Bokt.nl

heralda schreef:

Ik was op zoek naar info over Marlon, met name omdat ik juist een 'probleempaard' heb van deze hengst, en ik me afvraag hoe het nou zit met andere afstammelingen.

Mijn 5-jarige merrie is na 1 jaar rustige dressuurmatige training van de een op andere dag in grote staking gegaan. Dit heeft geresulteerd in een zoektocht van inmiddels een half jaar, via zadelmaker, hulp v instructrice en andere ruiter, Erik Laarakker (holistisch DA), homeopaat, magnetiseur, 2 andere DA's, rijden met pijnstiller, gedragsspecialisten tot en met onlangs bezoek aan kliniek Bosdreef in Moerbeke (B) met complete botscan. Je kan niet zeggen dat ik er niet genoeg aan doe )

Hoe dan ook, mijn paard reageert extreem. De meeste DA's zijn er eigenlijk bang van omdat ze geen aanraking duldt van een vreemde als ze het niet vertrouwt, steigeren bij een poging de nek te palperen, maar het zijn ook momentopnamen, want soms is ze ook rustig (bekijkt alles met argusogen, dat wel).
Tot haar 4 jaar was ze moeilijk te benaderen, heel anders dan de andere veulens van dezelfde (kuikenmakke) merrie en andere vaders.

Ze is hypergevoelig, zeer intelligent (voor een paard...), van nature al achterdochtig, en accepteert absoluut geen dwang(!), ze is vrij dominant maar heeft ook wel in lagere rangorde gestaan.
Meestal is ze juist nieuwsgierig en loopt ze graag naar een eng ding toe om het te bekijken. Vluchten doet ze niet snel, maar wel 'vechten' en als het mis gaat bevriest ze compleet... dan mag je haar de trailer in tillen (lekker 700 kilo zeg maar).

Ik heb op de grond (ik werk nl al 1,5 jaar met haar met freestyle en TTeam technieken, dus ben zelf een soort 'fluisteraar' volgens anderen) een heel goed contact met haar. Ik werk niet met dwang, maar ik laat haar de keus om mee te werken en dat heeft ze tot een half jaar terug ook altijd gedaan op de grond en met rijden.

Ze kan ontzettend relaxed zijn. Maar sinds een half jaar is ze ook ineens heel heet en temperamentvol.
Met rijden was ze altijd voorwaarts en gewillig, en gaf ze zich vol vertrouwen over aan mijn hand. Zadel en opstijgen heeft ze nooit echt fijn gevonden, maar nu heeft ze ineens enorme zadeldwang (soms ontploffen als ze al een tijdje het zadel op heeft).

Met longeren luistert ze heel goed en is ze ook fijn nageeflijk.
Maar met rijden gaat het helemaal mis, zodra je er op zit loopt ze met haar neus horizontaal in de lucht en kan je er niks meer mee.

Ik vind haar zelf niet haatdragen en onvergeeflijk. Ik ben misschien misschien niet altijd even consequent geweest met rijden, en dan liep ze niet altijd even 'rond', of schrok ze op de klep van de trailer, maar dan liep ze toch weer achter mij aan de trailer in of kon ik er toch weer gewoon zo opstappen en wegrijden...

Daarom denk ik aan pijn (of gehad), en de laatste DA met mij en we zoeken verder, maar dit was nooit zover gekomen als het karakter niet zo 'moeilijk' was geweest... er is mij nu herhaaldelijk verteld dat dit paard echt gevaarlijk kan worden als ze in verkeerde (niet-begrijpende) handen valt.

Zoals het er nu uitziet gaat ze na de laatste stappen terug naar de fokker en mag ze voorlopig een tijdje lekker in de wei en niet meer aan rijden denken.
Maar het is een plaatje van een paard, goed gebouwd, kan erg leuk lopen en springen, een enorme uitstraling (toont veel groter dan ze is) en het is zonde om daar alleen maar naar te kijken.

Is er iemand die iets hieruit herkent met Marlon-afstammelingen?? (Ik zou haast zeggen, het is niet te hopen... hihi) Maar men vindt mijn paard zo extreem en ik denk dan, tja waar is het mis gegaan want het is in wezen een zachtaardig paard.