Bokt.nl

Firelight schreef:

Geen emotie hier maar wel ervaring met andere dierenfokkerijen.
Todat er bekend is hoe groot dit probleem is lijkt het mij verstandig om niet bewust nog meer dragers op de wereld te zetten.

Dat er daarmee hengstenhouders (en merriehouders!) benadeeld worden is enorm vervelend maar wel heel verstandig.
Gewoon even "op wacht" totdat meer bekend is.

Maar om eerlijk te zijn kan ik mezelf ook gewoon niet voorstellen dat er fokkers zijn die bewust het risico van 50% op een drager willen nemen.
Zeker ook omdat warmbloeden geen ras zijn en er dus ook geen sprake is van een kleine genenpool.

NatasjavE schreef:

Amor was juist de hengst die hardheid en gezondheid meegaf.

Tja inderdaad testen en daarna verder zien.

Hanmar schreef:

Dat klopt niet helemaal. Een veulen van twee dragers heeft 25% kans lijder te zijn, 50% kans om drager te zijn en 25% kans om 'vrij' te zijn. Kruis je twee dragers en is de nakomeling gezond, dan weet je nog niets. Jouw voorbeeld klopt als het om een dominante mutatie gaat; maar dan is het dier dat 'm heeft ook al geen (genotypisch) drager maar een (fenotypisch) lijder. Krijgen 2 lijders een veulen en is dat gezond, dán weet je inderdaad dat het geen drager is.

Hanmar schreef:

Gegeven het aantal genen (en het aantal baseparen per gen) kun je er vanuit gaan dat praktisch iedereen wel wat potentieel schadelijke mutaties bij zich draagt. Zijn deze recessief, dan is er vaak geen reden tot zorg; de kans dat exact dezélfde mutatie namelijk toevallig ook voorkomt, en dat deze dan toevallig voorkomt in een partner is heel (verwaarloosbaar) klein. Is die partner echter verwant en bestond deze recessieve mutatie al een paar generaties, dan heb je ineens een véél hogere kans dat deze recessieve mutatie ineens een heel groot probleem oplevert.

Hanmar schreef:

Inteelt is een riskante onderneming omdat genetica ook niet helemaal zo simpel is, als vaak wordt voorgespiegeld. Niet alle genen zijn onafhankelijk van andere genen, bijvoorbeeld. Het 'verankeren' van bepaalde eigenschappen zou ook kunnen betekenen dat er onbedoeld ook ándere zaken genetisch verankerd worden. Dat is lastig in kaart te brengen want niet van elk stuk DNA is exact bekend, wat de functie is en wat er eventueel mis kan gaan.

kamsel schreef:

Ik zou eerst kijken hoeveel paarden drager zijn voordat er hengsten uitgesloten worden.
Want het zou inderdaad wel eens heel wijd verspreid kunnen zijn en je moet eerst in kaart brengen hoe groot het probleem is.

Ik lees een aantal keren dat het afkomstig zou kunnen zijn van Amor. Mocht dat zo zijn: hij heeft meer dan 1500 directe nakomelingen, met 13 ggk zonen, 43 ggk kleinzonen en dan heb je de 3e en 4e generatie nog niet meegeteld...
Hij zit ook in Jazz, Voice, Zhivago, Charmeur, El Capone, OO7, Trento B, Tuschinski, United, Totilas om er maar een paar te noemen....

Aangezien het ook nog heel goed uit een Duitse lijn kan komen, is de omvang van het probleem gewoon nog niet duidelijk en zul je kritisch moeten blijven, maar 1 hengst z'n deklicentie afnemen...
Als je dat doet, dan zul je dat moeten doen voor iedere drager en zou het kunnen dat er wel heel weinig overblijft waardoor je in een vicieuze cirkel terecht komt.

Janine1990 schreef:

Firelight schreef:

Geen emotie hier maar wel ervaring met andere dierenfokkerijen.
Todat er bekend is hoe groot dit probleem is lijkt het mij verstandig om niet bewust nog meer dragers op de wereld te zetten.

Dat er daarmee hengstenhouders (en merriehouders!) benadeeld worden is enorm vervelend maar wel heel verstandig.
Gewoon even "op wacht" totdat meer bekend is.

Maar om eerlijk te zijn kan ik mezelf ook gewoon niet voorstellen dat er fokkers zijn die bewust het risico van 50% op een drager willen nemen.
Zeker ook omdat warmbloeden geen ras zijn en er dus ook geen sprake is van een kleine genenpool.

Precies, zeker met de 'paniek' die er op fora en in de media over wordt gezaaid.

Maar met de bovengenoemde hengst zal je geen enkele vorm van zekerheid meer hebben...

Bucephalus schreef:

Dat zou betekenen dat je voorlopig je niet besmette merrie terugtrekt uit de fokkerij, omdat je gewoon te weinig weet.

xyzutu2 schreef:

Bucephalus schreef:

Dat zou betekenen dat je voorlopig je niet besmette merrie terugtrekt uit de fokkerij, omdat je gewoon te weinig weet.

Waarom zou het bevriezen van de populaire besmette hengsten betekenen dat jouw WFFSvrije merrie door niemand meer gedekt kan worden? Er zijn toch meerdere hengsten bekend die gegarandeerd WFFSvrij zijn?

Bucephalus schreef:

[

Dan moeten die wel in je fokplan passen.

Roodvos schreef:

Ik vind dat hier wel heel erg vanuit de emotie wordt gereageerd. Amor en Donnerhall worden hier genoemd. Om te beginnen weten we nog niets van deze hengsten mbt WFFS. Maar tot vorige week waren dit bejubelde en gelauwerde hengsten die heel veel voor de fokkerij betekent hebben.
Maar zouden we toen geweten hebben wat we nu weten dan zouden die hengsten wellicht verguisd zijn en uitgesloten voor de fokkerij.

Verder vind ik het een interessante (filosofische) gedachte dat men de kans op 50% drager niet acceptabel vind, maar daarmee de 50% kans op volledig gezond/niet drager dus ook niet acceptabel is.

Het feit dat het in Nederland tot vorige week totaal onbekend was is voor mij (wellicht onterecht) een reden om aan te nemen dat het probleem beperkt is.
Dus laten we het hoofd koel houden en beginnen met onze fokdieren te testen. Dan kunnen we in elk geval vanaf volgend jaar gerichtere keuzes maken.
En wat mij betreft komt er een melding van het testresultaat op het afstammingsbewijs.

Bucephalus schreef:

Hanmar schreef:

Dat klopt niet helemaal. Een veulen van twee dragers heeft 25% kans lijder te zijn, 50% kans om drager te zijn en 25% kans om 'vrij' te zijn. Kruis je twee dragers en is de nakomeling gezond, dan weet je nog niets. Jouw voorbeeld klopt als het om een dominante mutatie gaat; maar dan is het dier dat 'm heeft ook al geen (genotypisch) drager maar een (fenotypisch) lijder. Krijgen 2 lijders een veulen en is dat gezond, dán weet je inderdaad dat het geen drager is.

Inderdaad

Hanmar schreef:

Gegeven het aantal genen (en het aantal baseparen per gen) kun je er vanuit gaan dat praktisch iedereen wel wat potentieel schadelijke mutaties bij zich draagt. Zijn deze recessief, dan is er vaak geen reden tot zorg; de kans dat exact dezélfde mutatie namelijk toevallig ook voorkomt, en dat deze dan toevallig voorkomt in een partner is heel (verwaarloosbaar) klein. Is die partner echter verwant en bestond deze recessieve mutatie al een paar generaties, dan heb je ineens een véél hogere kans dat deze recessieve mutatie ineens een heel groot probleem oplevert.

Heb je niet een veel groter probleem als je jaren investeert voordat je erachter komt dat er bij meerdere nakomelingen iets fundamenteel fout zit?

Hanmar schreef:

Inteelt is een riskante onderneming omdat genetica ook niet helemaal zo simpel is, als vaak wordt voorgespiegeld. Niet alle genen zijn onafhankelijk van andere genen, bijvoorbeeld. Het 'verankeren' van bepaalde eigenschappen zou ook kunnen betekenen dat er onbedoeld ook ándere zaken genetisch verankerd worden. Dat is lastig in kaart te brengen want niet van elk stuk DNA is exact bekend, wat de functie is en wat er eventueel mis kan gaan.

Fokken is altijd riskant en natuurlijk is niet alles uit te bannen. Je zou dan met een volle broer en zus moeten fokken en als het fokproduct goed is heb je in 1 klap een goede basis..
Het is echter altijd enorm balen als een zeer ongewenste eigenschap in fokdieren en een stam waarin jaren is geïnvesteerd optreedt, die een grote impact heeft en je weet niet waar het vandaan komt.

Hanmar schreef:

Daarbij haal je wel flink wat diversiteit weg. Een volle broer en een volle zus zijn niet genetisch identiek maar hebben ongeveer 50% identieke genetische informatie (give or take een aantal nieuw opgetreden mutaties). En je neemt een flink risico, want het gaat vaak niet om één enkele recessieve mutatie als je kijkt naar broer en zus. Ik blijf erbij dat ik inteelt op genetisch vlak een onverstandige aanpak vind als het gaat om het fokken van gezonde paarden (of andere dieren).

Roodvos schreef:

Ik vind dat hier wel heel erg vanuit de emotie wordt gereageerd. Amor en Donnerhall worden hier genoemd. Om te beginnen weten we nog niets van deze hengsten mbt WFFS. Maar tot vorige week waren dit bejubelde en gelauwerde hengsten die heel veel voor de fokkerij betekent hebben.
Maar zouden we toen geweten hebben wat we nu weten dan zouden die hengsten wellicht verguisd zijn en uitgesloten voor de fokkerij.

Verder vind ik het een interessante (filosofische) gedachte dat men de kans op 50% drager niet acceptabel vind, maar daarmee de 50% kans op volledig gezond/niet drager dus ook niet acceptabel is.

Het feit dat het in Nederland tot vorige week totaal onbekend was is voor mij (wellicht onterecht) een reden om aan te nemen dat het probleem beperkt is.
Dus laten we het hoofd koel houden en beginnen met onze fokdieren te testen. Dan kunnen we in elk geval vanaf volgend jaar gerichtere keuzes maken.
En wat mij betreft komt er een melding van het testresultaat op het afstammingsbewijs.

Elisa2 schreef:

Roodvos schreef:

Ik vind dat hier wel heel erg vanuit de emotie wordt gereageerd. Amor en Donnerhall worden hier genoemd. Om te beginnen weten we nog niets van deze hengsten mbt WFFS. Maar tot vorige week waren dit bejubelde en gelauwerde hengsten die heel veel voor de fokkerij betekent hebben.
Maar zouden we toen geweten hebben wat we nu weten dan zouden die hengsten wellicht verguisd zijn en uitgesloten voor de fokkerij.

Verder vind ik het een interessante (filosofische) gedachte dat men de kans op 50% drager niet acceptabel vind, maar daarmee de 50% kans op volledig gezond/niet drager dus ook niet acceptabel is.

Het feit dat het in Nederland tot vorige week totaal onbekend was is voor mij (wellicht onterecht) een reden om aan te nemen dat het probleem beperkt is.
Dus laten we het hoofd koel houden en beginnen met onze fokdieren te testen. Dan kunnen we in elk geval vanaf volgend jaar gerichtere keuzes maken.
En wat mij betreft komt er een melding van het testresultaat op het afstammingsbewijs.

Mee eens, gewoon alle hengsten en merries gaan testen nu en uitzoeken wat er precies aan de hand is en hoe groot het probleem is.
Ik heb zelf het idee dat het nogal opgeblazen word, waarschijnlijk bestaat het al jaren maar was er vroeger inderdaad de wijsheid om bij een combinatie {hengst/merrie} die een doodgeboren veulen gaf, niet meer dezelfde combinatie te maken.

Dit is maar 1 aspect van wat een hengst kan doorgeven qua genen, maar je hebt ook hengsten die WFFS vrij zijn maar consequent andere gezondheidsproblemen doorgeven.

Bucephalus schreef:

Ik was van plan te dekken met een Duitse hengst.

Bucephalus schreef:

Het KWPN heeft hierin ook een verantwoordelijkheid.