Bokt.nl

_San87_ schreef:

Maar zou karakter dan niet juist het belangrijkste moeten zijn wanneer je zegt dat veel mensen wat meer karakterpaarden niet goed op kunnen leiden? Gezien zij de grootste afnemers zijn.

_San87_ schreef:

Maar zou karakter dan niet juist het belangrijkste moeten zijn wanneer je zegt dat veel mensen wat meer karakterpaarden niet goed op kunnen leiden? Gezien zij de grootste afnemers zijn.

_San87_ schreef:

Overigens ga ik er van uit dat iedere fokker een paard met een fijn, meewerkend karakter wil fokken. Ik denk eerlijk gezegd dat het ook wel meevalt met de echt gestoorde paarden.

_San87_ schreef:

MyWishMax schreef:

Die van mij is echt heel braaf, nuchter en je kan er iedereen opzetten. Maar dat is ook wel dankzij de opleiding. Als er langere tijd iemand op zit die minder handig is krijgt ze ook wat truukjes. Is dat dan meteen een karakterpaard? Als een dier al niet eens een keer er vandoor mag gaan of mag schrikken, of last heeft met alleen zijn de 1e dagen van het weide seizoen.

Dit zeg ik echt helemaal nergens.

Citaat:

Zij is braver dan de basis paarden die iedereen vroeger kocht, maar toen was het op de stallen waar ik stond normaal dat je begeleiding had met een jong paard, of een oude rot kocht en alsnog die begeleiding. Niet af en toe, maar intensief. Nu kopen minder handige ruiters een net zadelmak dier en gaan zonder begeleiding aan de slag en vervolgens is het een karakterpaard?

Tuurlijk is de ruiter de grootste invloed op hoe een paard zich gedraagt. Maar je kunt niet ontkennen dat een in de basis braaf meewerkend paard fijner is dan eentje die van jongs af aan al karakter toont, vooral omdat je weet dat veel mensen daar niet mee om kunnen gaan.

_Lorette_ schreef:

Karakter is op zich is natuurlijk ook heel complex. Welk paard heeft veel go zonder heet of loperig te zijn, is sensibel zonder ril te zijn in de ruiter, is scherp zonder zich iets aan te trekken van de omgeving, etc. Ze zullen vast bestaan, maar zijn dan als prettige uitzondering.

_Lorette_ schreef:

Karakter is op zich is natuurlijk ook heel complex. Welk paard heeft veel go zonder heet of loperig te zijn, is sensibel zonder ril te zijn op de ruiter, is scherp zonder zich iets aan te trekken van de omgeving, etc. Ze zullen vast bestaan, maar zijn dan als prettige uitzondering. Een hufter op stal/in de omgang kan een heerlijk rijpaard zijn. Een makkelijk basispaard kan enorm afhaken als hij harder moet werken. Een flegmatiek paard kan bij veel uitdagend werk heel scherp worden. Je braafste veulen kan helemaal geen fijn rijpaard zijn. Daarom vind ik het ook wel moeilijk om iets van het karakter van nakomelingen te zeggen als deze nog jong zijn.
Natuurlijk moet de ruiter het gedrag zien te vormen, maar als je de basis wil leggen vanuit de genen, dan is dat nog best ingewikkeld. En daarnaast ook nog smaakgevoelig. Ik vind van veel paarden bepaalde karaktertrekken ideaal en andere karaktertrekken minder wenselijk. Kon ik mijn drie rijpaarden mixen en naar wens samenstellen, dan kon ik een (voor mij) ideaal paard maken in beweging, karakter, potentie, gebruiksmogelijkheden, etc. waar veel mensen mee uit de voeten kunnen. Blijft er wel een kneuzig restant over... Omdat ze zo verschillend zijn, is het wel interessanter.

Ik heb zelf een paard gefokt dat als veulen extreem makkelijk was, nadat hij atactisch was geworden, was dat weg. Ik weet niet waar karakter stopt en zijn beperking begint. Hij is 100% anders dan zijn moeder, terwijl ik dacht dat haar genen overheersend zouden zijn in karakterbepaling.

Als fokker heb ik weinig ervaring, maar ik heb wel aardig wat paarden zadelmak gemaakt, gecorrigeerd en/of gereden voor de verkoop. Daardoor krijg je toch wel een idee van karakters bij bepaalde bloedlijnen. Ik had dan de meeste moeite met de paarden die van beide kanten net het verkeerde hadden meegekregen. Bijv. een zeer brave, iets luie hengst op een erg sensibele, scherpe moeder. Een enkele keer werd dat een flegmatieke nakomeling die op bepaalde momenten overdreven kon reageren. Juist dat onberekenbare is lastig. Dan kan je beter mijn Johnson hebben. Doet altijd zijn best. Je hoeft hem nooit aan te slingeren. Schrikt wel altijd van die ene diepere hoefafdruk en het letterbordje F. Zonder uitzondering. Prachtig constant. Ik weet precies wat ik er aan heb, ook al is het soms vermoeiend.

Vulina schreef:

Welke bloedlijn of hengsten dan Elisa?

s0173957 schreef:

Als je een lammetje wilt, koop dan een koudbloed, niet?

_San87_ schreef:

Ik vond zelf altijd nakomelingen van Sandro Hit opvallen op de stallen waar ik gewerkt heb. Bloedmooie paarden, heel goed kunnen lopen, maar allemaal zonder uitzondering zeer sensibel, en dan druk ik me redelijk zacht uit.

Rex_Rolfo schreef:

Ehm, ooit een koudbloed gezien die geen grenzen kreeg?

Daar zit 'm het punt, élk paard moet opgevoed worden. En dat gewoon netjes consequent opvoeden (of het nu paarden, honden of kinderen zijn) kunnen we in vrijheid-blijheid Nederland steeds minder. Er zijn er een paar op Bokt waarbij iedereen zegt "oh wat een fantastisch familiepaard". Maar als je ziet hoeveel tijd en energie de eigenaresses steken in opvoeding, schriktraining en nieuwe activiteiten dan besef je dat een familiepaard zelden zo wordt geboren maar wel zo wordt gemaakt.

Het ene paard laat zich makkelijker opvoeden dan het andere paard, dat is absoluut waar. Helaas is de praktijk weerbarstig. Het zou de eerste keer niet zijn dat een merrie voor de fok wordt verkocht omdat ze gevaarlijk is ohz. Verkoop als fokmerrie levert meer op dan als frikandel dus ....