Sjuimpje schreef:Alles wat je ze in de 1e maanden van hun leven leert vergeten ze naar mijn mening nooit meer,
ik ben dus erg blij dat Boss al zadelmak is en ook het LDR lopen al volledig beheerst!




Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
sarabande schreef:Ik geloof dat de meeste mensen het hier wel met elkaar eens zijn, alleen is de omschrijving, ook van mij dus, niet altijd even helder.
Mijn stelling is: men moet een paard/pony veulen niet als een barbiepop behandelen, maar wel de eerste beginselen van gehoorzaamheid aan de mens bijbrengen. Verder het veulen en opgroeiend paard zo veel mogelijk beweging geven het liefst met leeftijdgenoten. In die opgroei (dus na het afspenen) komen ze zo nu en dan in handen voor de noodzakelijke dingen zoals hoefsmid spuiten etc. en er wordt op ze gelet.
Ze krijgen aandacht bij het dagelijkse voeren in de winter en zomers worden ze alleen in de gaten gehouden en eventueel beschermd tegen extreme weersomstandigheden.
Het longeren van jaarlingen, zadelmak maken en berijden van 2 jarigen, en andere te vroege ingrepen in de natuurlijke opgroei, komt in mijn optie niet voor.
Ik hoop dat ik nu duidelijker ben
Desiree"]
[quote="MarijeR"][Maar is dat een reden om een paard leeftijdsgenootjes en kudde gedrag te ontzeggen?
.
[/quote]
Maar wie zegt dat ze dat doen? Een veulen is nog bij de moeder in het begin en dat is juist een geschikte tijd om ze alles te leren. Leren om vast te staan (als ze nog niet sterk genoeg zijn om het touw te laten knappen), en leren om de hoefjes op te tillen (als ze nog niet hard naar je kunnen trappen), ze leren om aan het touw mee te lopen (als ze nog niet sterk genoeg zijn om je alle hoeken van het terrein te laten zien) etc.
En dat heb je wel geleerd in een paar maandjes hoor, waarschijnlijk al eerder. En daarna schaar je ze in. En wat je ze geleerd hebt, nemen ze gewoon mee. En als je ze met hun 3 weer uit de wei haalt dan kennen ze die dingen nog steeds.
[/quote]
Ik reageerde hiermee ook op het eerste bericht van MoniqueT.
[quote="MoniqueT schreef:Ik volg dit met heel veel interesse. Wij hebben net een half jaar oud veulen gekocht en hebben geen leeftijdsgenoten beschikbaar. We willen hem ook niet ergens in de opfok doen, omdat we het juist zo leuk vinden om hem zelf bij huis te hebben. Na een paar dagen wennen, hij is net van de moeder af, loopt hij vandaag voor het eerst buiten, samen met de Shetlanders. Hij is duidelijk erg bang van de grote paarden, maar die zijn ook erg wild met hem.
Is het nou echt zo slecht om hem gewoon lekker met de Shetten te laten meegaan en 's nachts lekker warm en veilig op stal te halen? Ik wil hem zoveel mogelijk ook aan ons laten wennen en gewoon lekker borstelen, voetjes laten geven en alles wat er bij hoort.
Desiree schreef:sja, soms moet je je beperken tot de mogelijkheden die je hebt. Het is niet optimaal nee, daar heb je gelijk in.
MAar zo slecht doet ze het ook weer niet. Hij staat nu toch tussen shetlanders waarmee hij ook goed kan communceren in paardentaal. het kan nog erger.
Cassidy schreef:Ik denk dat het veulen ergens inscharen een kwestie van vertrouwen is. En goede research vooraf, zodat je weet dat het adres, waar je je paard heenbrengt, te vertrouwen is...
sarabande schreef:Maar fokkers moeten er voor zorgen dat hun veulens als ze vertrekken volledig selfsupporting zijn. Dus met gemak 2 kg brokken eten, water drinken en hooi eten.
.
ArwenLune schreef:Naast het feit dat paarden die als veulen in de hand geweest zijn veel makkelijker zijn om 'op te pakken', is er blijkbaar een emotioneel verschil:
Mijn eerste paard heeft tot z'n vijfde jaar in een kudde in Wales gelopen. Ik denk niet dat daar ooit meer mee gebeurde als even kijken of het er allemaal nog stond. Omdat hij hengst was zal hij zich ook behoorlijk staande hebben gehouden in de rangorde. Toen hij 6 was kwam hij naar Nederland, geruind en bereden en betuigd. Toen ik hem kreeg was hij 7 en (na wat dominantieproblemen) prima mee te werken. Toch is hij altijd nogal afstandelijk gebleven. Die mensen hoefden van hem niet zo, zeg maar. Het duurde minstens 2 jaar voordat ik een soort emotionele band met hem had.
Mijn huidige paard heeft daarentegen een echte 'inprint' opvoeding genoten en daarna de opfok, en die gaat veel makkelijker een 'connectie' aan met een mens, ik had ook in een half jaar een hele aardige vertrouwens band met hem.
Kent iemand anders dit verschil?
ArwenLune schreef:Naast het feit dat paarden die als veulen in de hand geweest zijn veel makkelijker zijn om 'op te pakken', is er blijkbaar een emotioneel verschil:
Mijn eerste paard heeft tot z'n vijfde jaar in een kudde in Wales gelopen. Ik denk niet dat daar ooit meer mee gebeurde als even kijken of het er allemaal nog stond. Omdat hij hengst was zal hij zich ook behoorlijk staande hebben gehouden in de rangorde. Toen hij 6 was kwam hij naar Nederland, geruind en bereden en betuigd. Toen ik hem kreeg was hij 7 en (na wat dominantieproblemen) prima mee te werken. Toch is hij altijd nogal afstandelijk gebleven. Die mensen hoefden van hem niet zo, zeg maar. Het duurde minstens 2 jaar voordat ik een soort emotionele band met hem had.
Mijn huidige paard heeft daarentegen een echte 'inprint' opvoeding genoten en daarna de opfok, en die gaat veel makkelijker een 'connectie' aan met een mens, ik had ook in een half jaar een hele aardige vertrouwens band met hem.
Kent iemand anders dit verschil?