Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-01-04 22:33

Geplaatst: 23-01-04 22:33

Helaas voor fokkers zit de werkelijkheid complexer in elkaar dan je hierboven beschrijft. de natuur heeft zo zijn eigen principes. In roedelverband dekt een hengst veel merries, stel dat die hengst een mankement heeft, dan zit een volgende geberatie daarmee opgescheept. De merrie bijv. heeft meer invloed in het produkt dan de hengst.
Vergeet ook niet dat juist het weer vaker voorkomen van een of meer ouderdieren het geneneffect weer versterkt. Het zijn juist die dieren, die in staat zijn hun eigen pheno- en genotype door te drukken, waarop je graag wilt lijnentelen.
Onderzoek onder bijvoorbeeld melkkoeien heeft uitgewezen dat inteelt (binnen 3 generaties) niets in positieve zin uithaalt. Je kunt er wel een goed dier mee fokken, maar dat is dan even dankzij, als ondanks die inteelt. Zoek via google maar eens op linebreeding-horses, dan kom je veel te weten. Meer dan op dit forum.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-04 22:43

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-04 22:43

Excuseme schreef:
De merrie bijv. heeft meer invloed in het produkt dan de hengst.

Niet in de zin van invloed in de genen naar mijn mening, dat is gewoon 50/50 verdeeld! De merrie zou wel meer invloed kunnen hebben als je op zou merken dat ze uit een sterke (zou in dit geval betekenen dat de juiste/graag geziene genen dominant aanwezig zouden zijn) merrielijn zou komen, waarin die eigenschap elke generatie weer terugkomt en er een grote kans is dat die eigenschap inmiddels homozygoot dominant aanwezig is.

Dat de merrie meer invloed heeft op hoe het veulen wordt in de zin van karakter, omgang, vertrouwen, welwillendheid e.d ben ik wel met je eens!

**Geplaatst**: 23-01-04 22:48

Geplaatst: 23-01-04 22:48

Ook qua genen heeft een merrie veel meer invloed. In het wild heb je vaak een hengst op een kudde merries. Als de hengst veel meer invloed zou hebben, krijg je binnen de kortste keren zeer veel mongooltjes in de kudde.

**Geplaatst**: 23-01-04 22:58

Geplaatst: 23-01-04 22:58

Remember schreef:
Niet in de zin van invloed in de genen naar mijn mening, dat is gewoon 50/50 verdeeld!

Dat de merrie meer invloed heeft op hoe het veulen wordt in de zin van karakter, omgang, vertrouwen, welwillendheid e.d ben ik wel met je eens!

Ja en dan fok je ook nog omstandigheden mee hoe gek dat ook klinkt.
De merrie is opgevoed op een bepaalde manier en het veulen wordt dat ook.
Vandaar dat de fokker zo'n enorme invloed op het uiteindelijke paard heeft.
Hij/zij bepaald de teeltkeuze, de opfok (beweging, voer, ruimte, gezelschap) en het leefmilieu (waar in de wereld).
Volgens mij heeft dat een veel grotere invloed dan die voorouders van 4 of meer generaties terug.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-04 23:08

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-04 23:08

Pipo schreef:
Ook qua genen heeft een merrie veel meer invloed. In het wild heb je vaak een hengst op een kudde merries. Als de hengst veel meer invloed zou hebben, krijg je binnen de kortste keren zeer veel mongooltjes in de kudde.

Ik zeg hier ook niet dat de hengst veel meer invloed zou hebben, ik zeg dat het gelijk verdeeld is. Volgens mij moeten ze nog met het wetenschappelijk bewijs komen dat de merrie meer invloed zou hebben.
En een hengst die negatieve genen zou hebben, die ook tot uiting komen (in ieder DNA zitten nu eenmaal fouten, maar ze komen niet altijd tot uiting) zal niet snel een hele kudde merries dekken, dan is een andere hengst hem voor.

Mocht er dan toch een soort buffer ingebouwd zijn waardoor de merrie meer invloed zou hebben zou dit toch wel heel zonde zijn, een hengst kan namelijk ook heel wat goede eigenschappen doorgeven en op deze manier zal de soort dan tekortgedaan worden (oogje op de Darwin-theorie)....

**Geplaatst**: 23-01-04 23:42

Geplaatst: 23-01-04 23:42

Citaat:
Mr. Lents' book made me aware that the origin of linebreeding is recorded in the Bible. Chapters one and two of Genesis tell of the creation of Adam and Eve and God's command for them to be fruitful and populate the earth. Therefore the sons of Adam and Eve would have taken their sisters, the daughters of Adam and Eve, as wives. The resulting third generation would have been double grandsons and granddaughters of Adam and Eve. Therefore, the third generation of the race would carry the same relationship to Adam and Eve as the second generation as each would carry 50% of the genes of Adam and 50% of the genes of Eve. All succeeding generations would carry the same concentration of the genes of Adam and Eve.

The sixth chapter of Genesis records the flood which came upon the earth and that the only survivors were Noah and his wife, their three sons-Shem, Ham and Japheth-and their three wives. Starting with the twelfth chapter of Genesis the patterns of linebreeding are explained in depth. Abraham was a descendent of Shem. It was through Terah, the father of Abraham, that God concentrated the blood for the Hebrew descendants. Therefore, both Abraham and his wife Sarah were half brother and half sister as they had a common father in Genesis 21:3. Isaac carried fifty percent of the genes of Terah as did his parents. This is a fundamental cross in linebreeding.

TERAH
ABRAHAM

ISAAC
TERAH
SARAH

Selection is another tool of linebreeding and that Noah and his sons were selected when the genetic base of mankind was narrowed by the flood. God did not choose to use Ishmael, the other son of Abraham, but of a mother named Hagar whose ancestry is not given.

To maintain the purity of the line of Terah and strengthen this line, Genesis 24 shows that Isaac was to be married to a girl of the lineage of Terah. Isaac and Rebakah produced twin sons of which Jacob was chosen to carry on the linebreeding process through Terah.

Terah
Abraham
Isaac Terah
Sarah

Jacob
Nahor Terah
Bethuel Haran Terah
Rebekah Milcah

Jacob carried 34.375% of the genes of Terah of which he inherited-25% from Isaac and 9.379% from Rebekah. Jacob continued the linebreeding process as he married two full sisters, Rachel and Leah, who were the daughters of Laban, the brother of Jacob's mother Rebekah. From the sisters Rachel and Leah came the eight sons and one daughter of Jacob. Jacob also had four sons from the two handmaidens of Rachel and Leah named Zilpah and Bilhah. The two handmaidens were unrelated so their sons carried 17.187% of the genes of Terah. This provided a mild outcross. The eight sons of Rachel and Leah carried 21.875% of the genes of Terah. These twelve sons of Jacob were the patriarchs of the twelve tribes of Israel and the start of the Jewish Race.

Studying the pedigrees of the eight sons of Jacob, one can see that the ancestoral places are filled with common ancestors as the linebreeding program progresses. One can see that each succeeding generation possesses even greater prepotency if the selection process is implemented.

Jacob and his family which consisted of seventy persons were then taken to Egypt where they and their descendents lived for 430 years which is about 16 or 17 generations. They multiplied in the Land of Goshen in nothern Egypt which was bounded by the Mediterranean Sea to the north, the Red Sea and the Sinai Desert to the east and the Sahara Desert on the west. The only contact that they had with other people was the Egyptians to the south. Genesis 46:34 records that the Israelites were an abomination unto the Egyptians as the Israelites were herders of sheep and cattle. If methods and patterns of mating as set by God were followed in the 430 years of isolation which produced an end result of 600,000 people, a pure race would have developed which would have characteristics fixed with the prepotency to consistently pass on those characterisitics.

**Geplaatst**: 24-01-04 14:37

Geplaatst: 24-01-04 14:37

Hmm, dat verhaal van de bijbel zal ik maar niet over beginnen, dat wordt een eindeloze discussie.

Voor wat betreft de invloed van de moeder t.o.v. de vader moeten we iets dieper in de genetica kijken. Daarbij gelden voor alle chromosomen op twee na dat de invloed gewoon gelijk is. Voor wat betreft het X en het Y chromosoom is het echter heel wat anders, aangezien die het geslacht bepalen. Bij de meiose kan natuurlijk crossover gebeuren (zelfs tussen X en Y chromosoom), maar die kan bijna verwaarloosd worden in het grotere plaatje. Verder zijn ook mutaties mogelijk, maar die komen weinig voor en zijn nog minder vaak levensvatbaar.

Een hengst heeft een X en een Y chromosoom. Als de hengst zijn Y chromosoom doorgeeft, dan wordt het veulen een hengst. Als de hengst zijn X chromosoom doorgeeft, dan wordt het veulen een merrie. Die kans is bijna 50/50 (52/48 is geloof ik de statistische waarde, met iets meer hengstveulens). Dat Y chromosoom komt altijd weer van zijn vader, dus een hengst geeft aan al zijn hengstveulens het Y-chromosoom van de vader door. Er zijn dus erg kleine verschillen tussen het Y chromosoom van een hengst en zijn voorvaders in directe mannelijke lijn, al is dat 7 generaties!

Als een hengst het X chromosoom geeft aan zijn merrieveulens, dan komt dat X chromosoom altijd van de moeder van de hengst. Een hengst geeft aan zijn veulens dus het X chromosoom van zijn moeder door. Bij iedere merrie geldt dus dat ze één X chromosoom van de moeder gekregen hebben en één X chromosoom van vadersmoeder. Dat verklaart de iets grotere invloed van merries op merries.

Daarbuiten is de invloed echt 50/50. Op een merrie hebben dus de merries in de lijn meer invloed en op een hengst de hengsten in de stamboom.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-01-04 20:30

Geplaatst door de TopicStarter : 24-01-04 20:30

Dat X/Y chromosoom verhaal is aannemelijk, maar zijn de eigenschappen die op die chromosomen liggen, buiten het geslacht om, dan van zulk belang dat ze veel invloed hebben op het fokproduct? Ik weet wel dat er bij mensen studie is gedaan naar welke eigenschappen op welke chromosomen liggen, is dit bij paarden ook bekend?