zo ik ga nu lekker even in mijn nieuwe boek beginnen en rond een uur of 11 nog even kijken, morgenvroeg om 6 uur weer en dan maar hopen dat ze het niet ertussenin doet hahahaha
er zit wel een heel lang stuk tussen, tussen 11 uur vanavond en 6 uur morgenvroeg. Dat is wat ik dus nooit zou doen, als mijn merrie de tekenen geeft als jou bloembol nou geeft. Ik wil er dan ook persee bij zijn, voor het geval dat.
Ik ga zo weer heen, ik ken mezelf....als ze straks onrustig is ga ik echt nog wel een keer vannacht kijken....ik heb zo'n vermoeden dat het morgen heel vroeg of anders morgenavond komt, ik geef zo nog even een update, ga ff een lange broek aan doen en dan die kant op
De adrenaline giert nog door mijn keel, ik was net op tijd...Edor lag namelijk in de sloot, moeder en kind maken het goed, ik geef morgen een uitgebreidde update en foto's natuurlijk!
Laatst bijgewerkt door Wildgirl op 10-05-11 00:47, in het totaal 1 keer bewerkt
Gefeliciteerd! Mogen we al foto's zien? , hoe kan hij in de sloot liggen?
Birdie60
Berichten: 8426
Geregistreerd: 16-06-07
Woonplaats: zeeland (noord-brabant)
Geplaatst: 10-05-11 06:28
feliciteerd fotooooooooo's
Wildgirl
Berichten: 11859
Geregistreerd: 14-11-03
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst door de TopicStarter: 10-05-11 06:49
Goedemorgen iedereen,
oke, het verhaal......
Gisteren schreef ik hier rond 11 uur die kant op te gaan, dat heb ik ook gedaan. Alle paarden stonden voorin het land(hectare groot) alleen Bloembol kon ik niet vinden, Liselot hinnikte af en toe zachtjes om zich heen. Zaklamp aan en door het land heen. Heeeeeelemaal achteraan in het verste hoekje zak ik Bloembol staan, toen ik bij haar was zag ik de nageboorte liggen alleen geen veulen..... Bloem zelf was uiterst kalm en stond op rust.
Opeens hoorde ik uit de sloot om zo'n meter afstand een heel zacht ieniemienie hinnikje waarop zowel Bloembol als Liselot terug hinniken. Ik de zaklamp erbij en jahoor, daar lag hij.... Gelukkig was de sloot droog(dankzij de droogte haha, toch nog ergens goed voer). Ik heb me op mijn rug onder het draad door laten glijden tot ik bij hem was, wat een knoeperd van een veulen zeg! Gelijk even onder het staartje gekeken en daar in die sloot kreeg kleine Edor zijn naam. Met de nodige moeite heb ik eerst mijn stalbaas gebeld, die kwam er zsm aan, daarna heb ik Edor uit de sloot geduwd/getild onder het draad door. Bloembol begon hem direct te likken.
Na 10 minuten kwam Liselot haar helpen, de andere merrie's bleven op gepaste afstand, Charissa was de enige die ook in de buurt mocht komen. Zooooooo ontroerend om te zien, in het pikkendonker probeerde Liselot hem overeind te helpen wat ook lukte na wat gewiebel....ze duwde hem richting uier van Bloem die er echt voor ging staan. Stalbaas was er inmiddels, het was nu half 12.
Uiteindelijk heb ik het veulen naar het midden van het land gedragen zodat hij daar veilig kon opstaan en zijn eerste pasjes kon zetten. Toen hij eenmaal zelfstandig overeind kon komen en de uier kon vinden zijn we naar huis gegaan. Stalbaas belde om 6 uur toenet dat alles prima ging.
Ik ga me zo aankleden en die kant op, helaas moet ik wel de hele dag werken vandaag maar morgenmiddag ben ik gelukkig vrij. Dan wil ik hem samen met Bloembol en Lot gaan verhuizen naar huis, Liselot staat nl ook op knappen en dan kunnen ze even in alle rust bijkomen.
Rhine_
Berichten: 3378
Geregistreerd: 16-09-08
Woonplaats: Maaseik
Geplaatst: 10-05-11 06:55
Gefeliciteerd! Straks een ITP topic van het mannetje??
Ow gats, schrok gelijk van je berichtje dat hij in de sloot lag! Zo zie je maar waarom het zoveel beter is om er bij te waken. Gefeliciteerd! Wat raar trouwens dat Liselot er zo bij mocht helpen.
mijn merrie was toen nog mijn verzorgpony had het veulen in de sloot gelegd gelukkig was de boer er wel bij! hij heeft het gewoon laten gaan en pas naar de bevalling het veulen eruit gehaald!
JudithO
Berichten: 7475
Geregistreerd: 10-11-06
Woonplaats: Cantal, Frankrijk
Geplaatst: 10-05-11 07:37
Gefeliciteerd met de kleine Edor! Wat een geluk dat je het kleintje op tijd hebt gevonden, moet er niet aan denken hoe het anders had kunnen zijn...