Bokt.nl

sarabande schreef:

anneliesdj schreef:

Ik zou toch zelf graag willen weten hoe een hengst is in omgang en hoe hij reageert op zijn omgeving, dat speelt bij mij zeker een rol in hengstenkeuze. Maar blijkbaar mogen alle lichamelijke afwijkingen uitgebreid genoemd worden ookal kun je die als fokker zelf ook wel zien, maar juist het karakter, wat je niet eerlijk kunt beoordelen bij 10 minuten hengstenshow, daar laten ze dan weer niets over uit.

Dan ga je toch een paar keer kijken, dat mag

NatasjavE schreef:

Ik vind dat iedereen maar moet fokken waar hij of zij zin in heeft...
ik wordt zo zoetjes aan niet goed van dat de ene groep vind dat de andere groep de paarden niet op de juiste wijze fokt...
Gelderse moeten klassieker, nee juist moderner, de dressuurpaarden moeten heter, nee juist braver, er moet springvloed bij. En ga zo maar verder. Ik ben er sterk voor dat iedereen maar moet fokken waar hij of zij zin in heeft mits je dat maar binnen stamboekverband met een gezond en geschikt dier doet.

Ilegra schreef:

Ik geloof dan ook dat de specialisatie dressuur en springen niet echt handig is.

caspertjeP schreef:

persoonlijk vind ik dat je een bomproof paard niet fokt maar beleert. mijn paardje is al vanaf dag 1 in handen en ook toen hij na een half jaar naar de veulenopfok ging ben ik steeds een paar x per week naar hem toe gegaan en met hem ge-freestyled. hierdoor is onze band ijzersterk en als hij vroeger iets engs zag dan dook hij achter mij veilig weg.

ik vind het onacceptabel dat die jonge beestjes eerste 3 jaar worden losgelaten en "zoek het zelf maar uit" en na 3 jaar: ohja, we gaan hem wel ff inrijden/temmen. op dat moment is zn kijk op mensen al aardig gevormd en ja dat kan goed zijn maar ook wantrouwend en probeer dat maar in te halen.

de tijd die je investeert de eerst 3 jaar verdien je ruimschoots terug met inrijden en je verdere carriere samen.

Ilse_123 schreef:

ik vrees dat ik een beetje een bakruiter begin te worden, terwijl dat eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling is. toen ik een aantal jaar geleden bij een fokker reed ging ik elke week wel naar buiten, en toen ik mijn 3 jarige (ohoh) kreeg heb ik de eerste twee jaar alleen maar buiten gereden, omdat hij nog niet klaar was voor echte inspanningen. Hij kwam recht uit het land en was vreselijk braaf, ondanks dat het een heel bloederig paard is (dat naar mijn idee niets zegt), het voordeel was wel dat we zo hup van de stal het bos in konden, en eventuele auto's waren geen probleem. Nu staan we op een andere stal omdat we toch wel een beetje aan de gang wilden, het bos is hier iets verder rijden maar dat leek mijn geen probleem omdat hij niet bang is van verkeer. Helaas ben ik de laatste keer een enorm landbouwvoertuig tegengekomen (van het soort reusachtig). Ik merkte dat hij wat onrustig werd toen dat ding op ons af kwam (smal weggetje), dus ik gebaarde de bestuurder (die mij duidelijk kon zien) dat hij even moest stoppen zodat ik zo snel mogelijk een zijpaadje in kon rijden. Maar die ******* reed gewoon door. Gevolg: ik ga niet meer met mijn paard hier naar buiten, tenzij er mensen meegaan en ik ben opzoek naar een andere stal omdat ik gewoon weer wil buitenrijden zonder aso's tegen te komen. Ik denk dat een groot deel van de bakruiters niet meer naar buiten wilt vanwege het asociale verkeer.

Verder ben ik het deels mee eens dat je paarden braaf kan opvoeden, al zullen hete typjes altijd wel een beetje sensibel blijven,en dan is het maar net hoe jij reageert wat bepaald wat het paard vervolgens doet

Myfairytale schreef:

Ilse_123 schreef:

ik vrees dat ik een beetje een bakruiter begin te worden, terwijl dat eigenlijk helemaal niet mijn bedoeling is. toen ik een aantal jaar geleden bij een fokker reed ging ik elke week wel naar buiten, en toen ik mijn 3 jarige (ohoh) kreeg heb ik de eerste twee jaar alleen maar buiten gereden, omdat hij nog niet klaar was voor echte inspanningen. Hij kwam recht uit het land en was vreselijk braaf, ondanks dat het een heel bloederig paard is (dat naar mijn idee niets zegt), het voordeel was wel dat we zo hup van de stal het bos in konden, en eventuele auto's waren geen probleem. Nu staan we op een andere stal omdat we toch wel een beetje aan de gang wilden, het bos is hier iets verder rijden maar dat leek mijn geen probleem omdat hij niet bang is van verkeer. Helaas ben ik de laatste keer een enorm landbouwvoertuig tegengekomen (van het soort reusachtig). Ik merkte dat hij wat onrustig werd toen dat ding op ons af kwam (smal weggetje), dus ik gebaarde de bestuurder (die mij duidelijk kon zien) dat hij even moest stoppen zodat ik zo snel mogelijk een zijpaadje in kon rijden. Maar die ******* reed gewoon door. Gevolg: ik ga niet meer met mijn paard hier naar buiten, tenzij er mensen meegaan en ik ben opzoek naar een andere stal omdat ik gewoon weer wil buitenrijden zonder aso's tegen te komen. Ik denk dat een groot deel van de bakruiters niet meer naar buiten wilt vanwege het asociale verkeer.

Verder ben ik het deels mee eens dat je paarden braaf kan opvoeden, al zullen hete typjes altijd wel een beetje sensibel blijven,en dan is het maar net hoe jij reageert wat bepaald wat het paard vervolgens doet

het was echt maar eeeeeen heel smal weggetje, met sloten erlangs en er staken allemaal enge messen uit het apperaat, en ergens is het inderdaad de bedoeling dat ik mijn paard onder controle heb, maar ik vind ook dat je als weggebruiker daar niet zomaar vanuit moet gaan, maargoed, we dwalen af. De reden dat er minder 'brave' paarden worden gefokt is simpelweg gewoon omdat het geen geld oplevert, al doen de meeste paarden die eigenlijk toppers zouden moet worden dat ook niet.

Ik ben hier eigenlijk van mening dat zowel de andere bestuurder als jij gelijk zijn en dat het "jouw taak" is om ervoor te zorgen dat jouw dier daar niet bang voor is. Nu zal ik heel bokt wel over me heen krijgen...

Maar ik ben het ook wel weer met je eens dat als de weg feitelijk te smal was om elkaar gelijktijdig te passeren, dat de bestuurder dan even vaart had moeten minderen. uhm, volgens mij heb ik zojuist iets graags gedaan met het quoten, sorry daarvooor

Ragdollcat schreef:

Daarbij zijn er veel mensen die niet met paarden opgegroeid zijn die ineens willen paardrijden, ja dan zijn deze sportpaarden niet geschikt voor, of je moet wel heel goed kunnen rijden wil je de ongewenste manieren/gedrag eruit kunnen krijgen en er leuke buitenrijpaarden van maken, kost heel veel tijd en doorzettingvermogen en vooral lef want het is niet altijd ongevaarlijk.

Maar het ligt ook vaak aan de persoon zelf, als je te bang bent dan nemen ze een loopje met je terwijl een ander er zo mee wegrijdt, dat zie ik ook vaak.

merensje schreef:

Het rare is dat ik paarden heb gereden die een kudde mountainbikers nog wel oke vonden, konden leven met een knetternde motor, en maar een beetje gingen stuiteren van een bus. Maar totaal door het lint gingen bij een wit bloemetje in de berm of een ANWB paddestoel. Of een fiets tegen een boom...
Dat is wat ik bedoel met doorgeschoten paarden.

sporter schreef:

Brave paarden worden niet geboren die worden gemaakt.

Helaas zijn veel ruiters dat vergeten.