mooney schreef:Ik ben heel bewust gaan zoeken naar een ras wat me nog wel ligt (ik ben niet zo van de koudbloed types, beetje sensibel en vlug mag wel) maar wat niet topsport gefokt was.
Ik vind dat er soms behoorlijke consessies worden gedaan op gebied van duurzaamheid van het lijf en ook wel een stukje karakter (al krijg je dan wel nature nurture natuurlijk), zelfs al bij de pony's.
De frustratie kwam bij mij voornamelijk uit gebrek van 'zelfredzaamheid/gezond verstand' en het missen van een wat robuuster gestel, dus niet zo zeer het niet 'aankunnen' van een bepaald karakter.
Met dat in het achterhoofd ben ik naar een grote Lewitzer fokkerij geweest in Duitsland, dat zijn echt pony's die zich kenmerken op gebied van veelzijdig familiepaardje. De hengsten moeten dressuurproefje lopen, veldtest (soort laagdrempelige cross waar karakter ook wordt meegenomen) en een sprongetje maken. Nu zijn de pony prijzen in Duitsland sowieso niet verkeerd, maar die veulens gaan niet perse goedkoop weg en in dit geval is de stoeterij echt het werk van die mensen.
Mijn (top)sport gefokte pony is in het werk echt heel ijverig, leert vlot en wil het graag voor je doen. Zodra ze zichzelf moet redden (wat realistisch gezien het grootste gedeelte van de dag zo is) is het een dom gansje, loopt ze in 7 sloten tegelijk en naait ze zichzelf om de meest onbenullige dingen op. En die is echt hetzelfde opgegroeid (los van de eerste paar maanden van haar leven) als de rest die wel zelfstandig prima functioneren. Wellicht heb ik een uiterste, maar toch hoor je wel heel vaak dat sportpaarden nu niet echt vertrouwd worden om zichzelf een beetje heel te houden of geen domme dingen te doen zodra ze wat meer leefruimte krijgen of in groepen functioneren. Wellicht is dat onterechte angst vanwege het pamperige management van dure paarden, wellicht is het wel een bredere trend op basis van karakter/brein. Ik weet het niet.
De Lewitzer is pas 1,5 , maar toont wel echt meer nuchterheid en zelfredzaamheid, net zoals de wat kleinere pony's die ik heb met wat meer old school Welsh bloed. Allemaal geen dooie donders, maar ze weten wel dat ze hun eigen boontjes kunnen doppen.
Ik denk dus niet dat fokken op sport een slecht karakter oplevert, maar ik denk wel dat je mogelijk op een ander karakter zou willen selecteren als je niet voor de topsport wilt gaan. In de topsport baat het als een dier zich voor 200% wil geven, in de recreatie heb ik liever een dier wat iets meer gevoel voor zelfbehoud heeft. Beiden gewenste eigenschappen, maar die niet perse verenigbaar zijn en de gewenstheid verschilt per context. Daarbij zeg ik niet dat topsport beesten wil die zichzelf kapot lopen, maar in de topsport is het wel handig als ze zonder veel gedoe de grenzen van hun kunnen blijven opzoeken terwijl een huis tuin en keuken gebruiker er veel meer baat bij heeft als je niet je paard van zichzelf hoeft te beschermen en ook je hachje even red wanneer nodig.
Nogmaals, allemaal anekdotisch, maar ik geloof wel dat er echt verschil is tussen het ideale karakter van een sportpaard en een veelzijdig/familie/recreatiepaard. Dat houdt niet in dat het niet kan om met het ene type het andere te doen, maar ik denk dat het een heel terecht iets is om dan te kijken wat van fokkers het hoofddoel/kernvisie is wat betreft selectie.
En die fokkers zijn er, klein en groot, wellicht niet altijd in Nederland.
Wat mooi omschreven!