Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-06-17 17:43

Geplaatst: 10-06-17 17:43

Interessant om weer over de NFS te lezen. Ik volg het topic van je merrie ook, maar al post ik hier niet veel. Ik ben wel een trouwe lezer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-17 12:48

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-17 12:48

Fia_Mara: $*\o/*$ En als het renpaard type je niet aanstaat, spreekt het massieve type je misschien meer aan, zoals Monmartr of Aran. (De eerste overigens een ouder paard en de tweede nog niet uitgezwaard...) Maar dan nog natuurlijk heel wat anders dan bijv. een Fjord.

En vanwege de hoge botdichtheid geen zwaar beenwerk, natuurlijk.

Maar ik zeg ook altijd: voor elk wat wils, want zo houdt de een van Tinkers en de ander van Arabieren en weer een ander alleen van pony's enz. $*\o/*$ $*\o/*$

Mizora: er mag wat mij betreft zoveel mogelijk bekendheid aan gegeven worden, zodat fokkers een extra impuls krijgen om hun paarden te testen, omdat kopers vragen of deze of gene verkooppaarden getest zijn. Ik ben enorm blij dat er nu een test is en het niet meer neerkomt op analyse van de afstamming en een afwegen van de risico's. Nu is het een kwestie van zoveel mogelijk ruchtbaarheid eraan geven. Meten is weten... En het zal toch wel een aantal jaar terug zijn inmiddels dat je hier een vraag postte over NFS. Dat was jij toch? *checkt* $*\o/*$ Mijn geheugen FTW! :Y)

En snel even tussen de bedrijven door: Uitsluitend voor een geschikte kandidaat is Mamur te koop.
Vraagprijs als hengst slechts 2500 euro excl. btw anders wordt hij geruind zodat hij in de hengstenkudde kan blijven.
Qua karakter is hij gevoelig en best pittig, maar daarin is zijn leeftijd natuurlijk ook niet in zijn voordeel.
Dus, voor wie interesse heeft: hij staat in Estland, contactinfo via AT Est. Zie ook link.
Heb geen tijd meer uitgebreider te reageren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-17 14:25

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-17 14:25

Vorig weekend was het EK in Bábolna, Hongarije.
Ik kan daar wel een foto update over maken.

Verder was deze week ook deze studie in het nieuws: Current Biology, Wallner et al.: "Y Chromosome Uncovers the Recent Oriental Origin of Modern Stallions" , DOI: 10.1016/j.cub.2017.05.086

Daaruit blijkt dat een aanzienlijk deel van moderne paarden afstamt van oosterse hengsten, vooral Arabische en Turkoman hengsten. Dat vermoedde men natuurlijk al veel langer, maar DNA bevestigt dat nu en plaatst de Turkoman naast de Arabier als grootste invloed.
De meeste paarden waren dus terug te leiden naar Arabische en Turkoman hengsten.
De Engelse Volbloed was vooral terug te leiden naar Turkoman hengsten en via de EV was dit haplotype vooral terug te vinden in andere rassen. Dat is erg interessant, ook gezien de vasthoudendheid dat de EV vooral zou afstammen van de Arabier.

**Geplaatst**: 01-07-17 14:39

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 01-07-17 14:39

Bij het engels volbloed komt vrij veel pssm2 voor. Zijn daar ook gevallen van bekend bij de (nakomelingen) van de Turkoman? Of komt dat toch ergens anders vandaan (o.a. de arabier)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-17 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-17 14:55

Zover ik weet niet. PSSM type 1 en 2 heb ik noch binnen de Turkoman noch de AT specifiek over gehoord, al is dat natuurlijk geen garantie dat het absoluut niet voorkomt. Er is onder paardeneigenaren natuurlijk ook (helaas) nog maar weinig bekend over deze aandoening.

**Geplaatst**: 01-07-17 19:01

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 01-07-17 19:01

Ja leuk! Een foto update over het EK in Hongarije , daar ben ik wel voor in! Ben benieuwd!

**Geplaatst**: 01-07-17 19:41

Geplaatst: 01-07-17 19:41

Ik heb al op facebook mooie foto's voorbij zien komen, erg mooie en typische paarden imo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-17 15:54

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-17 15:54

Ik doe even een crosspost, aangezien de informatie hier wel thuishoort. Er werd me wat gevraagd over de achtergrond van metallic bij de AT:

Er is weinig over bekend, helaas.
Er wordt momenteel wel wat onderzoek naar gedaan, maar het is alsnog afwachten wat daaruit komt.
Haar bevat pigment op basis van melanineproductie en dat betekent kleur. Glans wordt beïnvloedt door meerdere factoren. Lichtval en reflectie, voeding, gezondheid, hormonen...
Als je kijkt naar de dwarsdoorsnede van een haar, zie je dat de kern bestaat uit de zgn. medulla.
In de medulla zit vaak ook een tint.
Bij de meeste paarden is de haarkern breed en neemt een groot deel van het haar in beslag.
De meeste glans die je bij paarden ziet, ook al glanzen ze heel mooi, is reflectie van die bovenlaag (de cuticle en zgn. topshine). De kleurdiepte en goudglans komt van enige reflectie vanuit de haarkern. Dat verschilt van paard tot paard en kleur tot kleur, maar bij de AT speelt meer en is er wat bijzonders aan de hand met die haarkern. Een reguliere goudvalk is pertinent niet te vergelijken met een AT goudvalk; een palomino of zweetvos Haflinger is evenmin te vergelijken met een extreme goudpalomino AT, hoe extreem het individu ook is - hoogstens als er AT en dus metallic achter zit. En foto’s doen ze bovendien geen recht, want in het echt is de glans nog veel opvallender dan op de soms prachtige foto’s die op internet rondzwerven.

De binnenste kern is smaller en soms zelfs wat gefragmenteerd. De cortex is fijner. De medulla is breder. Dat betekent dat het haar transparanter is en dus meer licht reflecteert. Elk haar werkt als het ware als een kristal. In plaats van licht dat op de haar reflecteert, reflecteert bij de AT het licht dus ook door het haar, als bij een kristal. Het reflecteert in feite meer licht en meer kanten uit. Het wordt om die reden ook wel “the Teke glow” genoemd. Ook de buitenste laag is fijner: de haarschubben bij een metallic AT zijn fijner van structuur.

Uit microscopisch onderzoek van een grote hoeveelheid haar, van AT en niet-AT, van metallic, licht-metallic en niet-metallic AT blijkt dat er een duidelijke link is met de mate van onderbreking van de kern en breedte van de medulla en de hoeveelheid glans. In licht metallic Tekes bestaat ongeveer een kwart van de haarlengte uit onderbroken kern. Bij extreem metallic paarden is dat soms wel 90%.

Soortgelijke structuur is waargenomen in paarden met champagne met eveneens wisselende intensiteit. Dat gen beïnvloedt echter ook de huidskleur, de haarkleur zelf en de ogen. Bij AT is dat niet het geval en is bovendien nog niet helemaal duidelijk hoe het vererft. Soms is de kleur van een sterk metallic paard wel een slagje donkerder te noemen dan een vergelijkbare tint en pigment, maar de invloed is, zover nu bekend is, niet significant.

In sommige andere volbloeden, en ook wel bij door die rassen sterk beïnvloedde paarden, is ook wel enige mate van fragmentatie en transparantie te vinden, echter specifiek in de uiteinden. Denk aan extreem glanzende Arabieren (vergelijkbaar met een licht metallic AT dus ‘extreem’ moet je wel in context zien). Van transparante “distal ends” is bij de Turkoman en AT overigens, naast bovengenoemde, ook sprake.

De fenotypische oorzaak is dus bekend: het haar lijkt qua structuur meer op dat van een mens dan een paard, te vergelijken met satijn in bijv. knaagdieren.
Dat houdt niet alleen in dat de vacht zijdezacht is, maar ook die bijzondere glans heeft.
Satijnfactor is waarschijnlijk autosomaal recessief en dat geldt vermoedelijk ook voor metallic in paarden.
Dat betekent ook dat het paard glanst, ongeacht conditie en zowel in zomer- als wintervacht.
De gradatie verschilt zogezegd op basis van hoe sterk de haarkern is onderbroken en de breedte van de medulla. Mijn eigen AT merrie is bijv. licht metallic; er zit een parelmoeren laagje over, zeg maar. Haar grootmoeder is veel extremer. En geeft dat door, maar de mate is dus wisselend.

Dat laat ook zien dat hoe het overerft niet helemaal duidelijk is en vermoedelijk recessief.
Het verantwoordelijke gen of genenpakket is nog niet achterhaald. Uit een studie uit 2010 (auteur Stegatsjeva) kwam naar voren dat ong. 37% van de populatie metallic is te noemen. Minder dan de helft dus (er wordt, ondanks grote vraag in het Westen, Midden-Oosten en China naar “gouden” paarden, niet specifiek op gefokt).

In rassen waar de AT/Turkoman aan de basis heeft gestaan of anderszins van invloed is geweest, bijv. de Don, Budjonny, Kinsky e.d., komt deze metaalglans ook voor. De gouden kozakkenpaarden, voornamelijk goudvos, zijn waarschijnlijk het bekendste voorbeeld.

Voor microscopische voorbeelden zie:
Dit artikel
Deze post en deze

Voor verdere informatie zou ik je doorverwijzen naar Amrita Ibold. Bovenstaande FB links zijn van haar en zij is fokker van AT in de USA. Je kunt haar ook gerust in het Nederlands aanschrijven, overigens, want ze komt oorspronkelijk uit Zeeland.

Ik plaats hieronder wat voorbeelden. Let op: dit zijn geen eigen foto’s. Ik zit mobiel en heb nu geen tijd die uit te zoeken dus dit komt regelrecht uit het topic uit mijn onderschrift. Puur ter illustratie dus en niet om te gebruiken. Daarvoor zul je de rechthebbenden moeten aanschrijven.

Wat voorbeelden van deze goudglans met wisselende intensiteit:
De ene is wel officieel als 'goud' geregistreerd, de ander niet. In de regel worden alleen de extreem goudkleurigen geregistreerd als zodanig, dus niet elk paard dat hieronder staat is officieel 'goud'. Omdat de kleur sterker is met zonlicht is de glans op de foto ook afhankelijk van de belichting. Het is eigenlijk erg moeilijk om de echte glans op een foto te vangen.

Gaon, metallic met sooty.
Sagib, goudvalk
Goudvalk
Liman, goudpalomino.
Goudbruin met sooty
Metallic perlino
Goudvalk in wintervacht

Ulukbek-Geli goudvalk.
Ulukbek
Ulukbek
Nog een
Dagat goudvalk.
Koldune goudvalk.
Halfbloed met Koldune als vader. Ze geven het dus ook door aan halfbloed nakomelingen.
Sagib
Jaarling goudvalk
De tint wisselt
En de intensiteit is afhankelijk van het licht
Zoals deze ‘gewone’ cremello in de zon wel degelijk licht reflecteert.
Perlino
Goudvalk Pakistan
Versus een gewone valk

Vos met metallic kan variëren van meer goud tot echt koperkleurig.

En van best bescheiden, zoals bij dit veulen uit goudvalk ouders... tot meer goudkleurig...

Bij de Don, Karabagh en Budjonny, die overwegend vos zijn en metallic van Turkmeense paarden hebben geërfd, is de glans ook bijzonder opvallend. Naryngj (narindje) wordt deze kleur bij die rassen vaak genoemd, bij echt licht, goudkleurig vos ook wel sarylar (gouden).

Jaarlingen
Don hoofdfoto
Nog een Don....
En nog een Don
Budjonny
Budjonny kampioenshengst

Vrij extreem goudvalk hengstje.

Goudvalk Gyaurs. Geeft glans sterk door.

Goudvalk Diger.

Metallic, licht goudpalomino.
Je kunt goed zien wat het licht doet op de vacht.

Donkerdere goudpalomino in bewolkte omstandigheden. Op het laatst zie je toch duidelijk wat reflectie, ondanks de wolken. Met sooty, overigens.

En in de zon. En ja, het steigeren op commando is traditie...

Tot slot de opmerking dat velen van jullie de reden voor mijn stilte wel weten, die is terug te lezen inzet volgtopic van mijn merrie. Excuses voor de stilte, maar ik verwacht dat jullie er wel begrip voor zullen hebben.
Foto’s van het kampioenschap laat ik dus eventjes. Daar kom ik misschien nog wel binnenkort aan toe, dat is afwachten. Paard slokt momenteel veel tijd op.

**Geplaatst**: 25-10-17 20:31

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 25-10-17 20:31

Leuk om te zien

gave kleuren

Vind don en budjonny wel erg leuk kwa type... is dar het zware type of is dat nog een middenmoot?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-17 20:43

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-17 20:43

Dons en Budjonny’s, beide een apart ras, kwamen beide ook in drie types voor: Massief, Midden en Oosters. Tegenwoordig zijn er veel Anglo’s, dus halfbloeden met Engels bloed. De oosterse zijn wat sterker geënt op de Turkoman/AT qua type. Ze zijn een beetje te vergelijken met reguliere warmbloeden, halfbloeden en cavaleriepaarden, maar met de toffe karaktertrekjes en moed van de AT en qua maat veelal tussen de 1.60 en 1.70 (dus redelijk vergelijkbaar met de AT).

Zijn vaak voor een zeer schappelijke prijs te krijgen in Rusland. Je zit alleen wel met transportkosten van ong. 2-3.000 euro om ze naar hier te krijgen, helaas. Denk dat menig ruiter hier een heel tof rijpaard aan kan hebben, ook voor buitenrijden en endurance zeer geschikt. $*\o/*$ Maar in deze contreien volkomen onbekend. Af en toe kreeg ik de laatste jaren weleens berichten met vragen over paarden die in de jaren 90 op transport naar NL, BE en DLD waren gekomen en aan de brandmerken en het type zag ik dan vaak meteen dat het om een Don of Budjonny ging en ahv datzelfde brandmerk (vriesmerk) kon ik zelfs het paard en de afstamming achterhalen. Erg dankbaar klusje.

**Geplaatst**: 11-06-18 19:25

Geplaatst: 11-06-18 19:25

Ik heb een paar vraagjes over de types. Zit het in de lijnen welke zwaar, midden of licht van bouw zijn? Ik heb er op gezocht maar ik kan niet echt zwaardere types vinden. Zijn er stoeterijen die het zwaardere type fokken of wordt alles 'door elkaar' gebruikt?

**Geplaatst**: 28-06-18 14:22

Geplaatst: 28-06-18 14:22

@Amaniblauw - het zit gedeeltelijk in de lijnen inderdaad - welke de meest zware types leveren weet ik niet meer. JoSav ongetwijfeld wel.

Ik heb net een topic over het AT kampioenschap op Bokt gezet waar je wat verschil in types kunt zien.
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=176&t=1949542

Een tweetal foto's die ik daar niet geplaatst hebt waren van 2 dochters van Ata Gush. De ene Gadyrly was super zwaar (te dik) en ook nog eens ERG stevig gebouwd. Haar halfzus Melodiia was ook stevig gebouwd, maar op gewicht. En mooier. Beiden hadden erg mooie gangen. Melodiia, 9 jaar, heeft overigens haar klasse (merries van 3 jaar en ouder) gewonnen. Gadyrly is zelfs 3e geworden, vooral dankzij haar gangen.
Dus Ata Gush geeft zeker veulens van een zwaarder type.
Gadyrly
Afbeelding

Melodiia

**Geplaatst**: 05-07-18 14:33

Geplaatst: 05-07-18 14:33

Dank je wel zippora. Gaaf die foto's. Gaderly is erg mooi! Ook in je topic over de kampioenschappen staan gave paarden.

**Geplaatst**: 06-07-18 15:28

Geplaatst: 06-07-18 15:28

Dit was haar flaterende kant

.
Hier valt nog niet echt op hoe zwaar ze gebouwd is en hoeveel ze eigenlijk te dik was.

Maar als je de extra vetjes wegdacht was ze zeker niet verkeerd. De juryleden waren te spreken over haar conformatie (vandaar de 3e plaats). En het publiek over haar gangen - ze waren gewoon overdonderd

(ze donderde letterlijk door de baan, waar de rest als vlindertjes door de baan ging

) . Maar op type werd ze wel afgestraft - daar was ze echt te zwaar voor gebouwd.
Terwijl Melodiia, die lichter gebouwd is, op type aardige cijfers kreeg. Terwijl zij toch ook wat steviger was als de andere Tekes. Daar was ik enerzijds verbaasd over (ik had het niet van bepaalde juryleden verwacht) en anderzijds vond ik het erg positief.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-18 21:36

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-18 21:36

Eindelijk mijn reactie bij elkaar getypt. Het heeft even geduurd (hersenschudding).
Super dat je foto’s plaatst, zippora! Fijn voor degenen die er niet bij konden zijn. $*\o/*$

Eind vorige eeuw werd algemeen deze indeling gemaakt:
Binnen het ras zijn er drie hoofdtypen:
I. Grootgelijnd en het meest rastypisch, welke inzetbaar is in vele takken van de paardensport. Lijnen Gelishikli, Peren en Kaplan.
II. Een kleiner type, dat opvalt door zijn snelheid en springvermogen. Lijnen Karlavach, Fakirpelvan en El.
III. Een steviger type, dat geroemd is om zijn uithoudingsvermogen. Lijnen Dor-Bairam, Arab en Toporbai.

Er zijn echter sowieso meer lijnen en de lijnen worden niet als heilig beschouwd. Als je kijkt naar de ontwikkeling van de Arab lijn zie je daar enkele vorken, o.a. via/v.a. Mukhtar en dan een andere via Ararat en zeldzamere takken via Alem. Sommige zijn qua type eigenlijk niet meer Arab lijn te noemen. Mijn eigen Arab lijn merrie is meer een Fakirpelvan. Ik heb dat met haar veulen met een Fakirpelvan hengst gecombineerd om een echte middentype, klassieke “Fakirpelvana” te fokken. Over de ontwikkeling van dergelijke lijnen worden in het Russisch ook wel artikelen gepubliceerd en onderling gediscussieerd. De van Arab is sowieso vertaald. Of ie ook online staat weet ik niet.
Het is interessant eens een dergelijke bloedlijn na te pluizen en dan de vorken proberen te ontdekken. Dan pak je bijv. Arab lijn omdat die heel duidelijk is, en dan zie je denk ik zelf al wat ik bedoel.

Gadyrly is zwaar, maar ik zou haar toch niet als massief type willen classificeren. Ik vind haar best een typische Karlavach.
Beide zou ik als modern middentype classificeren. Zeer zeker niet als massief/alaman at qua type. Qua massiviteit is Melodiia sowieso vergelijkbaar met mijn middentype merrie, maar qua bloed heel wat anders. Gadyrly is vrij massief maar eerder een veel te dik middentype, ook niet massief qua bloed. Qua massa ben ik wel verleid haar massief te noemen, maar nogmaals invloed van Karlavach en dat is geen massivya/massivnaya.

Deze merries zijn beide vrij modern en “typisch” Frans. Je ziet in Frankrijk overwegend een heel specifiek type als je over de gehele breedte kijkt van wat Fransen over het algemeen graag zien en zelf fokken / kopen.
Zou zeker niet bij deze fokker gaan kijken als je op zoek bent naar een traditioneler type en al helemaal niet als je zoekt naar een massief type. Die ga je daar zeer waarschijnlijk niet vinden. Zij fokt nl. een heel ander type. Het is eerder de combinatie Arab-lijn met vooral veel Karlavach dat Gadyrly vrij massief is en dan moet je maar net een treffen. Ze is Arab lijn weliswaar, maar verder qua bloed veel modern en veel Karlavach en Anglo (EV) erachter. Vind de merrie dus eerder beïnvloed door Karlavach, die meermalen in haar pedigree opduikt. Karlavach lijn is voornamelijk flink middentype en daarbij veelal moderner. Karlavach invloed is haar aan te zien.

In Frankrijk zul je sowieso vrijwel geen massieve Tekes vinden, zeker niet in de oorspronkelijke vorm van wat met massief bedoeld werd.
De hier aangehaalde merries zijn qua bloed echt heel modern en de moeder van de eerste voert zelfs meer Engels bloed dan menig partbred.

Dat type zie je daar heel veel. Ook sterk gestroomlijnd op de uit de boekjes bekende Tekes als Kambar en Polotli met relatief een beste scheut Engels bloed. Die zou ik zelf vermijden, vererven nl. vaak mindere voeten en nog wat dingen en massief zul je dan ook niet vaak treffen met dat bloed. Exotische types worden ook gewaardeerd.

Uit het topic dat zippora hier linkt is de daar genoemde Garmsil ook een heel goed voorbeeld van het “Franse” type (ik was nieuwsgierig geworden, haha). Nog voor ik zijn afstamming erbij had gepakt wist ik dat ie van het Franse type zou zijn.

Wat je ook ziet is dat diverse Franse fokkers die absoluut geen Frans type fokken ook geen lid zijn van de rasvereniging. Dat is geen toeval, trouwens.
En nee, hiermee wil ik niet zeggen dat het Franse type slecht is, oid. Het is gewoon typisch Frans. De Karlavachs, Kambars en Polotlis overheersen daar bijv. :Y)

Die hebben weinig te maken met het oorlogstype waar ik zelf van hou. :Y)

Wat betreft massieve type (massivya/massivnaya) moet je letten op front, hals, pijpbeen (>20 doorgaans hoewel niet altijd) en algehele massa. Gangen zijn heel vlak, elastisch, ruim en economisch. Zitten vaker meergangers bij, al zijn die ook vrijwel verdwenen. Massief voorkomen.
Vaak terug te zien in bloedvoering met veel Ag Ishan erachter, Arab, Toporbai en Dor Bairam. Ook wel Kir Sakar. En via Chopar Kel waar Dor Bairam uit voort is gekomen in mindere mate ook Ak Sakal, Sapar Khan en Kara Kir. Wel heel goed opletten op welke combinatie van bloed want veel ervan is opgeslokt in moderne en exotische fokkerij. Zo kan een Gundogar of vooral Kaplan lijn Teke massiever zijn dan een Arab of Toporbai ook al zijn dat van huis uit eerder modernere, hoofdlijnen. Kaplan is ook zelf voortgekomen uit bijv. Kir Sakar. Zwaardere Kir Sakar lijn paarden zie je meer in Turkmenistan. Moderne massieve Tekes zijn wel makkelijker te vinden. In Europa is Kir Sakar (en diverse andere lijnen) weinig te vinden en toch vaak “modern”, denk bijv. aan Punktir (Keklik x Pomada v. Melekush) die weliswaar veel lijnteelt op Kir Sakar heeft (interessant) maar ook een aandeel Engels bloed via bijv. Karlavach en Kachkir. Wel een sterk dier en dat spreekt absoluut in zijn voordeel. Gefokt bij Degeres in Kazachstan. Kazachstan kom ik nog op terug...

Belangrijk is dat er onderscheid moet worden gemaakt wat betreft oorlogstype (alaman at) en massief type.
Er is daarin veel overlap en niet toevallig, maar niet elke alaman at is per definitie massief te noemen en niet elke massieve Teke is een oorspronkelijke alaman at qua type. Zo behoren Rokot en diens enorm waardevolle en veel te weinig gebruikte zoon Rustam tot het oorspronkelijke oorlogstype, maar beide zou ik eerder als middentype classificeren mede vanwege de invloed van Fakirpelvan. Kun je wel een hele goede massieve uit fokken met de juiste merrie.
Binnen alaman at had je voornamelijk middentype en massieve type, lichte type veel minder - dat waren veelal de toi aty (paradepaarden/renpaarden).
Een vrij recente schatting is dat van de massieve alaman at er minder dan 80 zijn momenteel - op de hele populatie genomen is dat aantal schrikbarend. Ik promoot ze daarom heel erg graag! Sowieso massievere Tekes. Weg met het vooroordeel, weg met het rare marketingpraatje van windhond onder de paarden.
Rustam, een heel goed voorbeeld van het echte oorlogstype, staat in elk geval al jaren op mijn lijstje.

Laat je ook niet zomaar leiden door “Oh, lijn Gundogar dus dat veulen moet ik links laten liggen.” Zo is deze merrie een Kaplan merrie uit een Gundogar lijn merrie dus in theorie beide hoofdtype maar ze is toch echt eerder massief. Voert terug op o.a. Arab en Toporbai. Fokfamilie speelt overigens ook een rol. Kaplan invloed zie je wel duidelijk (o.a. croupe).

Zoek je naar massief type kun je kijken naar modern gefokte Tekes voor klassieke sport (eventing en dressuur) van Shael. Daar zie je regelmatig mooie massievere Tekes terugkomen maar overwegend wel vaak een moderner type. Sommige hebben gangen die ik persoonlijk zou vermijden omdat ze afwijken van het oorlogstype maar wel gevraagd zijn in de dressuurring waar deze fokker op selecteert. Is dus maar net wat je zelf zoekt. Zitten mooi gefokte paarden tussen, maar ook “heel mooi en vooral heel modern” gefokte.

In Rusland zijn het ook helaas vaak individuen, maar zie je echt veel meer massievere Tekes dan in Europa. Ze zijn helaas niet in de mode. Vind het zonde en promoot ze daarom graag. In het Westen kent men ze vaak niet en zelfs in Rusland overheerst tegenwoordig onder leken het beeld van windhondpaarden en iele, exotische sprieten. Dat is echt een misvatting en dit type heeft naar mijn mening evenveel, zo niet veel meer, markt als die “iele sprieten”. Zelfs op Russische fora zie ik discussie terugkomen van “weet je zeker dat dat volle Tekes zijn en geen kruisingen? Vind de kruisingen vaak wel mooi, die zijn niet zo iel.” Onwetendheid is het...
Zelfde als hier in wandelgangen vaak hoor dat Kambarbay heel erg afwijkt want het is geen iele spriet dus is het een foutje in de productie oid. Uh... nee? Dan is het extra jammer dat de massieve Tekes niet in de mode zijn want dan kan ik mensen spammen met 100 foto’s met “raad het ras.”

Ik bedoel, zeg nou zelf...
Hier (Kir Sakar lijn)
Word je
Best
Hebberig (ook nakomeling Arguvan trouwens)
Van, toch?

In Europa moet je ze echter vooral in het voormalig oostblok zoeken en/of met een vergrootglas. Het gaat vaak om individuen en vaak neigen ze naar middentype, waarbij je ze uit de juiste combi toch zelf zult moeten fokken.

In Zwitserland zit bijv. Hans Hutmacher. Diens hengst Rustam is een heel goed voorbeeld van de oorspronkelijke Toporbai lijn en lijkt enorm op Rokot. Hier zijaanzicht van Rustam ter vergelijking. (Sorry kan helaas online geen grotere vinden en op deze is type goed te zien maar is ie nog vrij rank...)
Vertoont qua type naar mijn mening veel meer gelijkenis met het oorlogstype dan de meeste Rokot afstammelingen die je nu voornamelijk ziet en je echt geen Toporbai uit kan halen qua type ook al behoren ze tot die lijn. Zie hier voor een klein overzicht.
Rustam is een heel goede Toporbai vertegenwoordiger, een klassieke massieve lijn met van oorsprong spijkerharde paarden.
Rustam zou ook mooi op mijn eigen merrie aansluiten, trouwens.

Als je naar de foto’s van Rustam kijkt zie je dat ie zelfs op zn ouwe dag meer front heeft dan de andere hengsten van deze fokker. Een hengst als Aibek zit bijv. wel de massieve lijn Ararat-Absent-Arab achter maar met dubbele lijnteelt op Gelishikli zie je het hoofdtype er heel sterk in terug. Overigens is Rustam qua pijpbeen niet massief te noemen, want die is beduidend smaller dan bijv. een massivya als Absent of zoon Ararat. Was bij Rokot ook het geval. Echt meer middentype alaman, maar het oorlogstype zie je heel sterk terug. Het is dan echt het algehele type waar je op selecteert. Zo kun je met sommige merries ook de moderne kant op of juist heel traditioneel type fokken.

In Oekraïne en buurlanden lopen hier en daar nog Tekes met ouder bloed van traditioneel massieve type. In Kazachstan idem, middels restanten van o.a. de Lugovskoi fokkerij. Bij Dacor zie je ze daarom nog wel, maar ook daar lopen steeds meer moderne. MiD fokt voornamelijk modern nu, evenals Saks. In de omgeving Taraz worden ze ook nog gefokt, bij voormalige Djambul stoeterij. Zitten geregeld duidelijk massieve types tussen. Onder andere te vinden op Kazachse handelssites.
Bij diverse andere en vaak kleinere fokkerijen daar zijn ook massieve Tekes te vinden. Zo ook stoeterij Karat. Karat heeft veel Lugovskoi paarden gekocht en lijnteelt op Arab gedaan - massief type zit daar soms sterk verankerd.
Veel zijn wel moderner gefokt dan de oorspronkelijke alaman oorlogspaarden. Absent heeft enorme sporen nagelaten, zowel qua bloed als “ideologisch”. In Kazachstan zijn ook veel Anglo-Tekes.

Maar exotischere types zie je er ook steeds meer.
Vergelijk dan nog 2-jarige met deze van dezelfde jaargang. Eerste is klassieke Kazachse fokkerij teruggrijpend op Lugovskoi, de tweede veel moderner.
Die eerste komt van Karat stoeterij. Om ook te laten zien dat die bloedlijnen niet leidend zijn en het echt om het bloed en type gaat dat er buiten de bloedlijn die erop geplakt wordt verder achter zit... (zo is mijn eigen merrie Arab lijn maar neigt meer naar Fakirpelvan type via moeder).

Enkele van de Karat paarden:
Gaukhar-Karat. Van Gont, Gundogar lijn (!).
Nog eens.
Anchar-Karat. Van Arguvan, Arab lijn.
Gez Kagly van lijn Gundogar uit een Sovkhoz II (El) merrie.
Gez Kagly nog eens.
Massieve merrie.

Hier een filmpje waarin ze enkele hengsten presenteren:

De tweede hengst (Gaukhar) is bijv. hoewel niet zo groot wel goed massief. Derde, Anchar, ook redelijk massief te noemen maar zou ik zelf zeker combineren met een merrie met zwaarder beenwerk voor een echte massivya. Het aparte stukje met de jongen en het meisje verderop is een traditioneel Kazachs spel dat letterlijk vertaald “kus het meisje” heet. Dat ze hem de tweede keer slaat is omdat ze zijn avances afwijst.

Als je trouwens daar een zou willen kopen ben je waarschijnlijk wel al snel meer kwijt aan transport dan aan het paard. Ze zitten ten zuiden van Astana.
De eerste hengst in hun filmpje is trouwens hun sterhengst Arguvan. Vind hem zelf wat te lang en massa missen om hem als massivya te classificeren, maar afhankelijk van de merrie geeft ie zeker minimaal middentype en ook absoluut massieve nakomelingen.
Merrie Arama van Saks Stable is bijv. een nakomeling van Arguvan. Dit is dan weer haar zoon, met lijnteelt op Ararat: Agajan. Gundogar zie je hier ook sterk terug.
Atom is een hele bekende die veel is ingezet voor de Orlov Rostopchin (Russisch Warmbloed) fokkerij. Die heb ik hierboven ook gelinkt trouwens.

Van Dacor is Monmartr, die ik in meerdere topics en ook hierboven al eens heb gelinkt, een leidend voorbeeld van het massieve type. Skak lijn, maar terug te voeren op Toporbai, Dor Bairam, Arab etc. Heel erg mooi dier, ook qua bloedvoering.
Hij wordt echter over het algemeen niet gecombineerd met massieve merries. Er is weinig vraag naar, helaas.

Bij Chagorta in Kalmukkië, Rusland komen ook wel massieve en alaman type Tekes maar zeker geloof ook nu nog vooral middentype. Endoron in Kemerovo is misschien ook het proberen waard. Hebben o.a. massievere Kir Sakar lijn Tekes gefokt. Zo komt deze middentype hengst van Geli Teke van Endoron. En de eerste dubbel crème in deze post is daar een halfbroer van ook van Endoron fokkerij. Die hengst staat in regio St. Petersburg bij een fokker.
Dagestan fokt vooral middentype. Het is echt goed zoeken.

In Amerika heb je o.a. enkele van de paarden van Milena Stoszek. De beide hengsten uit de merrie Samira zijn een goed voorbeeld. Aran is een uitmuntend voorbeeld van een traditioneel gefokte massieve Arab-lijn alaman at, Orlik is wat minder massief gezien zijn middentype vader. Combinatie Aran x Muzanna zou heel interessant kunnen zijn.

In Europa stond jarenlang de hengst Ardon van Lugovskoi. Heb weinig van zijn nakomelingen gezien. Zou hem voor mijn merrie waarschijnlijk niet willen gebruiken; hij is modern en ik richt me het liefst op de allround oorlogspaarden van weleer. Wel lijnteelt op Absent dus die lijn zit er wel wat in verankerd en dat kan interessant zijn. Zover ik bekend via diepvries nog beschikbaar voor de fokkerij.

Mijn advies is wanneer je serieus op zoek wilt naar een massieve Teke contact op te nemen met Nadja Tarasova en je wensen uitspreken. Er zijn nauwelijks meer stoeterijen die gericht massieve Tekes fokken omdat ze gewoonweg niet in de mode zijn. Zoals gezegd, de echte kilometervreters van weleer, de massieve alaman at zijn er nu minder dan 100 van...
Als je goed vooraf bedenkt wat je budget is (incl. evt. transport e.d.) en wat je verdere wensen zijn dan kan zij gericht voor je zoeken. In Kazachstan en Rusland heb je evenwel de meeste kans, maar elders zijn ze met goed zoeken waarschijnlijk ook te vinden.

Qua fokkerij is het maar net waar de stoeterij zich op richt. Qua gebruiksdoel en fokkerijdoel. Bepaalde lijnen combineren goed. Zo werd jarenlang gezegd dat de combi Geleshikli en Arab een golden cross was. Dat gaf goede paarden; massa en sportieve kwaliteiten van de Arab lijn en type, maat en langgelijndheid van de Geleshikli lijn. Veelal worden combinaties van veel type (en maat) gedaan met massa en bot. Kleine hengsten met veel type worden aangeraden voor merries met veel maat die wat meer type kunnen gebruiken, etc. Dan zijn er voorkeuren en commercieel belang.
Zo fokt Stavropol steeds meer maat. Zi prefereren Kazachse fokkers nog steeds wel massievere types en heel erg Arab lijn - hun held Absent werd er geboren.

Gerichte fokkerij van massieve Tekes is er helaas vrijwel niet meer. Als men er meer naar vraagt komt het misschien terug. Ik hoop het van harte, want een goede massieve hengst van het alaman type zou ik absoluut mee willen fokken. Een hengst als Aran is qua bloed voor Europa alleen al heel interessant.
Verder zijn ze veel gebruikt voor warmbloedfokkerij, ook in Europa en recent mn. Oost-Europa.
Goed, is niet de bedoeling er een epistel van te maken. Te laat.

Ik weet niet of je hier wat aan hebt of het meer vragen oproept. Stel ze gerust. Het duurt misschien wel even voor ik antwoord. Heb hier al met al ook drie weken over gedaan.

**Geplaatst**: 11-07-18 19:35

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 11-07-18 19:35

Omg Jorieke daar word je inderdaad hebberig van. Wat een prachtexemplaren.

Ik moet zien dat ik jou ver genoeg op voorhand contacteer om langs te komen.

Met dat geklutste hoofd van jou.

**Geplaatst**: 12-07-18 20:18

Geplaatst: 12-07-18 20:18

Ik had persoonlijk nog nooit van dit ras gehoord! Ben er een stuk wijzer van geworden, wat ik zo zie vind ik ze er leuk uitzien!

**Geplaatst**: 12-07-18 20:43

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 12-07-18 20:43

het is dan wel een heel epistel geworden. Maar het is zeer de moeite waard!
Ik kende eigenlijk ook alleen de verhalen over het "smalle" type van dit ras. En zo nu en dan de verhalen over jouw mooie merrie gevolgd.

Het massieve type spreekt mij eigenlijk nog het meeste aan. Wat goed zou kunnen komen door het karakter van onze Gelderse die er zo ongeveer van overtuigd is dat ze een AV of EV is. De tekes zijn toch wel bijzondere paarden.

**Geplaatst**: 16-07-18 14:05

Geplaatst: 16-07-18 14:05

Nou heb ik er spijt van dat ik geen foto's genomen heb van de Franse hengstencatalogus... Daar zaten een aantal hengsten bij, waaronder Garmsil, met een pijpbeenomvang van >21 cm! Ik weet alleen dus niet meer wie welke omvang had. Ik weet wel dat ik bij een aantal echt verbaasd was omdat dit duidelijk uitschieters waren binnen het ras.
Ik had daar wat uitleg over gevraagd en begreep wel dat binnen de fokkerij/stamboek de zienswijze is, hoe groter de omvang van het pijpbeen hoe beter - oftewel die krijgen extra punten. Dus het wordt wel graag gezien. Misschien omdat het zo zeldzaam is. Maar ik neem aan dat als dit positief beloond gaat worden hier ook wel meer op gefokt zal worden. Al ben ik nu misschien naïef.

**Geplaatst**: 23-07-18 10:55

Geplaatst: 23-07-18 10:55

hier de "officiële" foto's van de kampioenschappen https://www.facebook.com/pg/Akhalteke2018/photos/?ref=page_internal - Garmsil en Gadyrly staan hier wel goed op en er zijn ook goede standfoto's om te vergelijken.
Foto's van Garmsil laten echt niet zien hoe mooi hij in het echt is.

**Geplaatst**: 10-11-18 21:07

Geplaatst: 10-11-18 21:07

Met heel veel plezier lees ik altijd je posts, TS! Leuk dat je zo veel van je kennis en passie over de AT's deelt. Dank daarvoor!

Ik vind het intrigerend dat het zo'n sterk ras is (geworden). Wat ik me afvraag is hoe het kan dat de meeste AT's in mijn ogen een lange rug hebben en toch zo sterk zijn (gehard). Als de sterkste paarden altijd overbleven, dan verbaast het me dat dat dus juist langgelijnde paarden zijn. Of heeft dat te maken met het uithoudingsvermogen en lange spieren?

**Geplaatst**: 10-11-18 21:34

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 10-11-18 21:34

Ik klikte dit topic aan met het idee dat het ging over in het algemeen de vooroordelen over rassen. Het gaat dus alleen over de AT, maar ik moet bekennen dat ik er zelf ook wel een beetje een vooroordeel over had. Als ik aan de AT dacht, had ik maar 1 plaatje voor me, en ja dat was een of andere palomino windhond type. Nou ben ik meer van de koudbloedjes dus je kan je voorstellen dat ik het ras een beetje had gelaten voor wat het was. Maar ik had me er dus ook niet in verdiept. Afgelopen tien(tallen?) minuten dit topic helemaal gelezen. Vind het geweldig hoe enthousiast je over dit ras praat TS! dat maakt het voor mij heel leuk om te lezen, al had ik niks met het ras.
en ik ben erachter gekomen dat er dus ook wat massievere ATs zijn, en die vind ik wel echt mooi!
Natuurlijk blijft het ieder zn smaak, en ik zal als ik een paard zou kopen ook niet voor een AT gaan, maar je hebt me de afgelopen minuten zeker geboeid met je verhaal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-18 12:10

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-18 12:10

Excuses voor de stilte. Door omstandigheden is het topic mijnerzijds een beetje stil komen te vallen.

Het massieve type verdient meer aandacht! Ik denk, zeker gezien het karakter van de AT, dat daar markt voor is hier in Europa. Maar het beeld van het hoekige windhondpaard viert nog altijd de overhand. De palomino die hier genoemd wordt, nl. Kambar, staat velen bij wanneer ze aan dit ras denken.

Voor wie het interessant vindt, de Franse hengstencatalogus waar zippora naar verwijst staat gewoon online.

Over het algemeen, maar zeker in Europa, mag wat mij betreft veel meer op prestatie worden gefokt. Teveel hengsten (voor merries is er nog het excuus dat fokken en sport niet altijd even eenvoudig te combineren is) worden als ornament gehouden in plaats van als rijpaard laat staan sportpaard om te bewijzen waarom Tekes zulke goede, fijne paarden zijn. Het is dan voor fokkers moeilijk te bepalen waar de kracht ligt van hengsten. In type? In conformatie waar soms op raadselachtige wijze op gepunt wordt?
Maar er zijn alleen al de laatste twee jaar diverse jonge hengsten naar Europa gehaald of hier opgeleid die in de sport worden uitgebracht of zullen worden uitgebracht.

Te denken valt aan Oyun Shael in Engeland, die op hoog niveau dressuur loopt.
Of aan de jonge, net aangekeurde hengsten in Duitsland, zoals Amadei, Degni en Ekhad.
Wel alle vier erg modern gefokt en daar moet je van houden, maar dat maakt ze tegelijk ook geschikt voor de warmbloedfokkerij. Afgelopen keuring in september kreeg Amadei veel complimenten en is geslaagd met zeer goede punten, kampioen van de keuring.

Kom ik nog op terug. Ik denk dat het leuk is enkele jonge hengsten aan te stippen.

Tekes zijn over het algemeen langgelijnd ja. De steppepaarden en woestijnpaarden waren over het algemeen langer dan het bergtype, de toi at over het algemeen langer dan de alaman at.
De oorspronkelijke selectiemethoden waren gebaseerd op prestatie en geschiktheid voor het specifieke gebruik (toi at waren de renpaarden en paradepaarden van de khans, alaman at waren de oorlogspaarden voor lange afstanden).

Ze ontwikkelden zich maar de omstandigheden als langgelijnde gangenpaarden. Niet alleen die gangen maar ook de langgelijndheid maakte dit type paard tot comfortabele rijpaarden voor lange afstanden die vanwege hun uithoudingsvermogen en rijdbaarheid in heel Centraal-Azië en het hele Midden-Oosten maar ook daarbuiten in aanzien stonden. Arabische paarden, die veel korter zijn, werden op heel andere wijze ingezet en het waren niet de Arabieren maar de Turkomans die bekend stonden als kilometervreters. De beste paarden van de sultan waren dan ook niet zijn (korte) Arabieren, maar zijn (veel langere en over het algemeen aanzienlijk grotere) Turkomans.
Zoals de kortere bouw en grotere hoeven van de Arabier een resultaat zijn van lokale eisen en omstandigheden zijn de langgelijndheid en kleine hoeven (voor dat formaat paard helemaal) een direct resultaat van lokale eisen en omstandigheden (zoals harde stenige woestijnbodem). De typerende raskenmerken: hoekig, langgelijnd en met veel oprichting in oa de hals is al aangetroffen in vondsten in het huidige Turkmenistan van 5.000 jaar terug. De metaalglans en relatief grote stokmaat (rond 160) was ook al lang een kenmerk van de paarden in de regio en is aangetroffen in paardenmummies van tussen de 4000 en 4500 jaar oud.

Paarden waren daar tot relatief recent een essentieel onderdeel van rijkdom en overleven voor de mensen daar. Dat die typerende lange rug dus al duizenden jaren standhield en de paarden beroemd waren als zijnde spijkerhard en met een uitzonderlijk uithoudingsvermogen zegt wel wat over het nut ervan. Dat geldt ook voor conformatie ‘fouten’ als koehakkigheid en sabelbenigheid. Dat is iets dat je terugziet in steppepaarden in het algemeen.
Overigens was het ook handig omdat de lange rug ruimte liet voor een tweede ruiter en/of een jachtluipaard waarmee de khans graag op jacht gingen. Het jachtluipaard zat dan achter de ruiter op het paard. Wat veel mensen vooral verbaast is de enorme wendbaarheid van zulke langgelijnde paarden. Dermate wendbaar dat ze enorm aan populariteit winnen in bijv. polo. Niet gek, want voor het oorspronkelijke polo in Perzië waren met name dit type paarden en kruisingen met Arabieren (uit Arabische merrie, laat het de aanhangers van asil fokkerij niet horen...) populair.

Voor wat betreft die lang ruggen gold wel dat extremen over het algemeen niet in het voordeel van de paarden was dus langgelijnd absoluut, maar extreem lang of extreem lange benen (is grotere kans op botbreuken) dus de extremen die je nu soms treft trof je vroeger minder en eerder extremer onder de renpaarden van de stepperegio.
Onder de nomaden werd af en toe een meer gematigder, korter type Turkoman ingekruist om te voorkomen dat de lijn teveel lengte kreeg want “te” werkte averechts.
De extremen die je nu vaak ziet betreft showpaarden en die zou ik niet als bijzonder hard bestempelen. Daar zijn die nl. (helaas) niet op geselecteerd. Voor sommige fokkers geldt hoe langer hoe rastypischer, maar alles waar te voor staat is niet goed. Maar
langgelijnd zijn deze paarden geworden door de lokale omstandigheden en eisen aan de paarden voor lange afstanden dus het is niet dat ze hard zijn ondanks die lange rug, het is een onderdeel van hun hardheid en geschiktheid voor hun oorspronkelijke gebruik en daarbij was hardheid een vereiste, anders overleefden paard noch ruiter.

Dan nog even over de treffende opmerking van Horizonnig: Ook ik lees het hier vaak “ik vind Haflinger/Tinkers/Arabieren/vul maar in niet mooi, maar die van jou...” en hoor het ook weleens. Veel mensen hebben bij een bepaald ras toch een bepaald beeld. Of dat nu een bekend ras is als een Fjord bijv. of een onbekend ras dat velen alleen uit boekjes kennen of dat ene paard dat ze ooit eens gezien hebben: vooroordelen kunnen heel hardnekkig zijn. Zo ook de verbazing dat mijn rastypische merrie een AT is, want dat zijn van die iele sprieten... :))

Nou eh, soms?
En ik denk dan idd dat je de titel van het topic ook kunt toepassen op een algemene discussie. Want Tinkers zijn lomp, Fjorden sloom en Arabieren zijn getikt. :')

**Geplaatst**: 11-11-18 20:07

Re: Wat een lelijk ras! Oh, maar die van jou is wél mooi hoor...

Geplaatst: 11-11-18 20:07

Leuk, dank voor je antwoord. Grappig om te lezen waar die AT's wel niet voor gebruikt werden/worden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-18 18:41

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-18 18:41

Net als andere tribale paarden zoals Berbers en Arabieren waren Turkmeense paarden in de eerste plaats / bovenal familiepaarden, oorlogspaarden en ren/paradepaarden.

Voor de liefhebber trouwens: [KS-ITP] Muzanna en Manari Nur bij zonsondergang
Een recent topic van onze Teke merrie met haar inmiddels zes maanden oude veulen.