Bokt.nl

Ilegra schreef:

Het is allemaal de schuld van de dressuurruiters is nu mijn conclussie tenminste zoals ik beredeneringen lees van diverse posters hier..
95% kan niet goed zitten, is angstig om er af te vallen, verveelt haar paard met 1001 dressuuroefeningen, houdt haar paard angstvallig op stal (stel je voor dat hij een krasje op loopt), propt er veel voer in en neemt het paard nooit mee voor een buitenrit.
En op wedstrijden springt het paard minsten 5x de ring uit.

Ik ben dus een redelijk goede ruiter want ik krijg mijn paard met weinig poeha door de stadt gereden, ook het grote landbouwverkeer op de plattelandsweggetjes rijdt ik probleemloos voorbij.
Mijn paard heeft geen steun aan een ander paard want ik rijdt het meest van de tijd alleen. (er is of niemand die mee durft of mijn paard stapt sneller).
In mijn onderbewuste ben ik schijnbaar bang voor koeien, hangbuikzwijntjes en water sproeiers want dat is het gene waar mijn paard zich behoorlijk over kan opwinden.
Thuis op stal (die ene keer dat ik in de rijbak rijd) doen we braaf aan zitles volgens klassieke rijleer concept zodat we al die lakenvelders onderweg samen aan kunnen.

woods schreef:

Ze blijven kabouters zien en als er iets gebeurt waar ze van geschrokken zijn, duurt het enorm lang voor ze weer relaxt zijn. Veel afwisseling tijdens het rijden en zorgen dat je heel goed hun aandacht bij je houdt, helpt. Tijdens een buitenrit is dat alleen wat lastiger dan in de bak (idd ik werk niet met de paarden buiten, ik vind dat je dan met een los teugeltje moet kunnen stappen , dat kan dus écht niet bij deze dieren)
Het moet er met de jaren inslijten denk ik.

Ilegra schreef:

Het is allemaal de schuld van de dressuurruiters is nu mijn conclussie tenminste zoals ik beredeneringen lees van diverse posters hier..
95% kan niet goed zitten, is angstig om er af te vallen, verveelt haar paard met 1001 dressuuroefeningen, houdt haar paard angstvallig op stal (stel je voor dat hij een krasje op loopt), propt er veel voer in en neemt het paard nooit mee voor een buitenrit.
En op wedstrijden springt het paard minsten 5x de ring uit.

Ik ben dus een redelijk goede ruiter want ik krijg mijn paard met weinig poeha door de stadt gereden, ook het grote landbouwverkeer op de plattelandsweggetjes rijdt ik probleemloos voorbij.
Mijn paard heeft geen steun aan een ander paard want ik rijdt het meest van de tijd alleen. (er is of niemand die mee durft of mijn paard stapt sneller).
In mijn onderbewuste ben ik schijnbaar bang voor koeien, hangbuikzwijntjes en water sproeiers want dat is het gene waar mijn paard zich behoorlijk over kan opwinden.
Thuis op stal (die ene keer dat ik in de rijbak rijd) doen we braaf aan zitles volgens klassieke rijleer concept zodat we al die lakenvelders onderweg samen aan kunnen.

stoffel schreef:

[paard] schreef:

Het is allemaal de schuld van de dressuurruiters is nu mijn conclussie tenminste zoals ik beredeneringen lees van diverse posters hier..
95% kan niet goed zitten, is angstig om er af te vallen, verveelt haar paard met 1001 dressuuroefeningen, houdt haar paard angstvallig op stal (stel je voor dat hij een krasje op loopt), propt er veel voer in en neemt het paard nooit mee voor een buitenrit.
En op wedstrijden springt het paard minsten 5x de ring uit.

Ik ben dus een redelijk goede ruiter want ik krijg mijn paard met weinig poeha door de stadt gereden, ook het grote landbouwverkeer op de plattelandsweggetjes rijdt ik probleemloos voorbij.
Mijn paard heeft geen steun aan een ander paard want ik rijdt het meest van de tijd alleen. (er is of niemand die mee durft of mijn paard stapt sneller).
In mijn onderbewuste ben ik schijnbaar bang voor koeien, hangbuikzwijntjes en water sproeiers want dat is het gene waar mijn paard zich behoorlijk over kan opwinden.
Thuis op stal (die ene keer dat ik in de rijbak rijd) doen we braaf aan zitles volgens klassieke rijleer concept zodat we al die lakenvelders onderweg samen aan kunnen.

Als ik zo nu en dan foto's van jouw zie langs komen denk ik, dat jij, net als de meeste ruiters, niet verder komt dan de L van levenslang of dat nu 1 maal of 2 maal levenslang is laten we in het midden, wat wel vast staat is dat jij een paard hebt dat past, bij jouw kunnen als ruiter en bij het gebruiksdoel dat jij voor ogen hebt, dit maakt jullie tot de perfecte combinatie, terwijl je op een wedstrijd misschien nog geen deuk in een pakje boter rijdt.

Ilegra schreef:

Maar om eerlijk te zijn vind ik dat je nu overkomt alsof je minstens hoger dan L niveau moet rijden om met een rilbil overweg te kunnen.

Fleurtje100 schreef:

woods schreef:

Ze blijven kabouters zien en als er iets gebeurt waar ze van geschrokken zijn, duurt het enorm lang voor ze weer relaxt zijn. Veel afwisseling tijdens het rijden en zorgen dat je heel goed hun aandacht bij je houdt, helpt. Tijdens een buitenrit is dat alleen wat lastiger dan in de bak (idd ik werk niet met de paarden buiten, ik vind dat je dan met een los teugeltje moet kunnen stappen , dat kan dus écht niet bij deze dieren)
Het moet er met de jaren inslijten denk ik.

Daarin moet ik je wellicht teleurstellen, die van mij is 19, en als hij ergens echt van over de flip gaat kan ik aan een lang teugeltje stappen het komende kwartier ook wel vergeten.

Fleurtje100 schreef:

Het is niet dat ik er niet veilig mee naar buiten kan. Alleen ik heb er soms wel even mijn handen vol aan om te controle te blijven houden. Hem dus wel aan het werk zetten, het is ook zo dat hoe meer ik dressuurmatig aan de slag gaan, hoe een braver paard ik er buiten aan heb. Nu een paar maanden bijna alleen maar in het bos gereden het is niet verkeerd voor ons dat we straks dankzij de komst van de horzels weer even wat meer in de bak gaan rijden. En je moet niet onder de indruk raken van een nerveus stuiter paard want dan ben je ook nergens meer. Ik denk niet dat het qua braafheid een kwestie is van dat je een hele goede ruiter moet zijn. Je moet alleen een beetje handig zijn, beetje stevig zitten en vooral niet bang zijn/worden.
Maar er zijn tegenwoordig wel heel wat ruiters die op latere leeftijd zijn begonnen met rijden denken leuk recreatief beetje hobbelen of en toe een keer een wedstrijdje, en die er al naast liggen als een paard (in draf in de bak) besluit de rechterhand te nemen ipv de linkerhand. Die vallen dan een keer worden bang, gaan vervolgens idd al aan de keukentafel bedenken wat er allemaal mis kan gaan. Daar worden zelfs paarden die wel zadelmak en verkeersmak geboren zijn (want die zijn er echt wel) lastig van, of lastig door gevonden. Soms worden de wedstrijd ambities dan wat serieuzer (want is het bos rijden viel tegen) en daar is het recreatiepaard natuurlijk niet geschikt voor. Dus dan moet er een afstamming komen van die mooie hengst op indoor brabant, een jong talentvol sportpaard met vlechtjes en witte bandages. Maar het recreatiepaard kan natuurlijk niet voor een hoog bedrag verkocht worden, dus daar wordt dan een klein bedragje bijgelegd. En dan wordt er een jong dier gekocht wat niet fijn gereden is, eentje die verkocht wordt door iemand die het beleren van een jong paard onderschat heeft en waarbij de sportprestaties in de L/M vies tegenvallen. En dan is het einde helemaal zoek

Dakotah schreef:

Bovendien is er momenteel ontzettend veel vraag naar brave recreatiepaarden/pony's die goed verkeersmak zijn.
En nu praktisch niet te krijgen.

Dakotah schreef:

Ik wil zelf alleen een paard/pony met een goed karakter.
Sta soms versteld als ik op de manege ben.
Rijden er kinderen op een pony met "goede papiertjes".
Kind met een panische blik in de ogen, pony rent als een dolle rond.
Tja maar wel papiertjes en dus goed.
Zou mijn kinderen nooit op zo'n pony zetten, en mezelf ook niet trouwens, haha.
Je hebt toch geen plezier van een paard/ pony waarbij je iedere keer maar weer moet afwachten of ie braaf luistert of dat ie je alle hoeken van de bak laat zien.
Bovendien is er momenteel ontzettend veel vraag naar brave recreatiepaarden/pony's die goed verkeersmak zijn.
En nu praktisch niet te krijgen.

Dakotah schreef:

Ik zeg niet dat elk paard met papier een slecht karakter heeft.
Alleen wordt gezegd als zo'n beestje door de bak stuitert met een panisch kind erop, ja maar wel goed papier. Alsof het dan ineens niet uitmaakt dat ie een rotkarakter heeft.
Overigens komt dat net zo goed voor bij paarden zonder papier.
En goede recreatiepaarden/pony's ZONDER gebrek van rond de 12 jaar van rond de 1500 heb ik nog niet kunnen vinden.
Krijg ze wel aangeboden met artrose of spat of andere gebreken , en dan nog 16, 17 jaar, voor dat bedrag of nog duurder.

Dakotah schreef:

Rijden er kinderen op een pony met "goede papiertjes".
Kind met een panische blik in de ogen, pony rent als een dolle rond.
Tja maar wel papiertjes en dus goed.

sarabande schreef:

Waarom zou een paard met beweging niet braaf zijn???
En waarom willen jullie dat iemand voor jullie gaat fokken en daar geld op moet toeleggen omdat het een hobby is, waarom willen jullie niet gewoon de kostprijs betalen???