Toen ik opzoek ging naar een paard was ik opzoek naar een welsch. Het Liefst een E pony die niet ouder dan 6 was.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een Arabier (voor ongeveer 85%) een E pony van net 3 jaar oud en ik heb haar Isabel genoemd. Ze was onbeleerd, niet eens een halster gewend maar van karakter een ontzettend lief dier en daarnaast ook nog een ontzettend mooi. Ze stond in een hele lieve kudde met paarden. Gefokt door een boer die overal waar een veulen/kalf/kittens/puppy's in konden dat ook deed. Daardoor had hij een hele kudde met 1/2/3 (en ouder) jarige pony's en paarden. Allemaal van goede afkomst en goede voorouderen (Opa van Isabel is Sjampoer). Hij heeft vroeger met bekende hengsten gefokt en de laatste jaren fokte hij met zijn eigen hengsten.
Nu drie jaar later, nog steeds harstikke blij met Isabel maar het is niet altijd makkelijk geweest. Heb haar flink onderschat toen ik haar kocht en ik heb er nooit bij stilgestaan dat een arabiertje zo pittig kon zijn. Had het van te voren kunnen weten!
