Met Fleur gaat het perfect.. ze heeft er eigenlijk vrij weinig moeite mee gehad en staat nu lekker 24/7 op de wei met haar grote vriend Aron.
Ik was eigenlijk van plan haar rond deze tijd te gaan longeren en langzaam inrijden, maar ik merk dat ik er nog niet aan toe ben. We wandelen dus veel, en dat gaat hardstikke goed. Ze is ontzettend verkeersmak, volgt goed, stopt op een minimaal commando, ben dus enorm trots op haar!
Met mij gaat het wel.. had verwacht veel minder verdriet te hebben, maar het doet gewoon pijn. Niet zozeer verdriet om Mick, maar alles eromheen.
Binnenkort de NRPS keuring, die eigenlijk helemaal niet zo leuk is zonder klein hummeltje. Mensen die op kraambezoek komen terwijl er geen veulentje meer is, kennissen die vragen hoe het met mijn kleine dondersteen gaat..
Maar goed, het slijt en ik heb een geweldig paardje die me er wel doorheen sleept 
Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties!