koend schreef:Ik heb de indruk dat hij extreem lange en extreem gebogen achterbenen heeft. Ze komen dus heel goed onder (maar ook achter) zijn lijf, zo goed dat zijn voorbenen gewoon in de weg zitten, terwijl dit toch echt geen kort paard is.
Bij het ruim lopen daalt hij niet achteraan/rijst hij niet vooraan. Hij is natuurlijk nog erg jong en dat kan een verklaring zijn.
Maar volgens mij zal hij gewoon niet kunnen gaan zitten in de beweging; waar zou hij zijn voeten moeten steken?
Volgens mij is dit weer zo een te ver doorgeslagen fokkerijtrend.
We hadden eerder al (enkele)
- overdreven sensibele paarden
- overdreven hoogbenige paarden
- overdreven bergop gebouwde paarden
Nu is men op zoek naar extra activiteit achteraan en zien we een trend naar gebogen achterbenen en paarden die achteraan lopen als een tuiger.
Waar stopt de verbetering en waar begint de hype?
Ik lees hier mee, nog niet genoeg kennis om echt mee te praten maar wil hier toch ook wat over zeggen. Het doet mij denken aan die doorgefokte Duitse herders met extreem gezonken heupen. Dat ziet er ook zo gek uit. Mij lijkt het niet functioneel, en dan kijk ik er gewoon met gezond boerenverstand naar.
). Ik kijk dus op een andere manier naar een hengst en kan me geen 'miskleun' veroorloven. Daarbij staan functionaliteit, een correcte manier van bewegen en karakter bovenaan, én de prestaties in de vader- en moederlijn van de hengst, om een goede toevoeging te hebben aan mijn merrielijn en een goede opvolgster te krijgen. Ik ga in de toekomst ook zeker een springhengst gebruiken, op voorwaarde dat het bloed aansluit, om de kracht in het achterbeen te behouden.
) en heb eerst eens gestudeerd en in oude IDS-magazins vanaf 1953 gebladerd om te zien wat er zoal liep, wat de achtergronden waren van de lijnen en de ideeën van de toenmalige HK-cies. Ik heb een database aangelegd van alle prestatie- en preferente merries, om te kunnen zien hoe de merriestapel eruit zag. De boeken van Rau en andere hippologen bestudeerd, de succesvolle lijnen doorgespit, meegeholpen aan de opbouw van Horsetelex. Met al het gedane werk, zou ik er nu toch onderhand al wel moeten zijn, zou je zeggen, maar dat is toch niet het geval. De factor 'geluk' is helaas groter dan ik dacht. Je moet telkens anticiperen op verschillende situaties en veel is niet naar je hand te zetten.

