sarabande schreef:Over hoe de een of de ander van nature gebouwd zou zijn heb ik nogal mijn bedenkingen.
Het lijkt mij meer een kwestie hoe de een en de ander eruit gaat zien na specialisatie.
Een springruiter hoeft niet echt een onderhals eraf te rijden, terwijl een goede dressuurtraining dat wel tot gevolg heeft.
Ook de halshouding, de kap de bespiering enz. veranderen anders na de verschillende manieren van training.
Iedereen heeft wel eens foto's gezien van een 4 jarige en datzelfde paard jaren later als het Grand Prix loopt.
Misschiend dat iemand zo'n voorbeeld hier neer kan zetten.
In veel interviews en beschouwingen hebben topamazones en ruiters vaak gezegd dat met de meeste springpaarden wel dressuur gereden zou kunnen worden, maar andersom bijna nooit.
Dat ziet men terug in de fokkerij, veel vaders van dressuurpaarden zijn Holsteiners, weinig vaders van springpaarden zijn b.v. Trakehners.
Ja, dat is wel waar, een paard veranderd zeer vaak na jaren van training, en met een goede ruiter erop kan je zo veel veranderen aan een paard in de positieve zin.
Maar het maakt het gewoon moeilijker, een paard dat van nature horizontaler gebouwd is, kan je met de jaren naar boven proberen te werken, en zo proberen hem te gaan laten zitten in de achterhand zodat de gewenste verzameling er komt, maar de ruiter die erop zit moet dan toch al uit goed hout gesneden zijn, en het zal altijd terug een beetje vechten zijn tegen de fysica (telkens als je op zo een paard gaat zitten) om hem terug in die gewenste houding te rijden. Het proces zal veel langzamer en moeilijker verlopen dan een paard dat van nature reeds een naarboven gebouwd front heeft!
Daarom is het ook dat veel springpaarden die in principe ook dressuurpaarden zouden kunnen zijn gewoon niet onder het zadel komen van een dressuurruiter, die zoekt onmiddellijk naar een paard dat meer geschikter lijkt voor de dressuur, het zal veel gemakkelijker werken zijn, meer werken met de natuur van het paard, dan tegen de natuur van het paard!
Als je boeken leest over de klassieke Duitse rijkunst, dan zou je tot de conclusie moeten komen dat elk paard (welke bouw het ook heeft) in principe de oefeningen zou moeten kunnen tot een niveau Lichte Tour en zelfs hoger (als er de juiste ruiter op zit tenminste)! Natuurlijk zullen de oefeningen door 'gewone' paarden die minder of geen aanleg hebben voor de dressuur, minder sprekend, minder correct worden uitgeoefend, maar het moet wel kunnen!
Maar de praktijk wijst toch uit dat zulke paarden minder in de dressuurring komen, dan die paarden die wel veel aanleg hebben voor dressuur!
Daarom waarom zou je als fokker dan die specialisatie in beide richtingen (zowel dressuur als springen) in je fokkerij niet toepassen??