De recreatie ruiter zoekt een paard dat braaf is en aLLES kan en belangrijkste eis goedkoop.
Voor mij geen stress meer ,geen veulens en geen gezeur. Ik hoef niets meer te verklaren aan kopers die alles weten van internet maar niet weten wat paardrijden inhoud.

**Geplaatst**: Gisteren, 20:17

Re: Fokken op rustig karakter en niet op sport

Geplaatst: Gisteren, 20:17

Niet alleen verbaasd bij hoe sommige onder het zadel over de zeik rijden. De helft kan ze niet eens aan op de grond.. kopen ze een hengstveulen maar zijn ze er eigenlijk bang voor als ze 3 zijn. Want het is een grote stoere hengst geworden en niet meer dat schattige veulentje.
Karakter wordt hier zeer streng op geselecteerd maar m’n merrie is de liefste en braafste die ik ken. Al haar veulens zijn super makkelijk en leergierig. Zijn enorm lief naar kinderen toe en geven nooit rodeo/bokje tijdens het beleren. Ze zijn enorm gemoedelijk en houden van knuffels. De enige nakomeling die nu nog hengst is (andere 2 zijn ruin) is nog wat happerig en heeft wel wat hengstenstreken, maar de eigenaar zelf is ook wel wat ‘makkelijk’ en vind dit gedrag vooral grappig. Dus dat is dan weer een stuk opvoeding. Dier verder is wel erg lief, ook met beleren

**Geplaatst**: Vandaag, 08:46

Re: Fokken op rustig karakter en niet op sport

Geplaatst: Vandaag, 08:46

Los van de training hebben paarden ook gewoon allemaal een eigen karakter en vaak als ze goed beleerd en er een goede bevestigde basis in zit komt het wel goed, maar daar gaat het vaak mis. Paarden die "opgeleid" worden door mensen die het zelf niet kunnen.

De vraag is dan alleen, is dat karakter? of is het gewoon een paard die teveel ruimte heeft gekregen om zijn eigen feestje te bouwen?

Zelf kijk ik naar karakter op de manier waarop een paard schrikt, hoe deze zich laat leiden en hoe je ermee om moet gaan. Sommige paarden zijn bijvoorbeeld absoluut niet geschikt voor onzekere en bange mensen.

**Geplaatst**: Vandaag, 09:18

Re: Fokken op rustig karakter en niet op sport

Geplaatst: Vandaag, 09:18

Maar ook dan weer de vraag; wat is onzeker en bang? Ik kwalificeer mezelf ook als bange ruiter. Een ander zal dat juist helemaal niet van mij vinden. Dat ligt helemaal aan je referentiekader en de ruiters om je heen.

**Geplaatst**: Vandaag, 12:17

Geplaatst: Vandaag, 12:17

Bang is niet kunnen doorpakken wanneer het nodig is uit angst. Niet meer in je kracht staan door angst.. dat schaar ik onder bang.

Voorzichtig/ bang vind ik wat anders maar juist bij jonge paarden is de assertiviteit van het kunnen doorpakken nodig. En dan ligt het dus ook heel erg aan het paard. Bij de ene gaat het goed en de ander gaat gewoon de leiding overnemen.

**Geplaatst**: Vandaag, 12:53

Geplaatst: Vandaag, 12:53

Elisa2 schreef:
Bang is niet kunnen doorpakken wanneer het nodig is uit angst. Niet meer in je kracht staan door angst.. dat schaar ik onder bang.

Voorzichtig/ bang vind ik wat anders maar juist bij jonge paarden is de assertiviteit van het kunnen doorpakken nodig. En dan ligt het dus ook heel erg aan het paard. Bij de ene gaat het goed en de ander gaat gewoon de leiding overnemen.

Maar dat is jouw definitie van bang. Iedereen heeft daarvoor een andere definitie.

De kern van het vraagstuk is volgens mij dat je als ruiter en mens je krachten en valkuilen kent en op basis daarvan een weloverwogen keuze maakt welk type paard, met welke graad van africhting, past bij je doelen, karakter en kwaliteiten.

**Geplaatst**: Vandaag, 15:39

Geplaatst: Vandaag, 15:39

Ik heb de laatste twee keer een kwpn merrie met veel beweging en in de basis een heel lief karakter, gedekt met Cassanova du Bois omdat hij bekend staat dat echt hele fijne kinderponys geeft. En dat is eigenlijk wat ik fijn vind, een paard met een kinderpony karakter. De hengst beweegt ook nog eens goed, heeft zich in de sport bewezen en geeft een mooie kleur door. Nou is de eerste nakomeling van hem eigenlijk nergens bang voor, maar heel erg eenkenning, behalve de eigenaar, haar dochter en ik kan er niemand anders bij hem in de buurt komen. Zijn volle broer is voor de wereld niet bang en vindt iedereen leuk en gezellig. Kunnen beide goed bewegen en een mooie kleur. Maar voor mij is een nuchter karakter echt wel het belangrijkste (vooral ik nu zelf blijkbaar ook wat ouder word en braaf best wel leuk is).

**Geplaatst**: Vandaag, 15:41

Geplaatst: Vandaag, 15:41

996981 schreef:
Maar ook dan weer de vraag; wat is onzeker en bang? Ik kwalificeer mezelf ook als bange ruiter. Een ander zal dat juist helemaal niet van mij vinden. Dat ligt helemaal aan je referentiekader en de ruiters om je heen.

Voorzichtig is misschien dan wel een beter woord.